دستیار وزیر خارجه چین گفته وضعیت افغانستان در ۲۰سال گذشته نشان داد که ریشهکن کردن تروریسم با زور دشوار است. وو جیانگهائو میگوید پیروزی بر افراطگرایی زمانی امکان پذیر است که به اوضاع اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و مذهبی کشورها توجه شود.
چین از جامعه جهانی میخواهد به افغانستان کمک مادی کند. چین روابط نزدیکی با طالبان برقرار کرده است. در مقابل، طالبان به چین وعده داده که با "جنبش اسلامی ترکستان شرقی" بجنگد.
مولوی عبیدالله، رئیس محکمه نظامی دولت طالبان در نشستی با ملایعقوب سرپرست وزارت دفاع و سراجالدین حقانی سرپرست وزارت داخله گفته است باید قبل از دیگران قانون را بالای خود تطبیق کنیم تا به مردم عدالت را نشان دهیم. آنان تصمیم گرفتند در اجرای احکام محکمه نظامی قاطعانه عمل شود.
پیش از این، ملایعقوب گفته بود شنیده است در نقاطی «افراد طالبان کسانی را به خاطر دشمنی کشتهاند، در حالی که طالبان عفو عمومی اعلام کرده و این شامل همه مخالفان میشود.»
یعقوب خطاب به نیروهای خود گفته بود «هر گونه تهدید و قتل افراد، مخالف اهداف طالبان است و در صورتی که کسی با فرد دیگر منازعه شخصی داشته باشد، منازعه خود را باید از طریق محاکم امارت اسلامی حل و فصل کنند.»
سازمانهای بینالمللی و دیدبان حقوق بشر هم اعلام کردهاند طالبان،- نظامیان و کارمندان دولت پیشین را اعدام میکنند.
مقامات در وزارت امر به معرف و نهی از منکر طالبان اذعان کرده هرکسی در مخالفت با این گروه باشد، مجازات میشود.
برخی منابع میگویند طالبان دچار اختلافات درونی و چند دستگی هستند.
تاکنون هیچ گزارشی از مجازات افراد طالبان توسط محکمههای خود این گروه منتشر نشده است.
به رغم استقبال مقامات و سازمان های بین المللی از تصویب قطعنامه شورای امنیت برای تسهیل ارسال کمکهای بشردوستانه به افغانستان، طالبان وخامت وضعیت بشری در افغانستان را رد کرد. سخنگوی این گروه می گوید که «ذخایر دولت از اقلام غذایی پر است.»
ذبیحالله مجاهد، سخنگوی گروه طالبان به خبرگزاری فرانس پرس گفت که آنها قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل را «اقدامی نیک» میدانند، اما کشور با «چنان وضعیت بد» مواجه نیست.
مجاهد گفت: «کمکها از بسیاری کشورها آمده است و دولت دارای ذخایر بزرگ اقلام غذایی است که در صورت نیاز میتوان از آن استفاده کرد. بنابراین، ما با تهدید بحران انسانی مواجه نیستیم، هرچند مردم به کمک نیاز دارند.»
پس از تسلط طالبان و قطع کمکهای بین المللی، سازمانهای امدادی هشدار داده اند که این کشور با «گرسنگی جمعی» مواجه است.
همچنان، مجاهد از سازمان ملل خواست تا هرچه زودتر تحریمهای مالی فلجکننده بر این گروه را بردارد.
در مورد واکنش های بین المللی، علاوه بر استقبال یوناما، توماس وست، نماینده ویژه ایالات متحده امریکا در امور افغانستان با اشاره به تصویب این قطعنامه میگوید که جامعه جهانی در حمایت از مردم افغانستان متحد است.
نخست وزیر پاکستان میگوید که مسدود شدن پولهای افغانستان در بانک مرکزی امریکا علت بحران بشری فعلی در افغانستان است. او از همکاری حکومتهای پیشین پاکستان با امریکا در جنگ با تروریسم در افغانستان انتقاد کرد.
به گزارش روزنامه پاکستانی دان، با این که اقتصاد افغانستان از خشک سالی و قطع کمکهای خارجی شدیدا اسیب دیده است، اما عمران خان باور دارد که این بحران ناشی از سیاستهای امریکا است.
ایالات متحده طالبان را یک گروه تروریستی میداند و ۹.۵ میلیارد دالر پول حکومت پیشین افغانستان در بانک مرکزی این کشور را مسدود ساخته است تا طالبان به آن دسترسی نداشته باشد. کاخ سفید میگوید که این پولها فعلا تحت دعوای حقوقی در یک دادگاه امریکایی قرار دارد.
عمران خان از وزارت خارجه پاکستان به خاطر «جلب حمایت جهانی از موضع پاکستان در قبال افغانستان» تشکر کرد. مقامات امریکایی، از جمله انتونی بلینکن، وزیر خارجه امریکا هم از پاکستان برای میزبانی این نشست در مورد افغانستان قدردانی کردند.
حکومت امریکا از صدور ۳ مجوز برای ارسال کمکهای بشردوستانه به مردم افغانستان خبر داد. حالا، سازمانهای امدادرسان میتوانند بدون هراس از تحریمهای امریکا، در همکاری با طالبان در بخشهای آموزشی، حاکمیت قانون و رفع نیازمندیهای اولیه به افغانستان کمک کنند.
به گزارش رویترز، دو مجوز وزارت خزانه داری امریکا به مقامات امریکایی و برخی از سازمانهای بینالمللی مانند سازمان ملل اجازه میدهد که با طالبان وارد تعامل شوند.
این مجوزها، راه را برای پرداخت ۶ میلیون دالر از سوی سازمان ملل به طالبان به منظور تامین امنیت تاسیسات این نهاد در افغانستان نیز فراهم میکند. پیش از این گزارش شده بود که سازمان ملل برای تامین امنیت تاسیسات خود، ۶ میلیون دالر به وزارت داخله طالبان در سال آینده میلادی میپردازد.
اما، این مجوزها ارسال مستقیم پول به طالبان و شبکه حقانی را منع میکند.
هم چنین سیانان گزارش داده که وزارت خزانهداری امریکا پس از گفتگو با بسیاری از سازمانهای امدادرسان، در حال «توسعه تعریف کمکهای بشردوستانه» است.
آدیمو والی، معاون وزیر خزانهداری ایالات متحده میگوید: «متاسفانه اقتصاد [افغانستان] با چالشهای جدی روبرو است که به دلیل وابستگی طولانی مدت این کشور به کمکهای خارجی و فرار بخش خصوصی، خشکسالی و همه گیری کووید۱۹ تشدید شده است.»
او همچنان گفت: «وزارت خزانهداری با صدور این مجوزها تضمین میکند که سازمانهای غیرحکومتی سازمانهای بینالمللی و مامورین ایالات متحده میتوانند به کمکرسانی به افراد نیازمند ادامه دهند.»
یک مقام ارشد دیگر حکومت ایالات متحده میگوید که با وجود صادر شدن مجوزهای جدید برای ارسال کمک های بشردوستانه به افغانستان، باید طالبان نیز در عملکرد خود تجدیدنظر کند تا از فروپاشی کامل اقتصادی کشور جلوگیری شود.
این اقدام در حالی صورت میگیرد که دولت بایدن در هفتههای اخیر زیر فشار قانونگذاران و سازمانهای کمکرسان برای کم ساختن موانع قانونی برسر راه ارسال کمک ها به افغانستان قرار گرفته است.
تدروس ادهنوم قبرسوس، مدیر عمومی سازمان جهانی صحت پس از بازگشت از کابل گفت افغانستان هنوز هم با خطر فاجعه انسانی قریبالقوع مواجه است. دکتر اشپیگل یکی از اعضای تیم کارشناسی بود که با او به افغانستان رفت. اشپیگل میگوید وقتی کابل سقوط کرد، ۶ بیماری همهگیر گریبانگیر افغانستان بود.
دکتر پاول اشپیگل، یکی از کارشناسان تیم سازمان صحت جهانی که پنج هفته به افغانستان سفر کرد، این رخداد را پیشبینی میکرد. او که اوایل ماه دسمبر از افغانستان بازگشت، میگوید که کارکنان صحی معاش نگرفتهاند و دارو و دوا در شفاخانهها به سرعت در حال تمام شدن است، و علاوه بر این، بسیاری از شفاخانهها قادر نیستند اتاق بیماران را گرم کنند.
اشپیگل و دیگر ناظران میگویند که دلیل اصلی تحریماتی است که از سوی سازمان ملل وضع شده است. دلیل تحریمها این است که طالبان مجبور شوند از اعمالی که حقوق بشر را نقض میکند دست بکشند.
اما به گفته ناظران و دکتر اشپیگل، تحریمها تاثیر مخرب دیگری داشته است: «بیشتر سیستم صحی افغانستان فرو پاشیده است».
دکتر اشپیگل مدیر مرکز سلامت انسانی در مدرسه صحت عمومی جانز هاپکینز است.
در میانه ماه آگست که طالبان قدرت را گرفت، افغانستان با شش بیماری فراگیر دست و پنجه نرم میکرد: فلج اطفال، مالاریا، کولرا، سرخکان، دنگ و کووید۱۹. با قدرتگیری طالبان، کمکهای بیرونی به بخش صحی فورا با اعمال تحریمها متوقف گردید.
دکتر اشپیگل میگوید: «هیچ پولی برای پرداخت معاش کارکنان صحی، برای تجهیزات و دارو نیست. هرگونه مراقبت یا عملیات جراحی امکان ندارد. همه چیز به خاطر تحریمات متوقف شده است». او میگوید که شفاخانههای بزرگتر هم که خدمات بیشتری ارائه میکنند، کمکی دریافت نمیکنند. «به عنوان مثال، امریکا و دیگران حامیان مالی هزینه ۳۹ شفاخانه کووید۱۹ را پرداخت اما فقط ۸ درصد آنها فعلا فعال است. بسیاری از آنها تجهیزات ابتدایی مانند کپسول آکسیجن ندارند».
نشانههای امید
دکتر اشپیگل به رسانه «انپیآر» گفت که در ماههای اکتوبر و نوامبر سیستم صحتمندی دوباره به تدریج از طریق موسسات غیردولتی (ان جی او) تمویل شد. دلیل این امر پرداخت ۴۵ میلیون دالر کمک اضطراری از سوی سازمان ملل بود. این پول مستقیما به موسسات غیردولتی داده شد؛ نه به دولت طالبان.
در آن زمان، فقط ۱۷ درصد از ۲۳۰۰ کلینیک سیستم صحتمندی کاملا کار میکردند. دکتر اشپیگل میگوید که حالا با تزریق پول به سیستم صحتمندی، امیدی به فعالیت دوباره مراکز صحی به وجود آمده است.
