اتحادیه اروپا هفت فرد و دو نهاد جمهوری اسلامی ایران را بهدلیل نقش آنها در بازداشت و زندانی کردن شهروندان اروپایی در ایران، به فهرست تحریمهای خود اضافه کرد. این تصمیم روز دوشنبه، ۲۵ حمل در نشست وزیران خارجه کشورهای عضو اتحادیه اروپا در لوکزامبورگ اتخاذ شد.
نام رئیس زندان اوین در فهرست تحریمهای جدید اتحادیه اروپا دیده میشود. زندان اصلی شهر شیراز هم یکی از دو نهادی است که از سوی این اتحادیه تحریم شده است.
اتحادیه اروپا در بیانیهای رفتار جمهوری اسلامی را «گروگانگیری با حمایت حکومتی» توصیف کرده است. اتحادیه اروپا مدیر زندان اوین، چند قاضی، شماری از مقامهای قضایی و همچنین زندان مرکزی شیراز را مشمول تحریمهای تازه خود قرار داده است.اتحادیه اروپا با استناد به موارد متعدد بازداشت شهروندان خود در ایران، جمهوری اسلامی را به «گروگانگیری حکومتی» متهم میکند.پیشتر ژان نویل بارو، وزیر خارجه فرانسه، ۲۰ حمل از شهروندان این کشور خواسته بود برای اینکه در معرض خطر بازداشت خودسرانه یا گروگانگیری قرار نگیرند، از سفر به ایران خودداری کنند.او ۱۴ حمل نیز جمهوری اسلامی را به «نقض حق حمایت قونسولی» از فرانسویهای زندانی در ایران متهم کرد و گفت پاریس قصد دارد برای پیگیری وضعیت این افراد، علیه جمهوری اسلامی به دیوان بینالمللی دادگستری شکایت کند.به گزارش رادیو فرانسه، تا چندی پیش، هفت شهروند این کشور در ایران زندانی بودند. اکنون نیز دو شهروند فرانسوی به نامهای سسیل کولر و ژاک پاریس همچنان در زندانهای جمهوری اسلامی به سر میبرند.
پیشینه جمهوری اسلامی در «گروگانگیری حکومتی»
فعالان حقوق بشر بازداشت شهروندان کشورهای غربی از سوی جمهوری اسلامی را «گروگانگیری حکومتی» میدانند و میگویند تهران از این حربه برای تحت فشار گذاشتن غرب و گرفتن امتیاز از آن استفاده میکند.
پیش از این چچیلیا سالا، روزنامهنگار ایتالیایی، ۱۹ دی ۱۴۰۳ و پس از گذراندن ۲۰ روز در زندان جمهوری اسلامی آزاد شد و چهار روز پس از آن، وزیر دادگستری ایتالیا دستور آزادی فوری محمد عابدینی نجفآبادی، ایرانی بازداشتشده در ایتالیا به اتهام همکاری نظامی با سپاه پاسداران را صادر کرد.
همچنین در جریان مبادله زندانیان میان تهران و استکهلم، یوهان فلودروس و سعید عزیزی، دو شهروند سویدنی زندانی در ایران، در ازای آزادی حمید نوری اجازه یافتند ۲۶ جوزا ۱۴۰۳ خاک ایران را ترک کنند و به سوئد بازگردند.
نوری، دادیار سابق زندان گوهردشت، به اتهام دست داشتن در اعدام زندانیان سیاسی دهه ۶۰، عقرب ۱۳۹۸ در سویدن بازداشت و پس از محاکمه، به حبس ابد محکوم شد.
دیوان عالی سویدن حوت ۱۴۰۲ فرجامخواهی نوری را رد کرده بود.
کامبیز غفوری، روزنامهنگار و تحلیلگر سیاسی، ۱۱ حوت سال گذشته در حساب اکس خود از بازداشت یک مرد آلمانی در ایران خبر داد و نوشت او در حال حاضر در بند قرنطینه زندان اوین به سر میبرد.
روزنامه تلگراف حوت ۱۴۰۳ با اشاره به دستگیری کریگ و لیندزی فورمن، زوج گردشگر بریتانیایی در ایران، نوشت که این دو جرمی مرتکب نشدهاند و دستگیری آنها با هدف گرفتن امتیاز از لندن صورت گرفته است.
آلوارو بارگاس یوسا، پسرش که تحلیلگر سیاسی شناختهشدهای است، یکشنبه ۲۴ حمل، در پیامی در شبکه اجتماعی اکس اعلام کرد او در آرامش و در کنار خانوادهاش در لیما، پایتخت پرو، درگذشته است.
بارگاس یوسا، که از چهرههای برجسته ادبی امریکای لاتین در قرن بیستم بود، در سال ۲۰۱۰ جایزه نوبل ادبیات را برای رمانهایی چون «خاله خولیا و نویسنده»، «مرگ در آند» و «جنگ آخرالزمان» دریافت کرد.
او در دهههای ابتدایی زندگیاش دیدگاههای چپگرایانه داشت، اما بعدها به مواضع لیبرال و محافظهکارانه گرایش یافت که موجب فاصله گرفتن او از بسیاری از روشنفکران چپگرای امریکای لاتین شد.
بارگاس یوسا در سال ۱۹۹۰ برای ریاستجمهوری پرو نامزد شد تا به گفته خودش کشور را از بحران اقتصادی و شورشهای چپگرایانه نجات دهد، اما در دور دوم انتخابات به آلبرتو فوجیموری، سیاستمدار پرویی، باخت.
او پس از این شکست به اسپانیا رفت، اما همچنان در فضای سیاسی امریکای لاتین فعال بود و از رهبران چپگرایی مانند هوگو چاوز، رئیسجمهور پیشین ونزوئلا بهشدت انتقاد میکرد.
بارگاس یوسا در آثارش از سبکهای روایی مختلف استفاده میکرد و روایتهایی پیچیده از تاریخ، سیاست، قدرت و روان انسان ارائه داد. در رمان «سور بز» به دوران دیکتاتوری رافائل تروخیو در جمهوری دومینیکا پرداخت و در «جنگ آخرالزمان» ماجرای مذهبی خونینی را در برزیل قرن نوزدهم روایت کرد.
این نویسنده در دهه ۱۹۷۰ از انقلاب کوبا و فیدل کاسترو فاصله گرفت و همین امر موجب جدایی او از روشنفکرانی چون گابریل گارسیا مارکز شد. درگیری فیزیکی مشهوری بین این دو نویسنده در سال ۱۹۷۶ در مکزیکوسیتی رخ داد، که دلیل آن هیچگاه بهطور کامل فاش نشد.
بارگاس یوسا از مدافعان بازار آزاد و آزادیهای فردی بود. با این حال، خود را سیاستمدار نمیدانست و میگفت پس از شکست در انتخابات، به زندگی ادبیاش بازگشت.
او در آثارش از تجربیات شخصی نیز بهره میبرد، برای مثال، رمان نخستش «عصر قهرمان» برگرفته از دوران تحصیلش در آکادمی نظامی لیما بود و در خاطراتش با عنوان «ماهی در آب» به ماجرای رقابتش در انتخابات پرداخت.
او در مصاحبهای با رویترز در مادرید در سال ۲۰۰۱ گفت: «آثار یک نویسنده از تجربههای شخصیاش تغذیه میکند و با گذر زمان غنیتر میشود».
