با ممنوعیت فایبر نوری زنان افغان می‌گویند که این گروه تنها راه باقی‌مانده برای آموزش را از آنان سلب کرده است.
زنان و دختران در پیام‌هایی به افغانستان اینترنشنال می‌گویند که طالبان با اجرای محدودیت‌های جدید، قفس خانه را نیز هر روز تنگ‌تر می‌سازد.
در شرایطی که زنان افغان طی چهار سال گذشته تاکنون از حضور در مکاتب، دانشگاه‌ها، ادارات و فضاهای عمومی محروم شده‌اند، اینترنت فایبر نوری تنها ابزار باقی‌مانده برای آموزش، کار از راه دور و ارتباط با جهان بود.
دخترانی که در دوره‌های آموزشی بین‌المللی ثبت‌نام کرده بودند اکنون می‌گویند که صنف‌های درسی‌شان را از دست داده‌اند و پنجره آموزش از خانه، برای بسیاری از آنان بسته شد.
بسیاری از دختران و زنان از این طریق در دوره‌های آموزشی آنلاین شرکت می‌کردند، گواهینامه می‌گرفتند، زبان می‌آموختند، کار می‌کردند و حتی درآمد مستقل داشتند.
یک دختر از مزار شریف در پیامی نوشت: «با وجود تمام موانع، دیدم که بسیاری از دخترها توانستند از طریق پلتفرم‌های آنلاین راهی برای خود پیدا کنند. اما حالا حتی این فرصت را هم از ما گرفته‌اند. من مطمئنم که این تصمیم برای قطع اینترنت، مشخصا با هدف محدود کردن بیشتر دختران گرفته شده، چون خیلی از آن‌ها در شبکه‌های اجتماعی و پلتفرم‌های آموزشی فعال بودند.»
بخش قابل توجهی از فعالیت‌های زنان پس از بازگشت طالبان، از آموزش و کار گرفته تا برقراری ارتباط با جهان بیرون به فضای مجازی منتقل شده بود.
زنان می‌گویند که طالبان با قطع اینترنت فایبر نوری در چندین ولایت این بخش از زندگی دیجیتال زنان را نیز هدف قرار گرفته است.
دختر دیگری نیز نوشت: «طالبان با آگاهی و روشنایی مشکل دارند و از این گروه بعید نیست که به زودی برق را هم حرام اعلام کنند».
نقض فزاینده حقوق بشر
جنبش‌های اعتراضی زنان و نهادهای حقوق بشری می‌گویند که طالبان می‌خواهند با قطع انترنت، مانع اطلاع‌رسانی از سرکوب و نقض گسترده حقوق بشری علیه شهروندان افغانستان شوند.
این نهادها هشدار می‌دهند که این محدودیت نه‌تنها یک سیاست سرکوبگرانه، بلکه بخشی از یک برنامه منسجم برای خاموش کردن زنان و حذف تدریجی آن‌ها از فضاهای عمومی و خصوصی است.
ضربه دیگر به اقتصاد فروپاشیده افغانستان
ممنوعیت انترنت فایبر نوری همچنین کسب‌وکارها، بانک‌ها و نهادهای دولتی را با چالش جدی مواجه کرده است.
براساس اعلام سازمان NetBlocks مصرف اینترنت در ولایت‌های مشمول ممنوعیت به‌طرز چشمگیری کاهش یافته است.
نهادهای ناظر می‌گویند در شرایطی که اقتصاد افغانستان در بحران عمیق به‌سر می‌برد، این اقدام ضربه دیگری به زیرساخت‌های اقتصادی آن است.
قطع فیبر نوری، نه تنها زنان، بلکه مشاغل خانگی و کسب‌وکارهای کوچک آنلاین را نیز به شدت تحت تأثیر قرار داده است.
بسیاری از زنانی که با فروش آنلاین، ترجمه، طراحی یا آموزش از راه دور درآمد داشتند، اکنون کاملا منزوی و بی‌درآمد شده‌اند.
سانسور و جلوگیری از چرخش اطلاعات
قطع اینترنت نه تنها حق آموزش، بلکه حق دسترسی به اطلاعات، آزادی بیان، مشارکت اجتماعی و اقتصادی را نیز محدود کرده است.
به گزارش سازمان اکسس نوو، تنها در سال ۲۰۲۵، بیش از ۲۹۶ مورد قطع اینترنت در ۵۴ کشور ثبت شده است.
افغانستان تحت کنترول طالبان نیز با اجرای این ممنوعیت تازه، به فهرست کشورهایی پیوسته که از ابزار سانسور دیجیتال برای سرکوب حقوق بشر استفاده می‌کنند.
براساس ارزیابی نهادهای ناظر بین‌المللی از وضعیت حقوق بشری در افغانستان در کنار سایر محدودیت‌ها، این اقدام گامی دیگر در مسیر نقض سیستماتیک و همه‌جانبه حقوق بشر در افغانستان به شمار می‌رود.
این نهادها می‌گویند که این تصمیم نه‌تنها حق آموزش و بیان را سلب می‌کند، بلکه مشارکت اجتماعی، اقتصادی و انسانی نیمی از جامعه را با مانع مواجه کرده است.
زنی از ولایت بدخشان در پیامی گفت: «انترنت تنها راه برای دیده شدن و شنیده شدنمان بود. حالا ما از ابراز وجود در خانه نیز محروم شدیم».
