همزمان با روز جهانی ورزش برای صلح و توسعه، شماری از زنان ورزشکار افغان در گفتوگو با افغانستان اینترنشنال ممنوعیت ورزش زنان را آشکارترین جلوههای ظلم اجتماعی در افغانستان توصیف کردند. زنان ورزشکار میگویند طالبان باید مشارکت آزاد، ایمن و برابر زنان در ورزش را تضمین کند.
شازیه عتیقی، ورزشکار سابق افغان گفت ممنوعیت ورزش زنان یکی از آشکارترین جلوههای ظلم اجتماعی در افغانستان است. او گفت: «طالبان با بستن دروازههای ورزش، بسیاری از زنان را به انزوا کشانده و آنان را از داشتن یک زندگی پویا و سالم محروم کردهاند.»
محدودیتهای طالبان نهتنها زندگی زنان داخل کشور را تحت تأثیر قرار داده، بلکه ورزشکاران زن افغان در بیرون از کشور را نیز متاثر ساخته است.
اعضای تیم کریکت زنان افغانستان که در استرالیا بهسر میبرند، تاکنون در هیچ بازی رسمی شرکت نکردهاند. همچنین زنان فوتبالیست افغان در تبعید در انتظار به رسمیت شناخته شدن از سوی فدراسیون بینالمللی فوتبال (فیفا) هستند.
در حال حاضر، مقررات فیفا تیمهای تبعیدی را ملزم میسازد که از سوی فدراسیون رسمی کشور خود، که در مورد افغانستان تحت کنترل طالبان است، به رسمیت شناخته شوند. اما بهدلیل ممنوعیت ورزش زنان از سوی طالبان، این تیم از سوی فدراسیون داخلی تایید نمیشود.
سکینه خالقی، زن افغان در تبعید، در گفتوگو با افغانستان اینترنشنال گفت که در افغانستان به ورزش ایروبیک مشغول بود، اما طالبان چندینبار به باشگاه آنها حمله کرده و مانع ادامه فعالیتهای ورزشیشان شدهاند.
او افزود: «برای دستیابی به عدالت و برابری، همه باید از فرصتهای برابر برخوردار باشند. هیچکس نباید از ابتداییترین حقوق خود، مانند ورزش کردن، محروم بماند.»
یک زن افغان دیگر که در حال فراگیری آموزشهای ورزش جودو در پاکستان است و بهدلیل مسائل امنیتی نخواست نامش فاش شود، گفت: «محرومیت زنان از ورزش پیامدهای منفی چون افزایش اضطراب، افسردگی، نابرابری جنسیتی و محدود شدن نقش زنان در توسعه را در پی دارد.»
او خواستار مشارکت آزاد، ایمن و برابر زنان افغان در فعالیتهای ورزشی شد.
طالبان از نزدیک به چهار سال پیش، استفاده زنان و دختران از باشگاههای ورزشی را ممنوع کرده و ورزشکاران زن در تبعید را نیز به رسمیت نمیشناسند.
سازمان ملل متحد در ماه اگست سال ۲۰۱۳، ششم اپریل را بهعنوان «روز جهانی ورزش برای توسعه و صلح» نامگذاری کرد. از آن زمان، هر سال این روز برای گرامیداشت نقش ورزش در ایجاد تغییرات مثبت در سراسر جهان برگزار میشود.
اتحادیه اروپا به مناسبت این روز، در یادداشتی در شبکه اجتماعی اکس نوشت: «از ابتکاراتی که سلامت، رفاه و همبستگی اجتماعی را از طریق ورزش در افغانستان ترویج میدهند، استقبال میکنیم.»
این اتحادیه در ادامه یادداشت خود به نقش مؤثر ورزش در تقویت درک متقابل و ارتقای رفاه اشاره کرده است. این در حالی است که طالبان زنان را از فعالیتهای ورزشی در افغانستان منع کردهاند.
شماری از شهروندان از سراسر افغانستان با فرستادن قبض برق خود از «اضافهستانی و ظلم» ریاست عمومی برشنا طالبان شکایت کردهاند. مدارک رسیده به افغانستان اینترنشنال نشان میدهد که طالبان این هزینه را در قبض برق ماه حوت بسیاری از ولایتها وضع کرده است.
یک شهروند از کابل با فرستادن اخرین قبض برق خود نوشت: «طالبان رسماً چور و چپاول مردم غریب را آغاز کردهاست» او گفت طالبانی در حالی این هزینه اضافی را به دوش مردم فقیر گذاشته که فرصتهای شغلی و درآمد شهروندان به شدت کاهش یافته است.
مدارکی که افغانستان اینترنشال مشاهده کرده نشان میدهد که طالبان این هزینه را برای هر دوره بر مشترکین ریاست برشنا، تحت کنترول این گروه وضع کرده است. قبض برق در افغانستان معمولا در دورههای سهماهه پرداخت میشود.
شهروندان افغانستان میگویند که طالبان این «هزینه اضافی» را بدون اعلام قبلی و مشترکین ریاست برشنا و بیهیچ توضیحی در باره نحوه مصرف آن به قبض برق افاضه کرده است. به گفته این شهروندان، طالبان هیچ نوع مراقبت مشخصی از صندوقها ندارند.
یک شهروند در پیامی نوشت: «صندوقی که خودمان هر بار باید دنبالش بگردیم، در خاک و خاکروبهها پیدایش کنیم، کلیدش گم است، دربش شکسته است، برقش قطع است، اما طالبان پولی برای حفظ و مراقبت از آن توقع دارند».
این شهروندان میگویند که طالبان در ماههای گذشته صندوقها را به هزینه شخصی مردم رنگ و بازسازی کرد. اما حالا این «هزینه اضافی» را به قبض برق افزوده است. گفته شده که در هر صندوق برق از شش تا ده میتر نصب است، که طالبان ۲۰۰ افغانی از بر هر میتر وضع کرده که در مجموع از هر صندوق تا ۲ هزار افغانی میشود.
افزوده شدن هزینه «حفظ و مراقبت از صندوق» در قبض برق شکایت و اعتراض بسیاری از شهروندان در سراسر افغانستان را برانگیخته است. یک شهروند دیگر نوشت: «مردم فعلا نان برای خوردن ندارند، اما طالبان در پی دزدی از آنها است».
یکی از مشترکین ریاست برشنای طالبان گفت: «در حکومت زمان حکومت پیشین طالبان در مناطق مختلف پایههیا برق را ویران میکرد، اما دولت از ما هزینه نگهداری از پایهها را درخواست نکرد». او افزود که اضافه شدن این مبلغ توسط طالبان، «ظلم آشکار» بر مردم فقیر افغانستان است.
طالبان در حالی یک هزینه اضافی را در قبض برق مردم اضافه کرده است که به گزارش سازمانهای بینالمللی، در حال حاضر حدود ۲۳ میلیون جمعیت افغانستان به کمکهای بشردوستانه نیاز دارند. این سازمانها بارها گفتهاند که پس از تسلط طالبان بر افغانستان فقر و گرسنگی در کشور افزایش یافته یک سوم مردم افغانستان در گرسنگی به سر میبرند.
