رضا پارسا، خبرنگار افغان که چند ماه پس از سقوط افغانستان همراه با خانوادهاش به پاکستان رفته، میگوید که ویزای او در ماه گذشته منقضی شده است.
او به افغانستان اینترنشنال گفت که بدون ویزای معتبر، نمیتواند خانه در پاکستان اجاره کند و حتا نمیتواند از هیچ سازمان غیردولتی، اقوام و یا دوستان در جاهای دیگر کمک مالی دریافت کند.
رضا میگوید در حالی که ویزای یکساله پاکستان را دارد باید برای تمدید اقامتش هر ۶۰ روز یکبار به افغانستان برود که این موضوع خطر دستگیری او توسط نیروهای طالبان در مرز بین این کشور با افغانستان را در پی دارد.
این خبرنگار افغان مجبور است که برای تمدید اقامتش به کمیشنکاران پاکستانی پول گزافی بدهد.
او گفت که تمام ایمیلها و درخواستهایش به فدراسیون بینالمللی روزنامهنگاران، خبرنگاران بدون مرز، کمیته حفاظت از روزنامهنگاران، و سفارتهای آلمان، فرانسه، ایتالیا و کانادا بیپاسخ ماندهاند.
رضا میگوید که تنها از سوی سندیکای ملی ژورنالیستان فرانسه نامهای دریافت کرده که برای دریافت ویزای بشردوستانه فرانسه به پاکستان برود ولی با وجود تماسهای مکرر با سفارت فرانسه هیچ پاسخی از سوی آنها دریافت نکرده است.
بسیاری از روزنامهنگارانی که بیش از یک دهه قبل از قدرت گرفتن طالبان به طور تمام وقت در شهرهای مختلف افغانستان کار میکردند، از ترس انگیزههای تلافیجویانه طالبان به پاکستان یا برخی کشورهای همسایه دیگر رفتهاند.
در جریان یک سال گذشته، خبرنگاران افغانستان در اسلامآباد به خاطر سرنوشت نامعلوم شان بارها اعتراض کردهاند.
ماه گذشته، گزارشگران بدون مرز با نشر آماری گفت که حدود ۶۰ درصد از رسانهها و خبرنگاران افغانستان به ویژه زنان خبرنگار از عرصه فعالیت رسانهای ناپدید شدهاند.
طبق آمار این سازمان، در یک سال گذشته از ۱۱هزار و ۸۵۷ خبرنگار و کارمند رسانهای تنها ۴ هزار و ۷۵۹ نفر باقی ماندهاند. زنان خبرنگار نخستین قربانیان این پسلرزههای تغییر نظام بودهاند، به گونه که بیش از ۷۶ درصد آنها کارشان را از دست دادهاند.