جیشالعدل روز شنبه در بیانیهای مسئولیت حمله به نظامیان ایرانی در ایالت سیستان و بلوچستان را برعهده گرفت. در این حمله، دستکم ۱۰ نیروی نظامی ایران در شهرستان تفتان در سیستان و بلوچستان کشته شدند.
خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا)، روز شنبه پنجم عقرب به نقل از پایگاه اطلاعرسانی پولیس سیستان و بلوچستان نوشت افراد مسلح با گشت انتظامی پولیس در گوهرکوه شهرستان تفتان درگیر شدند.
سایت حالوش که اخبار سیستان و بلوچستان را پوشش میدهد خبر داد دو موتر نیروهای نظامی در منطقه گوهرکوه از سوی افراد مسلح هدف قرار گرفته و شماری از سرنشینان موترها کشته و زخمی شدند.
حالوش به نقل از منابع خود نوشت که در ورودی شهر گوهرکوه افراد مسلح به دو موتر نظامی از جمله یک تویوتا هایلوکس نیروهای پاسگاه این شهر حمله کردند که بر اثر این حمله، شماری از سرنشینان این موتر نظامی کشته و شماری زخمی شدند.
این رسانه در ادامه ویدیوهایی از لحظات اولیه هدف قرار گرفته شدن موترهای نظامی به دست افراد مسلح در این منطقه را منتشر کرد.
اسکندر مومنی، وزیر داخله ایران، هیاتی متشکل از فرماندهان انتظامی و مقامات وزارت داخله این کشور را مامور بررسی ابعاد این حمله کرد و دستور داد «در اسرع وقت با حضور در منطقه»، جزییات ماجرا را بررسی و گزارش کنند.
جیشالعدل با انتشار پیامی مسوولیت حمله را برعهده گرفته است. پیشتر نیز برخی رسانههای نزدیک به نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی، این حمله را به گروه «جیش العدل» نسبت داده بودند.
از پاییز سال ۱۴۰۱ و پس از جمعه خونین زاهدان و سرکوب اعتراضات مردمی در نمازهای جمعه متمادی در شهرهای مختلف سیستان و بلوچستان، برخی عوامل امنیتی و نظامی جمهوری اسلامی به دست افراد مسلح کشته شدند.
در برخی از این موارد گروه «جیش العدل» با صدور بیانیههایی، مسئولیت این حملات را بر عهده گرفته است.
در یکی از این حملهها، روز ۱۰ مهر و در پی درگیریهای پراکنده افراد مسلح در برخی شهرها و محورهای مواصلاتی سیستان و بلوچستان، دستکم شش نفر از جمله پرویز کدخدایی، فرمانده سپاه پاسداران شهر بنت و یوسف شیرانی، رییس شورای این شهر کشته و زخمی شدند.
همان زمان، گروه «جیش العدل» مسئولیت تیراندازی به سوی ماموران در محور جکیگور از توابع شهرستان راسک را بر عهده گرفت.
جیشالعدل که هم جمهوری اسلامی و هم آمریکا آن را «سازمانی تروریستی» خواندهاند، در سالهای گذشته نیز حملاتی مشابه به مواضع سپاه پاسداران و نیروهای نظامی در سیستان و بلوچستان انجام داده است.
مقامهای امریکایی روز چهارشنبه اعلام کردند که شواهدی دیدهاند که نشان میدهد کوریای شمالی سه هزار سرباز را برای مشارکت احتمالی در جنگ اوکراین به روسیه اعزام کرده است، اقدامی که غرب آن را تشدید قابل توجه جنگ اوکراین میداند.
سرویس اطلاعات نظامی اوکراین اعلام کرد که اولین واحدهای نظامی کوریای شمالی که در روسیه آموزش دیدهاند، در منطقه مرزی کورسک، جایی که نیروهای اوکراینی بخشهایی از آن را در ماه آگست تصرف کردند، مستقر شدهاند.
پوتین روز جمعه به تلویزیون دولتی روسیه گفت: «وقتی که باید درباره چیزی تصمیم بگیریم، تصمیم میگیریم. اما این تصمیم مستقل ماست که آیا آن را اعمال میکنیم یا نه، آیا به آن نیاز داریم یا خیر. این کار ماست.»
پوتین گفت که غرب بارها گفته است که این به اوکراین بستگی دارد که چگونه امنیت خود را تضمین کند، با ناتو یا بدون آن.
رئیسجمهور روسیه خطاب به کشورهای غربی گفت: «هرچه زودتر به بیهودگی چنین رویکردی در روابط با روسیه پیببرند، برای همه و شاید بیش از همه برای خودشان بهتر خواهد بود».
ولادیمیر پوتین در جریان سفر ماه جون به پیونگ یانگ، با کیم جونگ اون، رهبر کوریای شمالی یک همکاری استراتژیک جامع امضا کردند.
در ماده چهار این موافقتنامه آمده است: «هرگاه یکی از طرفین مورد حمله مسلحانه یک یا چند کشور قرار گیرد و در نتیجه در وضعیت جنگی قرار گیرد، طرف دیگر فوراً با تمام امکانات نظامی و غیر نظامی خود برای دفع آن اقدام خواهد کرد.»
پوتین روز پنجشنبه ادعای امریکا درباره حضور سربازان کوریای شمالی در روسیه را رد نکرد، اما روز پنجشنبه گفت که این به مسکو بستگی دارد که چگونه موافقتنامه دفاع متقابل خود با پیونگ یانگ را اجرا کند.
ولودیمیر زلنسکی، رئیسجمهور اوکراین روز جمعه با استناد به گزارشهای اطلاعاتی گفت که روسیه قصد دارد به زودی نیروهای کوریای شمالی را در میدان نبرد در اوکراین مستقر کند.
زلنسکی پس از دریافت گزارشهایی از فرمانده ارشد خود در ایکس گفت: «طبق گزارشهای اطلاعاتی، انتظار میرود اولین سربازان کوریای شمالی از ۲۷ تا ۲۸ اکتبر توسط روسیه برای جنگ در مناطق جنگی مستقر شوند. این تشدید آشکار از سوی روسیه است.
او پیشتر اوکراین هشدار داده بود که استفاده روسیه از پهپادهای ایران و نیروهای کوریای شمالی در جنگ با کشورش، خطر جنگ جهانی را بهدنبال دارد.
کوریای شمالی سابقه حضور نظامی در چندین کشور را دارد. کوریای شمالی در جنگ ویتنام از ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۲ بیش از ۱هزار سرباز به این کشور فرستاد، در جنگ یوم کیپور مصر در سال ۱۹۷۳ نیز ۱۵۰۰ سرباز به مصر فرستاد.
پیونگ یانگ همچنین با لیبیای تحت امر معمر قذافی در سال ۱۹۸۲ یک معاهده نظامی ده ساله امضا کرد، در در پروژههای موشکی و سلاحهای شیمیایی سوریه که در سال ۲۰۰۷ در حمله اسرائیل نابود شد، مشارکت داشت و همچنین در برنامه اتمی جنجالی ایران همکاری دارد. رژیمهای خودکامه در افریقا از جمله زیمبابوه، اوگاندا و برخی کشورهای دیگر نیز بعد از جنگ سرد همکاری نظامی محکمی با کوریای شمالی برقرار کردهاند.
