سفارت طالبان در اسلامآباد ۱۶۱ هزار دالر را برای خرید کتاب دو مدرسه دینی در قندهار پرداخت کرده است. در اسناد افشا شده طالبان دیده میشود که این سفارت پول را به چهار تن از نمایندگان وزارت تحصیلات عالی طالبان تحویل داده است نه به بانک.
این سفارت در دوم عقرب ۱۴۰۲ در نامهای به وزارت خارجه طالبان نوشته است که ۱۶۱ هزار دالر را به نمایندگان وزارت تحصیلات عالی طالبان به خاطر تدارک کتابهای دینی تحویل داده است.
طبق این نامه، این کتابها برای مدرسه دینی «جامعه عبدالله بن مسعود و جامعه ابراهیم النخعی» در قندهار تدارک دیده شده است.
سفارت طالبان در اسلامآباد نوشته است که این مبلغ را از وجوه این سفارت به نمایندگان وزارت تحصیلات عالی این گروه پرداخت کرده است.
این سفارت درباره مصارف سفر چهار تن از نمایندگان وزارت تحصیلات عالی به پاکستان جزئیاتی ارایه نکرده است.
سفارت طالبان نمایندگان وزارت تحصیلات عالی را حافظ مولانا عبدالصبور حقانی، مولانا حزبالله جلالالدین، سید بشیر احمد و تاج محمد معرفی کرده است.
از آنجایی که وزارتخانهها بودجههای عادی و توسعهای دارند مشخص نیست که چرا وزارت تحصیلات عالی طالبان کتابهای مدارس دینی را از سفارت این گروه در اسلامآباد گرفته است.
گسترش مدارس جهادی طالبان
وزارت معارف طالبان اعلام کرده که بیش از ۲۱ هزار مدرسه جهادی در کشور فعال است، اما مرکز حقوق بشر افغانستان میگوید که تعداد این مدارس بسیار بیشتر از این است.
طبق پژوهش این مرکز، طالبان در هر ولایت یک مدرسه جهادی بزرگ با امکانات گسترده و ظرفیت خوابگاهی برای دو هزار نفر ساختهاند. علاوه بر این، در مراکز ولسوالیها نیز مدارس جهادی تاسیس شده است. به عنوان مثال، در ولایت قندوز چهار مدرسه جهادی بزرگ و در مجموع ۸۰۰ مدرسه دینی در سه سال گذشته تاسیس شده است.
تاثیرات مدارس جهادی بر افکار جوانان
مرکز حقوق بشر افغانستان میگوید طالبان با افزایش تعداد این مدارس و تغییرات در برنامههای آموزشی، به دنبال تقویت حاکمیت ایدئولوژیک خود است. به گفته مرکز، طالبان با ترویج خشونت و افکار افراطی، سعی دارد جامعه را از دسترسی به علوم روز و مفاهیم مدرن دور نگه دارند. مرکز حقوق بشر افغانستان هشدار داده که این روند به افراطیسازی جوانان و ترویج ایدیولوژیهای خطرناک در جامعه منجر خواهد شد.
رهبران و فرماندهان طالبان عمدتا در مراکز دینی در پاکستان آموزش دیدهاند. اکنون طالبان کتابهای مدارس دینی خود را از پاکستان فراهم میکند.
محرومیت دختران و زنان از آموزش و از سوی دیگر رشد چشمگیر مدارس دینی در افغانستان زنگ هشدار را به صدا درآورده است.
