دیدبان حقوق بشر در گزارشی گفته است طالبان در دو ماه گذشته هزاره‌ها و دیگر مردم قندهار، هلمند، دایکندی، ارزگان و مزارشریف را مجبور به کوچ کرده‌اند.
منابع به افغانستان اینترنشنال می‌گویند کوچ اجباری محدود به این مناطق نبوده، و مردم در پنجشیر، غزنی و غور هم مجبور به کوچ شده‌اند.
به گزارش دیدبان حقوق بشر، طالبان به مردمان ۱۵ ولسوالی ولایات دایکندی و ارزگان که شامل ۲۸۰۰ تن از ساکنان هزاره این ولایات بودند، دستور دادند خانه‌ها و زمین‌های خود را ترک کنند. کوچ اجباری دیگر در قندهار، در زادگاه ملا عمر، رهبر طالبان اتفاق افتاده است. آن‌ها در حدود ۳ هزار خانواده بودند که در منطقه «فرقه کهنه» حوزه اول شهر قندهار زندگی می‌کردند. مورد دیگر در هلمند اعمال بوده است. طالبان ۴۰۰ خانواده را از ولسوالی نومیش ولایت هلمند مجبور به ترک خانه‌های شان کردند. برخی از آنان نزدیک به یک ماه می‌شود که با خانواده‌های خود در کوه‌‌ها به سر می‌برند. همچنین اهالی شهرک "ولیعصر" در ناحیه پنج شهر مزارشریف مجبور به کوچ اجباری شدند. گفته می‌شود در این شهرک نزدیک به ۴۰۰۰ خانواده زندگی می‌کردند.
دیدبان حقوق بشر تاکید می‌کند کوچ دادن اجباری مردم بر مبنای قواعد حقوق بین الملل ممنوع است.
همزمان منابع به افغانستان اینترنشنال گفته‌اند، گروه طالبان از ساکنان مناطقی در غور و غزنی که در زمان حکومت پیشین، شامل نیروهای امنیتی و یا خیزش‌های مردمی بوده‌اند، خواسته‌اند خون‌بهای جان‌باخته‌گان نیروهای آنان را پرداخت کنند. خانواده‌های زیادی به علت تهی‌دستی و فقر مجبور به کوچ شدند تا از تهدیدها و اعمال زور آن‌ها در امان بمانند.
مقامات طالبان با تایید ضمنی کوچ اجباری می‌گویند این مسائل در اختلافات محلی ریشه دارد.