به گزارش رویترز، یکسال پس از آنکه نزدیک به ۴۰۰ پناهجوی افغان در کوریای جنوبی پناه داده شدند، بسیاری از آنها که قبلا در افغانستان شغل‌های اداری داشتند مجبور شدند در رویارویی با چالش‌های زبانی و فرهنگی به مشاغل کارخانه‌ای روی بیاورند.
این شهروندان افغانستان پس از سقوط کابل به دست طالبان در آگست سال گذشته تخلیه شدند و فعلا اجازه اقامت طولانی مدت در ازای کار را در کوریای جنوبی دارند.
شاهپور احمد عظیمی شهروند ۳۸ ساله اهل افغانستان که اکنون در یک کارخانه در یونگین کار می‌کند چند ساعت قبل از شروع شیفت کاری ۱۲ ساعته شبانه گریه به رویترز گفت: «از دست دادن همه چیز، به ویژه وطن بسیار سخت است.»
عظیمی فارغ التحصیل از دانشگاه کابل دارای مدرک لیسانس در رشته روزنامه‌نگاری است. او قبلا در تیم برنامه بازسازی کوره جنوبی کار می‌کرد و اکنون محصولات پلاستیکی را بسته‌بندی می‌کند.
به گفته او با وجودی که شغلش تغییر کرده ولی این شغل به خانواده‌اش غذا می دهد. او در عین حال از کوریای جنوبی برای کمک به آنها برای فرار از دست طالبان تشکر کرد.
عظیمی می‌گوید: «دختران من دیگر نمی‌توانستند در افغانستان به تنهایی بیرون بروند، نمی‌توانستند تنها به مکتب بروند.» اما به گفته آنها در کوریا این دغدغه را ندارند.
چالش‌های زبانی و فرهنگی در محیط جدید یکی از موانع اصلی اسکان مجدد و جامعه‌پذیری برای افغان‌هایی است که پس از سلطه مجدد طالبان از کشور گریختند.
کارمند پیشین دفتر توسعوی کوریای جنوبی با اذعان ناتوانی در بیان منظور خود می‌گوید:«گاهی اوقات نمی توانم دلایل دقیق را به رئیسم یا همکارانم بگویم.»
در حالی که دولت کوریای جنوبی برای پناهندگان کلاس‌های زبان ارائه می‌کند، تنها تعداد کمی از آن‌هایی که در شیفت‌های کاری کار می‌کنند، می‌توانند زمانی برای حضور پیدا کنند.
رحمت الله رحمت، مترجم سابق که اکنون با عظیمی کار می کند، با اشاره به فهرست وظایف در کارخانه، گفت: «برنامه ما را می بینید، زمانی برای یادگیری نیست.» او این موضوع را یکی از سختی‌های آغاز زندگی جدید در کوریا توصیف می‌کند.
داده‌های دولتی کوریای جنوبی نشان می‌دهد که بسیاری از افغان‌های تخلیه‌شده به این کشور، کارمندان اداری مانند عظیمی بودند، اما بیشتر آنها مجبور شدند برای یافتن شغل خود را تغییر دهند.
مطابق با اطلاعات خانواده‌های افغان پناه داده شده در کوریا از ۷۸ خانواده ای که تا ماه فبروری در کوریای جنوبی مانده بودند ۷۲ نفر در بخش تولید و کشتی‌سازی شغل پیدا کرده اند اما ۱۵ نفر این مشاغل را ترک کرده‌اند.
سونگ سو یانگ، یکی از مقامات یک گروه حمایتی برای تازه واردان گفت که این مهاجران مشکلات در ارتباطات، مسایل صحی و محیط کار را به عنوان مشکلات اصلی خود از زمان استقرار در کوریا عنوان کرده‌اند.
به گفته مسوول نهاد حمایت از تازه‌واردان، از بین ۲۷ نفر با سابقه خدمات پزشکی، تنها دو نفر توانستند در همان بخش شغل پیدا کنند. سونگ گفت که اکنون، دولت در حال بررسی موضوع تایید مجوزها و تجربه کسب شده آنان در کوریا است.
از سویی دیگر در کشوری مانند کوریای جنوبی تفاوت‌های فرهنگی افراد تازه وارد به دلیل یک‌دستی فرهنگی و نژادی جامعه میزبان بیشتر مشهود است.
گفته می‌شود به همین دلیل برخی از والدین کوریایی در سال گذشته در هنگام ورود کودکان افغان به مکاتب محلی تظاهرات کردند.
