بخش خصوصی افغانستان و قزاقستان ۲۰ تفاهمنامه تجاری امضا کردند

وزیر تجارت طالبان روز سهشنبه در نشست مجمع تجاری قزاق-افغان اعلام کرد که ۲۰ تفاهمنامه همکاری و تجاری به ارزش مجموعی ۱۴۰ میلیون دالر میان بخش خصوصی افغانستان و قزاقستان امضا شده است.

وزیر تجارت طالبان روز سهشنبه در نشست مجمع تجاری قزاق-افغان اعلام کرد که ۲۰ تفاهمنامه همکاری و تجاری به ارزش مجموعی ۱۴۰ میلیون دالر میان بخش خصوصی افغانستان و قزاقستان امضا شده است.
به گفته نورالدین عزیزی، این تفاهمنامهها زمینه همکاری در حوزههای دارو، فلزات، منسوجات، موتر، زراعت، مواد ساختمانی و سایر بخشهای اقتصادی را فراهم میکند.
عزیزی امضای این تفاهمنامهها را حامل منافع مادی و معنوی برای هر دو کشور خواند و بر ضرورت برقراری توازن در مناسبات تجاری میان افغانستان و قزاقستان تاکید کرد.
وزیر تجارت و صنعت طالبان مدعی است که پس از استیلای این گروه بر افغانستان، حجم مبادلات تجاری میان دو کشور ۳۲ درصد افزایش یافته است. نورالدین عزیزی همچنین روز گذشته از دستیابی به توافق برای ارتقای سطح تجارت دوجانبه تا سقف سه میلیارد دالر خبر داد.
روز گذشته پس از سفر سریک ژومانگارین، معاون نخستوزیر قزاقستان به کابل و دیدار با شماری از مقامات ارشد طالبان، دفتر معاون اقتصادی ریاستالوزرای طالبان روز دوشنبه اعلام کرد که قزاقستان ۵۰۰ میلیون دالر در پروژه خط آهن تورغندی_هرات_اسپین بولدک سرمایهگذاری میکند.
طالبان همچنین به نقل از ژومانگارین خبر داد که سرمایهگذاران قزاقستانی علاقهمند به سرمایهگذاری در بخشهای معادن، نفت و گاز نیز هستند و تیمهای تخنیکی آنان نیز به کابل اعزام شدهاند.
مجتمع تجاری قزاق ـ افغان روز سهشنبه در کابل، با حضور بیش از ۴۰۰ تاجر و سرمایهگذار از افغانستان و قزاقستان، به طور رسمی گشایش یافت. هدف از تاسیس این مجتمع، تقویت پیوندهای اقتصادی دوجانبه و افزایش مبادلات تجاری میان دو کشور عنوان شده است.
مراسم افتتاحیه شامل نشستهای بازرگانان دو کشور، دیدارهای تجاری دوجانبه و نمایشگاهی مشترک از محصولات دو کشور بود.

یافتههای آژانس پناهندگان سازمان ملل نشان میدهد که ۵۷ درصد از بازگشتکنندگان افغان در نیمه اول سال گذشته به غذای کافی دسترسی نداشتهاند. طبق این تحقیق، ۴۷ درصد از خانوادهها هیچ ذخیره غذایی نداشتند و مواد غذایی ۲۹ درصد دیگر آنها کمتر از یک هفته تمام شده است.
آژآنس پناهندگان سازمان ملل روز سهشنبه، دوم ثور سروی جدیدی را منتشر کرد که در آن با دو هزار ۸۶۸ بازگشت کننده در ۳۰ ولایت که از جنوری تا جون سال ۲۰۲۴ از پاکستان به افغانستان بازگشتهاند، گفتوگو کرده است.
این سازمان در این سروی از بازگشت کندگان درباره موضوعاتی مختلف از جمله آموزش، خدمات صحی، آب آشامیدنی، دسترسی به غذا و سرپناه، وضعیت اقتصادی و امنیت پرسشهایی مطرح شده است.
بیش از ۷۰ درصد پاسخدهندگان گفتند کمتر از ۱۴۰ دالر در ماه درآمد دارند و ۶۰ درصد دیگر هم گفتهاند که برای تامین مصارف خانه، قرض گرفتهاند. طبق این تحقیق، ۷۰ درصد از بازگشتکنندگان نگرانی را تجربه کردند که بر زندگی آنها تاثیر گذاشته است.
۱۷ درصد از پاسخدهندگان گفتند گه افرادی را میشناسند که برای دومین یا سومینبار از پاکستان، اخراج شدهاند. ۳۳ درصد کودکان نمیتوانستند به مکتب یا دیگر امکانات آموزشی دسترسی داشته باشند.
در این گزارش آمده است که ۸۶ درصد از بازگشتکنندگان در ۱۰ ولایت شمل کابل، ننگرهار، قندوز، قندهار، بلخ، لغمان، بغلان، لوگر، هلمند و جوزجان مستقر شدهاند درحالی که ۳۷ درصد به ولایت اصلی خود بازگشتهاند.
در این گزارش آمده است که همه بازگشتکنندگان هنگام ورود کمک نقدی سازمان ملل را دریافت کردهاند. با این حال ۳۸ درصد گفتند که این کمکها تنها دو تا سه ماه دوام داشته است.
بیش از ۳۰ درصد گفتند در شش ماه پس از بازگشت یک یا چند عضو خانوادهشان نیاز به مراقبت صحی داشتهاند اما نتوانستهاند آن را دریافت کنند. در این گزارش همچنین تاکید شده است که ۶۶ درصد از خانوادههایی که سرپرستشان زنان بوده به غذای کافی دسترسی نداشتند.
یافتههای آژانس پناهندگان سازمان ملل همچنین نشان میدهد که ۷۱ درصد از بازگشتکنندگان در خانههای «نامناسب» زندگی میکردند. طبق این گزارش۱۷ درصد نزد اقوام خود زندگی میکردند و ۱۵ درصد دیگر درخانههای خود سکونت داشتند.
عدم توانایی مهاجران در بازگشت به مناطق اصلیشان، ناپایداری شغل، فقر، نداشتن اسناد هویتی و عدم دسترسی زنان و دختران به خدمات آموزشی، صحی، آزادی حرکت، ارث و دیگر حقوق اساسی از برخی مشکلاتی است که در این گزارش بر آنها اشاره شده است.
سازمان ملل تاکید کرده است که با آغاز مجدد اخراج گسترده مهاجران افغان از پاکستان در اپریل ۲۰۲۵، نظارت بر وضعیت بازگشتکنندگان، بررسی تجربیات آنها و اجرای برنامهها با نیازهایشان اهمیتی دوچندان یافته است.

مرکز خبرنگاران افغانستان میگوید که امر به معروف و نهی از منکر طالبان در بامیان، گرفتن و نشر تصاویر زندهجان را در این ولایت ممنوع کرد. به گفته این مرکز، بامیان پانزدهمین ولایتی است که طالبان بهطور رسمی نشر تصاویر موجودات زنده را در آن ممنوع کرده است.
پیش از این، نشر تصاویر زندهجان در ولایات قندهار، تخار، بادغیس، هلمند، ننگرهار، نورستان، فراه، نیمروز، بدخشان، بغلان، جوزجان، زابل، پروان و قندوز ممنوع اعلام شده بود.
مرکز خبرنگاران افغانستان ضمن ابراز نگرانی در مورد این اقدام طالبان، نسبت به پیامدهای منفی این روند بر کار رسانهها و خبرنگاران و دسترسی مردم به اطلاعات هشدار میدهد.
این مرکز میگوید به یک نسخه از نامه ریاست امر به معروف طالبان در بامیان دسترسی پیدا کرده که عبدالله سرحدی، والی طالبان در بامیان نیز آن را امضاء کرده است. به گفته این مرکز، در این نامه به ادارات محلی دستور داده شده است که پس از این به هیچ وجه از برنامهها و نشستهای خود عکس نگیرند و به هیچ شخصی نیز اجازه این کار داده نشود. در نامه تصریح شده است که در صورت تخلف از این دستور با افراد متخلف برخورد قانونی صورت خواهد گرفت.
این درحالی است که دفتر والی طالبان در بامیان روز جمعه ۲۹ حمل، با انتشار تصاویری نوشت که عبدالله سرحدی وضعیت امنیتی مساجد و مکانهای تفریحی را در شهر بامیان نظارت کرده است.
مرکز خبرنگاران افغانستان میگوید که دو منبع محلی در بامیان به این مرکز گفتند که این نامه در روزهای اخیر به ادارات مختلف فرستاده شده است و اکنون اجرا میشود. مطابق با این دستور، ادارات محلی مجاز هستند گزارشهای خود را به شکلی که در آن تصاویر زندهجان نباشد و به گونه صوتی و یا نوشتاری ارایه کنند.
در کنار رسانههای دولتی تحت کنترول طالبان از جمله رادیو و تلویزیون ملی و نمایندگی خبرگزاری دولتی باختر، رادیوهای خصوصی بامیان و نسیم در این ولایت فعالیت دارند که با اجرای دستور ممنوعیت نشر تصاویر زندهجان از اطلاعرسانی به شکل تصویری محروم خواهند شد.

ولفگنگ پیتریش، رئیس موسسه امور بینالملل اتریش به افغانستان اینترنشنال گفت جامعه بینالمللی باید طالبان را وادار به گفتوگو با مخالفان و پذیرش راهحلهای سیاسی بکند.
پیتریش همچنین از گروههای مخالف طالبان خواست در نشست ویانا شرکت کرده و نقش فعالتری در تصمیمگیری درباره آینده سیاسی افغانستان ایفا کنند.
رئیس موسسه امور بینالملل اتریش و میزبان نشست ویانا در گفتوگوی ویژه با خبرنگار افغانستان اینترنشنال بر تعهد احزاب و چهرههای سیاسی مخالف طالبان تاکید کرد و گفت افغان ها باید در اتخاذ تصامیم مربوط به افغانستان دخیل شوند.
پیتریش از نمایندگان و رهبران مخالف طالبان خواست تا به ویانا رفته و در نشستها شرکت کنند. او گفت: «ما از سال ۲۰۲۳ درحال بحث درباره نقشه راه هستیم. باید نقشه قوی از سوی شرکتکنندگان سریعتر ساخته شود.»
آقای پیتریش در مورد اهداف نشست ویانا صحبت کرد و گفت هدف نهایی این نشست ارتباط با طالبان و دخیل ساختن این گروه برای آغاز گفتوگوها است.
او گفت: «طالبان واقعیت افغانستان است. هدف ما ایجاد جنگ نیست. افغانستان به اندازه کافی جنگ بیشماری را تجربه کرده است. باید راهی پیدا کنیم تا گفتوگو با طالبان را آغاز کنیم. برقرار تماسهای اولیه باید انجام شود.»
او همچنین بر ضرورت فشار به طالبان از سوی امریکا، اتحادیه اروپا و قدرتهای بزرگ منطقهای برای وادار کردن این گروه به آغاز گفتوگو با مخالفان تاکید کرد.
رئیس موسسه امور بینالملل اتریش گفت: «در میان طالبان افراد میانهرو وجود دارند که باید برای برگزاری انتخابات حاضر شوند.»
او همچنین گفت: «مهمترین هدف ما تبدیل گفتوگوهای بینالافغانی به راه حل مثبت و قابل اجرا است. طالبان طبق توافق دوحه متعهد شده است که با تمامی نیروهای غیرطالبانی یا ضدطالبانی در افغانستان وارد گفتوگو شوند.»
پس از سقوط حکومت پیشین افغانستان، روند ویانا مهمترین کنفرانسی است که با حضور جریانهای سیاسی و نظامی مخالف طالبان برگزار میشود.
پنجمین کنفرانس این نشست در دلو سال گذشته با حضور احمد مسعود و یاسین ضیا، رهبران جبهه مقاومت ملی و جبهه آزادی، رنگین دادفر سپنتا، مشاور امنیت ملی سابق افغانستان در پایتخت اتریش برگزار شده بود.

خبرگزاری باختر تحت کنترول طالبان گزارش داد که ۴۶ خانه ساختهشده توسط اتاق مشترک تجارت افغانستان و ایران به زلزلهزدگان ولسوالی گلران هرات تحویل داده شده است. مسئول پروژه ساخت گفت هزینه مجموع این خانهها به ۳۶۸ هزار دالر میرسد.
این رسانه روز سهشنبه، دوم ثور به نقل از سعد خطیبی، مسئول پروژه ساخت خانهها گزارش داد که هزینه هر واحد مسکونی به هشت هزار دالر میرسد و این خانهها در برابر سرما، گرما و زلزلههای شدید، مقاوم هستند.
طبق گزارش باختر، در منطقهای که این خانههای مسکونی ساخته شدهاند، مسجد و سیستم آبرسانی خورشیدی به همکاری مالی فعالان اقتصادی ایران و افغانستان و بنیاد خیریه مکتبساز احداث شده است.
اسلامجار، والی طالبان در هرات گفت این گروه برای بازسازی بیشتر تلاش میکند. هرات ماه میزان سال ۱۴۰۲ شاهد زمینلرزههای پیهم به بزرگی ۶.۳ و ۵.۱ بود. ولسوالیهای گلران و زندهجان مرکز این زمینلرزه بودند.
آمار دقیقی از تلفات جانی و مالی این زمینلرزهها منتشر نشده است. طالبان اعلام کرده بودند که حدود چهار هزار نفر در هرات جان باختند اما سازمان ملل تعداد تلفات را حدود هزار و ۵۰۰ نفر اعلام کرده بود. گفته شده که در این رویداد حدود ۴۳ هزار نفر آسیب دیدهاند.
پس از آن نهادهای مختلف خیریه برای زلزلهزدگان خانه ساختند اما بازماندگان این حادثه از طراحی برخی خانههای ساختهشده شکایت کرده و گفته بودند که این خانهها در برابر طوفان و بارندگیها آسیبپذیر هستند.

دفتر نمایندگی سازمان ملل در افغانستان به مناسبت روز جهانی زمین، گفت که افغانستان همچنان با پیامدهای بحران سهگانه محیطزیستی، تغییرات اقلیمی، از بین رفتن تنوع زیستی و آلودگی دستوپنجه نرم میکند.
یوناما بر ضرورت مدیریت منابع و حمایت از جنگلداری در این کشور تاکید کرد.
۲۲ اپریل، مصادف با دوم ثور، روز جهانی زمین است. در این روز همهساله برنامهها و رویدادهایی برای جلب توجه به موضوعاتی مانند تغییرات اقلیمی و آلودگی محیط زیست برگزار میشود.
یوناما به مناسبت این روز تاکید کرد که افغانستان با برخی از شدیدترین تاثیرات تغییر اقلیم در منطقه روبهرو است. این سازمان نوشت: «سالها جنگلزدایی، سپر طبیعی کشور را از بین برده است. چاهها و رودخانهها خشک میشوند و کمبود آب به یک بحران ملی تبدیل شده است.»
به باور این سازمان، افزایش دما، خشکسالیهای طولانیمدت و فشارهای زیستمحیطی، زندگی مردم افغانستان را در سراسر کشور تحت تاثیر قرار داده و به رویدادهایی چون زمینلرزه و سیلابهای شدید منجر شده است.
یوناما همچنین روشهای ناپایدار، آلودگی و نبود آگاهی را از دلایل افزایش روند تخریب محیط زیست دانسته و بر لزوم حفاظت از آن در افغانستان و تامین معیشت نسلهای آینده تاکید کرده است.
از سوی دیگر، اتحادیه اروپا نیز در یادداشتی در شبکه اجتماعی اکس، نسبت به تهدیدات ناشی از تغییرات اقلیمی بر زراعت، امنیت غذایی و اقتصاد روستایی افغانستان ابراز نگرانی کرد و گفت که با برنامههای مقاوم از مردم افغانستان حمایت میکند.
در افغانستان، چندین دهه جنگ نهتنها جان انسانها را گرفته، بلکه به طبیعت نیز آسیب رسانده و زندگی را برای نسلهای آینده به خطر انداخته است.
پیشتر ریچارد بنت، گزارشگر ویژه سازمان ملل، تخریب زیستمحیطی ناشی از جنگ را یک بحران حقوق بشری توصیف کرده و خواستار پاسخگویی طرفهای درگیر و جبران خسارات شده بود.
