مایکل کوگلمن، از مدیران مرکز پژوهشی ویلسون در واشنگتن میگوید که به رغم سفر هیئت امریکایی به کابل و برداشتن جایزه تعیینشده برای دستگیری رهبران شبکه حقانی، تحول عمدهای در روابط امریکا و طالبان رخ نه داده است.
به باور او، با توجه به حضور داعش خراسان در افغانستان و زندانیان امریکایی، حکومت ترامپ بهدنبال تعامل محدود با طالبان است.
به گفته او، واشنگتن با در نظر گرفتن نفوذ فزاینده چین و ایران در افغانستان، سعی دارد از گسترش قدرت رقبای خود در این کشور جلوگیری کند.
پس از سفر هیئت امریکایی و حذف جوایز تعیینشده برای رهبران شبکه حقانی، برخی گزارشها حاکی از آن بود که ایالات متحده قصد دارد سفارت خود را در کابل بازگشایی کند.
ذبیحالله مجاهد، سخنگوی طالبان، خواستار واگذاری سفارت افغانستان در واشنگتن به این گروه شد و گفت که امریکا میتواند سفارت خود را در کابل فعال کند.
کوگلمن روز چهارشنبه در مقالهای در فارن پالیسی نوشت که رویکرد ترامپ در قبال طالبان و افغانستان «معاملهگرایانه» است.
این پژوهشگر جنوب شرق آسیا در اندیشکده ویلسون باور دارد که حذف نام رهبران شبکه حقانی از فهرست افراد تحت تعقیب ایالات متحده، سفر هیئت امریکایی به کابل و رهایی جورج گلزمن، شهروند امریکایی که در اسارت طالبان بود، نشاندهنده تغییر قابلتوجه در سیاست واشنگتن نسبت به طالبان از زمان بازگشت این گروه به قدرت در سال ۲۰۲۱ است.
کوگلمن توضیح داد که دولت بایدن به دلیل نگرانیهای جدی درباره سیاستهای طالبان در قبال زنان و دختران، از هرگونه امتیازدهی به این گروه خودداری میکرد، اما دولت ترامپ رویکردی عملگرایانهتر را در پیش گرفته است.
او افزون که واشنگتن ظاهراً بر این باور است که میتواند با رهبران میانهرو طالبان در کابل تعامل کند، بدون آنکه مجبور باشد با حلقه تندرو هبتالله در قندهار، که مایل به مذاکره با غرب نیست، وارد گفتوگو شود.
او همچنین اشاره کرد که طالبان از اولویت دولت ترامپ در زمینه آزادی گروگانها بهعنوان اهرم فشار استفاده میکند و تلاش دارد با واشنگتن وارد مذاکره شود تا خواستههای خود را محقق کند. این خواستهها شامل بازگرداندن زندانیان گوانتانامو، لغو جوایز تعیینشده، دریافت کمکهای مالی، و حتی کاهش تحریمها میشود.
کوگلمن در بخشی دیگر از مقاله نوشت که در معامله ترامپ با طالبان نباید جنبه ژئوپلیتیکی را نادیده گرفت. او توضیح داد که نفوذ چین و ایران در افغانستان رو به افزایش است و ایالات متحده تلاش دارد از این روند جلوگیری کند.
او تصریح کرد: «چین که در ابتدا نسبت به تعامل با طالبان محتاط بود، اکنون بهدنبال قراردادهای سرمایهگذاری و گسترش روابط دیپلوماتیک با این گروه است. ایران نیز اخیراً تمایل بیشتری به همکاری با طالبان نشان داده است.»
او افزود: «ممکن است دولت ترامپ در حال اجرای یک بازی درازمدت باشد؛ به این امید که با افزایش محدود تعامل با طالبان، بدون به رسمیت شناختن رسمی این گروه، بتواند نفوذ رقبای خود در افغانستان را محدود کند.»
