دنیس مانتوروف، معاون اول نخستوزیر روسیه خبر داد که این کشور و اوزبیکستان در حال کار مشترک برای تهیه یک مطالعه امکانسنجی برای ساخت خط آهن افغان-ترانس هستند. دنیس مانتوروف گفت: «ما توجه ویژهای به توسعه کریدورهای حملونقل بینالمللی داریم.»
تاس، خبرگزاری دولتی روسیه روز سهشنبه ۲۰ قوس گزارش داد که دنیس مانتوروف در بیست و پنجمین نشست کمیسیون بین دولتی همکاری بین روسیه و اوزبیکستان تاکید کرد: «ما توجه ویژهای به توسعه کریدورهای حملونقل بینالمللی داریم. از جمله استفاده از مسیرهای جدید از طریق دریای خزر. کار مشترکی در حال انجام است تا طرح فنی و اقتصادی پروژه ساخت راهآهن ترانس-افغان را آماده کنیم.»
الکسی اورچوک، معاون نخستوزیر روسیه در ماه قوس ۱۴۰۳ در سفری به کابل به مقامهای طالبان گفت که مسکو میخواهد در پروژه خط آهن افغان-ترانس شرکت کند. او افزود این پروژه کلیدی اتصال در منطقه آسیای میانه و اوراسیا را بهبود میبخشد.
آقای اورچوک در همان زمان خبر داد که این پروژه میان وزارت حملونقل روسیه و کشورهای آسیای میانه در حال بررسی است.
روسیه امیدوار است که با تکمیل این پروژه، افغانستان نقش کلیدی در ارتباطات حملونقل میان کشورهای اوراسیا و مناطق جنوبی ایفا کند.
طرح احداث خط آهن افغان ترانس میان افغانستان، پاکستان و اوزبیکستان برای ایجاد شاهراه اقتصادی که آسیای میانه را با بندرگاههای آبی پاکستان وصل کند، در سال ۲۰۱۸ ارائه شد. هزینه ساخت این خط آهن بیش از چهارونیم میلیارد دالر برآورده شده و ۵۷۳ کیلومتر طول دارد.
این خط آهن از ترمذ اوزبیکستان آغاز میشود و پس از عبور از شهرهای مزارشریف و کابل به پیشاور پاکستان میرسد.
شوکت میرضیایف، رئیسجمهور اوزبیکستان ماه حوت ۱۴۰۲ از ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه خواست که مسکو در پروژه خط آهن افغان-ترانس مشارکت کند.
با کاهش چشمگیر کمکهای بشردوستانه، امدادگران در افغانستان با بحران گرسنگی رو به گسترش دست و پنجه نرم میکنند. این کشور که درگیر یک بحران انسانی شدید است، هر روز با عمق بیشتری از فقر و گرسنگی مواجه میشود.
کمکهای توسعهای پس از بازگشت طالبان به قدرت در سال ۲۰۲۱ به طور ناگهانی قطع شد و کمکهای بشردوستانه نیز در حال کاهش است. دیپلوماتها میگویند یکی از دلایل این وضعیت، رفتار طالبان با زنان است. گروههای غیردولتی در تلاش اند تا این خلا را پر کنند، این در حالیست که مادران از امدادگران برای غذا درخواست میکنند و تعداد کودکان دچار سوءتغذیه افزایش یافته است.
در ماه اکتبر، خبرنگاران رویترز به همراه امدادگران غیردولتی که در حال ارایه کمکهای بشردوستانه بودند، به مناطق مختلف هرات سفر کرد و از وضعیت فاجعهبار انسانی در این منطقه گزارش داد. در این گزارش آمده است که در این ولایت، احساس ناامیدی و یاس غالب است: مادرانی که برای غذا التماس میکنند، کودکان خردسال که در خیابانها مشغول به کارهای طاقتفرسا اند تا مخارج خانوادههای شان را تامین کنند و پزشکانی که کودکان دچار سوءتغذیه را درمان میکنند.
با وجود ظاهر پر از فراوانی در بازار هرات، چهار عمدهفروش در این شهر اظهار کردند که میزان فروش پس از سقوط دولت قبلی افغانستان به شدت کاهش یافته است.
بر اساس گزارشها، بیش از یک سوم از افغانها با سطح خطرناک کمبود غذا مواجه اند. بنا به گزارشهای معتبر، بیش از ۱۴ میلیون نفر در افغانستان از سطح بالای ناامنی غذایی حاد رنج میبرند.
تاثیر قوانین طالبان در تشدید بحران انسانی
رویترز نوشت که قوانین سختگیرانه طالبان به تشدید بحران انسانی و فقر انجامیده است.
به گفته دیپلوماتها و نهادهای بشردوستانه، سیاستهای طالبان در خصوص محدودیتهای شغلی برای زنان، فعالیت سازمانهای غیردولتی را با چالشهای بزرگی روبهرو کرده است. نماینده ویژه اتحادیه اروپا روز سه شنبه خواستار دسترسی امدادرسانان این اتحادیه به سراسر افغانستان شده است.
عبدالرحمن حبیب، سخنگوی وزارت اقتصاد طالبان، در پاسخ به سوالی درباره قوانین طالبان در خصوص زنان شاغل در سازمانهای غیردولتی، گفت که «هیچ مانعی برای فعالیتهای امدادی سازمانهای غیردولتی وجود ندارد.»
او افزود که کمکها نباید برای اهداف سیاسی استفاده شوند.
در همین حال، اداره توسعه بینالمللی ایالات متحده اعلام کرده که از سال ۲۰۲۱ بیش از ۲ میلیارد دالر کمک بشردوستانه و نیازهای اساسی به افغانستان ارائه کرده است، اما این بحران را نتیجه مستقیم سیاستهای سختگیرانه طالبان دانسته است.
فقر و بدهیهای سنگین خانوادهها
فقر و بیکاری سایه سنگینی بر زندگی مردم افغانستان انداخته است. یک نظرسنجی نهاد "ابتکار ریچ"، بیش از سهچهارم خانوادههای افغان در حال حاضر بدهکار اند. دهقانان از تغییرات اقلیمی مانند خشکسالی و سیلها آسیب دیدهاند که این امر توانایی آنها برای کشت محصولات را کاهش داده و موجب شده تا پول کمتری در دسترس داشته باشند. برای تامین مواد غذایی قبل از زمستان، آنها مجبور به خرید بیشتر و استفاده از ذخایر خود شدهاند.
افزایش تعداد کودکان کارگر و سوءتغذیه در افغانستان
قبل از بازگشت طالبان به قدرت، افغانستان با پدیده کودکان کار روبهرو بود، اما امدادگران میگویند که از سال ۲۰۲۱ این وضعیت به طور قابل توجهی بدتر شده است. یک نظرسنجی در سال ۲۰۲۳ در شش ولایت افغانستان نشان داد که بیش از یک سوم کودکان به دلیل نیاز مالی خانوادههای شان مجبور به کار شدهاند.
سمیعالله ابراهیمی، سخنگوی وزارت کار و امور اجتماعی طالبان گفت که این وزارتخانه به کارفرمایان توصیه کرده است که از استخدام کودکان برای کارهای سخت پرهیز کنند.
سوءتغذیه
در میان کودکان، سوءتغذیه نیز به شدت در حال افزایش است. پیشبینی میشود که ۲.۹ میلیون کودک افغان دچار سوءتغذیه حاد شوند.
نثار احمد، داکتر یکی از کلینیکها میگوید که به طور اوسط در روز، از میان ۵۰ بیمار ، حدود ۲۰ تا ۲۵ کودک دچار سوءتغذیه متوسط و ۱۰ کودک دیگر دچار سوءتغذیه شدید هستند. این وضعیت به طور فزایندهای نگرانکننده است و در بسیاری از مناطق روستایی، خانوادهها تنها قادر به تامین نان خشک یا کچالو برای خوردن اند.
شرافت زمان، سخنگوی وزارت صحت طالبان میگوید که از زمان بازگشت طالبان به قدرت، تعداد مراکز درمان سوءتغذیه چهار برابر شده است.
با این حال، در این مراکز ظرفیت درمان و جراحیها به دلیل کمبود منابع بسیار محدود است. بسیاری از کودکان دچار مشکلات صحی پیچیده، نظیر بیماریهای قلبی مادرزادی و اختلالات عصبی، نیاز به جراحی یا درمانهای تخصصی دارند که به راحتی در افغانستان در دسترس نیست. بر اساس گزارشها، در اوایل نوامبر، ۴۱ کودک در انتظار عمل جراحی قلب بودند.
کمبود منابع و کاهش کمکهای بشردوستانه
برنامه جهانی غذا که یکی از توزیعکنندگان اصلی کمکهای غذایی در افغانستان است، اعلام کرده که به دلیل کمبود منابع مالی، تنها قادر خواهد بود به بیش از شش میلیون نفر از نیازمندان در زمستان امسال کمک غذایی اضطراری ارایه دهد. این رقم کمتر از نیمی از نیازهای واقعی مردم است.
با گذشت هر روز توجه نهادهای بینالمللی به بحران انسانی در افغانستان کاهش مییابد. ناظران با توجه به درگیریهای روزافزون جهانی پیشبینی میکنند که کاهش بیشتر کمکها منجر به افزایش فقر و گرسنگی در افغانستان خواهد شد.
