در پی اخراج شماری از افغانهای واجد شرایط انتقال به آلمان از پاکستان به افغانستان، دولت آلمان اعلام کرد که بهزودی درباره سرنوشت آنان تصمیمگیری خواهد کرد. بیش از دو هزار افغان که مدتها قبل تاییدیه انتقال به آلمان دریافت کرده بودند، ماههاست در پاکستان منتظر هستند.
یک منبع آگاه به رویترز گفت که که نیروهای امنیتی پاکستان حتی در روز استقلال این کشور که رخصتی عمومی است، تعدادی از افغانهای دارای تاییدیه پذیرش آلمان را بازداشت و برای اخراج به مرز تورخم منتقل کردهاند.
الکساندر دوبرینت، وزیر داخله آلمان، تایید کرد که برخی از این افراد «توجه مقامات پاکستانی را جلب کردهاند» و گفت برلین در حال گفتوگو با اسلامآباد برای روشن شدن وضعیت آنان است. او تاکید کرد که ادامه روند انتقال به نتیجه بررسیهای جاری بستگی دارد و آنها در صدد بررسی نهایی این مسئله هستند که چه تعدادی از این پناهجویان واقعا میتوانند به آلمان بیایند.
برنامه پذیرش افغانهای در معرض خطر که در اکتبر ۲۰۲۲ آغاز شد، پس از انتخابات اخیر آلمان و روی کار آمدن دولت جدید، متوقف و وارد مرحله بازنگری شده است. دولت جدید اعلام کرده که احتمال تعطیلی کامل این برنامه وجود دارد.
از سال ۲۰۲۱ تاکنون، آلمان بیش از ۳۶ هزار افغان آسیبپذیر را پذیرفته است، اما مقامهای فعلی این کشور میگویند ظرفیت پذیرش به حد نهایی رسیده و امکان انتقال شمار بیشتری از افغانها وجود ندارد.
وزارت خارجه آلمان اعلام کرده است که از طریق سازوکارهای اضطراری و تماس مستقیم با مقامات پاکستانی تلاش میکند مانع اخراج افغانهای مشمول این برنامه شود.
تظاهرکنندگان و سازمانهای حامی شان، از کشورهای جهان خواستند که آپارتاید جنسیتی را به عنوان جرم علیه بشریت به رسمیت بشناسند.
در بیانیه معترضان از کشورها خواسته شده است که برای اجرای حکم دادگاه لاهه در مورد دستگیری رهبر و قاضی القضات طالبان گام جدی بر دارند.
همزمان با چهارمین سالگرد سقوط دولت پیشین، فعالان افغان در چندین شهر جهان علیه حاکمیت طالبان تظاهرات کردند. شماری از فعالان زن افغان و کانادایی نیز روز پنجشنبه در پارلمان کانادا تجمع کردند و حکومت کانادا و کشورهای دیگر خواستند که مسئله به رسمیت شناسی آپارتاید جنسیتی را به عنوان یک جرم جدی بگیرند.
دیوید هیل، عضو شورای شهر اتاوا که در این گردهمایی گفت که طالبان باید به خاطر اقداماتشان مورد بازپرسی قرار گیرند. او گفت که «از داعیه زنان افغانستان قاطعانه حمایت میکند.»
تظاهرکنندگان از جامعه جهانی خواستند سیاستهای طالبان علیه زنان افغانستان را بهعنوان «جنایت علیه بشریت» به رسمیت بشناسد و برای پاسخگویی عاملان آن اقدام فوری انجام دهد.
معترضان با شعار «زنان افغان در حال مقاومتاند، جهان هم باید مقاومت کند» بر لزوم توقف عادیسازی روابط با طالبان و پیگرد بینالمللی رهبران این گروه تاکید کردند.
سازماندهندگان این تجمع گفتند که چهار سال حاکمیت طالبان، نظامی از «آپارتاید جنسیتی» را نهادینه کرده که شامل ممنوعیت آموزش دختران، محرومسازی زنان از کار، حذف کامل آنان از عرصه عمومی و مجازات به دلیل رعایتنکردن پوشش اجباری است. به گفته آنان، تنها در ماه گذشته دهها زن به اتهام آنچه «نقض حجاب» خوانده میشود، بازداشت شدهاند.
معترضان در بیانیهای هرگونه تلاش برای شناسایی و عادیسازی رژیم طالبان و برقراری روابط دیپلوماتیک با این گروه را محکوم کردهاند.
آنان گفتهاند که آپارتاید جنسیتی باید در قوانین ملی و بینالمللی بهعنوان جنایت علیه بشریت تعریف گردد؛ این موضوع باید در معاهده «جنایت علیه بشریت» سازمان ملل گنجانده شود.
فعالان زن افغان و کانادایی این ادعای طالبان را رد کردند که سیاست های تبعیض آمیز شان، مانند محرومیت کار و آموزش زنان، ریشه در فرهنگ افغانستان دارد و خواست مردم است. آنها در بیانیه شان گفتند که سیاستهای طالبان ابزار کنترول سیاسی برای حذف زنان از جامعه است.
به گفته آنان، گزارشهای سازمان ملل و نظر کارشناسان حقوقی نیز تایید میکند که سیاستهای طالبان مصداق کامل آپارتاید جنسیتی است. آنان با نظرداشت چهار سال سلطه بر زنان افغانستان گفتهاند که اکنون زمان اقدام جدی دولتها فرا رسیده است.
در بیانیه معترضان آمده است که این رویداد با حمایت سازمان کانادایی «حق آموزش در افغانستان»، سازمان بین المللی «زنان در کشورهای اسلامی» و جامعه افغان های مقیم کانادا برگزار شده است.
سیگار یا دفتر بازرس ویژه ایالات متحده برای بازسازی افغانستان روز گذشته در گزارشی طالبان را متهم کرد که با استفاده از زور به کمکهای بین المللی دستبرد میزند و به نفع خود استفاده میکند.
بر اساس این گزارش، تنها ۳۰ تا ۴۰ درصد از کل کمکهای ارسالی به افغانستان به دست نیازمندان واقعی رسیده است.
یوناما روز پنجشبه به خبرگزاری فرانسه گفت که «هرگونه ادعا در مورد سوءرفتار و فساد را بسیار جدی میگیرد.»
در گزارش سیگار آمده است که طالبان در تبانی با مقامهای سازمان ملل از پروژههای امدادی باج میگیرد: «مقامهای سازمان ملل از موسساتی که قرارداد دریافت میکنند، رشوه میگیرند و با طالبان تقسیم میکنند.»
یوناما در بیانیهای توزیع کمکهای امدادی در افغانستان را «بسیار پیچیده» توصیف کرد و اذعان داشت که از «تلاشهای طالبان برای مداخله و محدود کردن» کمکها خبر دارد. با این حال، ملل متحد تاکید کرد که «تدابیر حفاظتی قوی» را برای «اطمینان از رسیدن کمکهای حیاتی بینالمللی به مردم نیازمند در افغانستان» روی دست گرفته شده است.
سیگار بر اساس مصاحبه با ۹۰ مقام فعلی و سابق امریکایی، مقامهای سازمان ملل و کارمندان افغان سازمانهای امدادی دریافته است که «طالبان از هر ابزاری از جمله زور، استفاده میکنند تا کمکها به جایی برود که آنها میخواهند، نه به جایی که تمویلکنندگان در نظر دارند.»
در این گزارش آمده که نگاه طالبان به توزیع کمکهای بشری قومی است. این گروه علاقه دارد کمکها بیشتر در مناطق پشتوننشین مصرف شود که این به ضرر دیگر مناطق، به ویژه اقلیتهای قومی تمام شده است.
ایالات متحده، بزرگترین کشور کمک کننده به افغانستان به علت نگرانی از دستبرد و سوءاستفاده طالبان، کمک های خود را به افغانستان قطع کرده است. با این حال، طالبان تاکید کرده است که در روند کمک رسانی مداخله نکرده است.
