بریتانیا از جامعه جهانی خواست فشار جمعی بر طالبان را حفظ کند

بریتانیا از جامعه جهانی خواست تا فشار جمعی بر طالبان را برای لغو محدودیتهای «غیرانسانی» علیه زنان و دختران حفظ کند.

بریتانیا از جامعه جهانی خواست تا فشار جمعی بر طالبان را برای لغو محدودیتهای «غیرانسانی» علیه زنان و دختران حفظ کند.
در پنجاهوهشتمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل که روز جمعه در ژنو برگزار شد، الینور سندرز، سفیر حقوق بشر بریتانیا در سازمان ملل، با اشاره به سرکوب مستمر زنان و دختران توسط طالبان، ممنوعیتهای تحصیلی و شغلی زنان را محکوم کرد.
او ممنوعیت زنان از دسترسی به آموزشهای پزشکی، از جمله پرستاری، قابلگی و دندانپزشکی را «وحشتناک» خواند و تأکید کرد که این اقدامات نقض آشکار حقوق بشر است. خانم سندرز از طالبان خواست این محدودیتها را لغو کند و گفت که «آیندهای روشن برای همه افغانها مستلزم رعایت حقوق زنان و دختران است.»
سفیر حقوق بشر بریتانیا همچنین بر اهمیت ادامه حمایتهای بینالمللی از مردم افغانستان تأکید کرد و افزود که بریتانیا با اختصاص ۱۷۱ میلیون پوند کمک بشردوستانه، متعهد به ارائه خدمات و حمایت از اقشار آسیبپذیر در افغانستان است.
او تأکید کرد که جامعه جهانی باید فشار خود را بر طالبان حفظ کند تا این گروه از سیاستهای سرکوبگرانه خود عقبنشینی کند و حقوق همه افغانها رعایت شود.

جبهه آزادی افغانستان اعلام کرد که حملات نظامی خود علیه طالبان را تا پایان ماه رمضان به حالت تعلیق در میآورد. این جبهه در بیانیهای نوشت که تا زمانی که نیروهایش مورد حمله قرار نگیرند و تهدید مستقیمی متوجه پایگاهها و مواضع آنها نباشد، از انجام عملیاتهای نظامی خودداری خواهد کرد.
با این حال، شبکههای اطلاعاتی جبهه آزادی همچنان به فعالیت خود ادامه خواهند داد و اوضاع را از نزدیک زیر نظر خواهند داشت.
در این بیانیه آمده است که در صورت مشاهده اقدامات طالبان که برخلاف موازین اسلامی و انسانی باشد، از جمله آزار و اذیت غیرنظامیان، خشونت علیه زنان و اقشار آسیبپذیر، این جبهه اقدامات لازم را متناسب با شرایط انجام خواهد داد.
جبهه آزادی ابراز امیدواری کرده است که مردم افغانستان ماه رمضان را در آرامش، صمیمیت و صفا سپری کنند.
جبهه آزادی یکی از دو گروه نظامی عمده مخالف طالبان در افغانستان به شمار میرود و در کنار جبهه مقاومت ملی فعالیت میکند.
این جبهه اخیراً اعلام کرده بود که در سال گذشته، ۸۷ حمله هدفمند علیه پایگاهها، ایستهای بازرسی و مراکز تجمع طالبان انجام داده است که در نتیجه آن، ۲۲۹ تن از نیروهای طالبان کشته و ۱۶۶ نفر دیگر زخمی شدهاند.

شفقت علی خان، سخنگوی وزارت خارجه پاکستان، اعلام کرد که گذرگاه تورخم بهدلیل تلاش طالبان برای ساخت پاسگاهی در خاک پاکستان بسته شده است. آقای خان این اقدام طالبان را خلاف پروتکلهای موجود دانست و تأکید کرد که دولت پاکستان خواستار حل این مسئله از طریق گفتوگو است.
شفقت علی خان، سخنگوی وزارت خارجه پاکستان، روز جمعه، دهم حوت، در یک نشست خبری در اسلامآباد درباره بسته ماندن گذرگاه تورخم گفت که پاکستان نگرانیهای خود را با مقامات طالبان مطرح کرده و از آنها خواسته است این مسئله از طریق گفتوگو و مذاکره حل شود.
دولت پاکستان اعلام کرده که به نهادهای مختلف این کشور وظیفه سپرده است تا بهصورت مشترک و هماهنگ مرزها را مدیریت کنند «تا اطمینان حاصل شود که هیچ اقدام یکجانبهای از سوی کشورهایی که میتوانند امنیت منطقه را به خطر بیندازند، انجام نشود».
دولت پاکستان تأکید دارد که ایجاد یک پاسگاه مرزی مستلزم گفتوگو و توافق میان دو کشور است. شفقت علی خان گفت: «ما به مقامات طالبان گفتهایم که این موضوع از طریق گفتوگوهای مناسب قابل حل است.»
با این حال، گذرگاه تورخم از جمعه گذشته تاکنون، برای هشتمین روز متوالی بسته مانده است. این گذرگاه از سوی مقامات پاکستانی مسدود شده است.
رسانههای پاکستانی گزارش دادهاند که تاکنون چندین دور گفتوگو میان مقامات مرزی طالبان و پاکستان برای بازگشایی این مرز بینتیجه پایان یافته است.
عبدالجبار حکمت، کمیسار طالبان در تورخم، دو روز پس از بسته شدن این گذرگاه گفته بود: «پاکستان شب جمعه در واکنش به ساختوسازها در سمت افغان، دروازه تورخم را بست.» این مقام طالبان در آن زمان افزود: «ما از پاکستانیها خواستهایم که دلیل بستن دروازه را توضیح دهند و مسیر را باز کنند، اما آنها تاکنون به این درخواست توجهی نکردهاند.»
مقامات پاکستانی اعلام کردهاند که بسته ماندن این گذرگاه تاکنون حدود ۱۲ میلیون دالر به بازرگانان زیان وارد کرده است.
طبق گزارشها، بسته ماندن مرز مشکلات حملونقل را افزایش داده و تاجران و مسافران زیادی را سرگردان کرده است.
گذرگاه تورخم یک مسیر مهم تجاری محسوب میشود. بر اساس گزارشها، روزانه بین ۷۰۰ تا ۸۰۰ موتر باربری از آن عبور میکند و حدود چهار تا پنج هزار مسافر از این مسیر رفتوآمد دارند. این گذرگاه، پس از افزایش تنشهای مرزی میان طالبان و پاکستان، پیشتر نیز بارها بسته شده است. گفته میشود که ادامه بسته ماندن این گذرگاه زیانهای سنگینی را بر دوش تاجران و مسافران گذاشته است.

مدیر مرکز حوادث و فوریتهای پزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان ایران خبر داد که روز جمعه دهم حوت، با واژگونی یک موتر حامل مهاجران افغان در سراوان، یک نفر کشته و ۱۳ نفر دیگر مجروح شدند. علی عبدالرزاق نژاد گفت این مهاجران فاقد مدارک اقامتیاند.
جزئیات چگونگی این حادثه اعلام نشده است، اما طبق اطلاعات ارائه شده، موتر حامل مهاجران افغان از نوع پژو بوده است.
رسانههای داخلی ایران به نقل از علی عبدالرزاق نژاد گزارش دادند که وجود سوختبرها و قاچاقچیان انسان هر ساله باعث بروز تصادفات جانی و مالی میشود.
مقامهای جمهوری اسلامی بارها هشدار دادهاند که با مهاجران فاقد مدارک اقامتی در ایران برخورد جدی میشود.
حالوش ماه جدی امسال گزارش داده بود که نیروهای جمهوری اسلامی در استان فارس به یک موتر حامل مهاجران افغان تیراندازی کردند. طبق گزارش، در پی تیراندازی، موتر واژگون شد و راننده بلوچ و یک افغان کشته شدند.

خبرگزاری چینی شینهوا گزارش داد که سرگئی شایگو، دبیر شورای امنیت روسیه و وانگ یی، وزیر خارجه چین در بیجینگ دیدار و درباره تقویت همکاریهای امنیتی، افغانستان و مسائل منطقه و خاورمیانه گفتوگو کردند.
طبق این گزارش، دو طرف در این دیدار که روز جمعه دهم حوت انجام شد، توافق کردند که در زمان مناسب، دور جدیدی از گفتوگوهای امنیتی راهبردی چین و روسیه را برگزار کنند.
جزئیات گفتوگو درباره افغانستان هنوز اعلام نشده است.
روسیه و چین همانند دیگر کشورها اداره طالبان را هنوز به رسمیت نمیشناسند، اما هر دو کشور روابط گسترده دیپلوماتیک و اقتصادی با این گروه دارند.
سرگئی شایگو ماه قوس ۱۴۰۳ به کابل رفته بود و با معاونان اقتصادی و سیاسی رئیسالوزرا و وزیران دفاع و داخله طالبان جداگانه دیدار کرد.
او در سفر به چین با شی جین پینگ، رئیسجمهور چین نیز دیدار جداگانهای داشت.
خبرگزاریهای روسیه گزارش دادهاند که مسکو و بیجنگ در مورد مسائل مختلف بینالملل همسو هستند.
سرگئی شایگو درباره دیدارش با وزیر خارجه چین گفته است که دو کشور از اعتماد متقابل سیاسی و استراتژیک بالایی برخورداراند و تحت تاثیر عوامل خارجی قرار نمیگیرند.

روزنامه تلگراف با استناد به دادههای پزشکی جدید از افغانستان گزارش داده که دختران بیمار در این کشور به دلیل آپارتاید جنسیتی طالبان، تحت عمل جراحی قرار نمیگیرند. طبق این گزارش، بیش از ۸۰ درصد از جراحیهای انجام شده در یک مرکز درمانی کودکان در کابل، فقط بر روی پسران بوده است.
در این گزارش که روز جمعه دهم حوت منتشر شده، آمده است که دختران افغان به دلیل محدودیتهای تبعیضآمیز اعمالشده توسط طالبان، مجبورند به طب سنتی تکیه کنند.
شواهد جمعآوری شده توسط تلگراف از طریق مصاحبه با پزشکان و خانوادهها در افغانستان، حاکی از آن است که محدودیتهای شدید اعمال شده توسط طالبان مانع دسترسی دختران و زنان به مراقبتهای پزشکی میشود.
طالبان از زمان تسلط دوباره بر افغانستان در اسد سال ۱۴۰۰، محدودیتهای بیشماری بر زنان اعمال کرده است. طبق فرامین طالبان، زنان اجازه ندارند بدون محرم از خانه بیرون شوند. طالبان همچنین اشتغال و آموزش دختران و زنان را در مکاتب، دانشگاهها و موسسات پزشکی ممنوع کرده است.
تلگراف یادآوری کرده که زنان افغان حتی از بلند کردن صدای خود در ملاء عام و صحبت با صدای بلند در داخل خانه منع شدهاند.
نعمتی یک پزشک در هرات تائید کرده که از زمان برگشت دوباره طالبان، دسترسی زنان و دختران به به مراقبتهای صحی به ویژه در مناطق دورافتاده به شدت محدود شده است.
او گفت: در کلینیکهای کوچک خارج از شهرها، پزشکان حتی اجازه درمان بیماران زن را ندارند. اگر این کار را انجام دهند، «مجازات در انتظار آنها است.»
این پزشک گفت: «دختران اینجا از همه چیز محروماند، تنها کاری که هنوزاجازه انجام آن را دارند نفس کشیدن است.»
تلگراف روایت زنی را منتشر کرده که دخترش بیمار بود و طالبان مانع او برای رفتن به مرکز درمانی شده بودند.
گل نسا که شوهرش سال گذشته در یک اختلاف خانوادگی در روستایشان در غرب افغانستان کشته شده، به تلگراف گفت: «دختر هشت سالهام سرفه شدید داشت و من چندین بار سعی کردم او را نزد پزشک ببرم.هر بار که کنار جاده میایستادم و منتظر موتر میشدم تا ما را به شفاخانه برساند، طالبان به ما نزدیک میشدند تا بپرسند شوهرم کجاست و من به آنها میگفتم مرده است، کشته شده است.»
گل نسا میگوید اما طالبان باور نمیکردند و او را متهم به دروغگویی و اقدام برای گناه میکردند.
این زن روایت میکند که با بدتر شدن وضعیت دخترش، توانست از یکی از مردان اقوام کمک بگیرد تا برای رفتن به نزد پزشک همراهیشان کند.
تلگراف میگوید در افغانستان تحت حاکمیت طالبان، بسیاری از کسانی که به دخترانشان اهمیت میدهند از کشور گریخته اند و کسانی که باقی ماندهاند «برای زنده ماندن تلاش میکنند.»
