رهبران سیاسی خاطره مسعود را گرامی داشتند، طالبان سکوت کردند
در بیستوچهارمین سالروز ترور احمدشاه مسعود، صلاحالدین ربانی، عبدالله عبدالله و اسماعیل خان جداگانه پیامهایی منتشر کردند.
در بیستوچهارمین سالروز ترور احمدشاه مسعود، صلاحالدین ربانی، عبدالله عبدالله و اسماعیل خان جداگانه پیامهایی منتشر کردند.
عبدالله عبدالله، رئیس پیشین شورای عالی مصالحه ملی، در شبکه اجتماعی اکس نوشت که مردم افغانستان مسعود را بهعنوان «مجاهد مؤمن، نماد استقامت و شخصیت عاری از تعصب» میشناسند.
صلاحالدین ربانی، رئیس جمعیت اسلامی افغانستان، در پیامی گفته است که نام مسعود با «تقوا، آزادی، عدالت و شجاعت» گره خورده است. او تأکید کرده که جامعه سیاسی باید امروز بیش از هر زمان دیگر بر میراث فکری مسعود و برهانالدین ربانی تمرکز کند تا از «استبداد و انحصارگرایی» عبور شود.
اسماعیل خان، از فرماندهان جهادی، در پیام خود گفته است که «حاکمیتهای تحمیلی در تاریخ معاصر افغانستان محکوم به شکست بودهاند». او تنها راه برونرفت از بحران کنونی را «پذیرفتن تفاوتها و گفتوگو برای رسیدن به اتحاد نظر» دانست.
در همین حال، طالبان در مورد سالروز ترور احمدشاه مسعود سکوت کرده و هیچ پیامی در این مورد منتشر نکرده است.
احمدشاه مسعود در ۱۸ سنبله ۱۳۸۰ در یک حمله انتحاری در ولایت تخار کشته شد.
آقای تورک روز دوشنبه، ۱۷ سنبله، در شصتمین نشست شورای حقوق بشر ملل متحد گفت دسترسی زنان افغان به خدمات بهداشتی و بسیاری از حقوق انسانیشان بهشدت محدود است.
او افزود این در حالی است که افغانستان از معدود کشورهایی است که بالاترین نرخ مرگ مادران را دارند.
کمیشنر عالی حقوق بشر ملل متحد همچنین با اشاره به اخراج میلیونها مهاجر افغان از ایران و پاکستان، گفت: «سیاستها و رویههایی که حقوق مهاجران و پناهندگان را نقض میکنند، در برخی کشورها عادی شدهاند.»
نشست افتتاحیه شورای حقوق بشر ملل متحد روز دوشنبه در ژنو آغاز شد.
ریچارد بنت، گزارشگر ویژه سازمان ملل برای افغانستان در این نشست نهاد بار دیگر خواهان تشکیل یک سازوکار تحقیق مستقل درباره نقض حقوق بشر در افغانستان شد. او گفت تشکیل این سازوکار، برای پاسخگویی طالبان و مهار نقض حقوق بشر نقش اساسی بازی خواهد کرد.
رهبر طالبان در چهار سال گذشته با صدور دهها فرمان، زنان افغانستان را در حوزههای عمومی و خصوصی بهشدت محدود کرده است. بسیاری از کارشناسان و فعالان حقوق بشر، سیاستهای طالبان علیه زنان را مصداق «آپارتاید جنسیتی» میدانند.
در افغانستان تحت کنترول طالبان، زنان و دختران از مکتب، دانشگاه، ورزش، سفر بدون «محرم» و اکثریت مشاغل محروماند.
