موسسه ملی مهاجرت در مکسیکو روز سه شنبه اعلام کرد که دستکم ۳۹ مهاجر از امریکای مرکزی و جنوبی پس از وقوع آتشسوزی در اواخر روز دوشنبه در شهر مرزی سیوداد خوارس در شمال جان خود را از دست دادند. برخی از رسانهها نوشتهاند که این آتشسوزی در یک بازداشتگاه مهاجران روی داده است.
براساس گزارشها این بازداشتگاه، در نزدیکی مرز ایالات متحده امریکا موقعیت دارد.
این بزرگترین آتشسوزی بوده است که در سالهای اخیر در یک بازداشتگاه مهاجران در مکسیکو روی میدهد.
پولیس پرتگال اعلام کرد روز سهشنبه در حمله یک مهاجم با چاقو به مرکز اسماعیلیان در شهر لیسبون، دستکم دو زن کشته شدند و یک نفر دیگر زخمی شد. سیانان پرتگال در گزارشی میگوید که یک پناهجوی افغان این حمله را انجام داده است. پولیس پرتگال هنوز این ادعا را تایید نکرده است.
در بیانیه پولیس آمده است که قبل از ساعت ۱۱ قبل از ظهر روز سهشنبه، یک مرد ناشناس با یک چاقوی بزرگ به مرکز مسلمانان شیعه در لیسبون یورش برد.
پولیس از مهاجم درخواست کرده که چاقوی خود را به زمین بگذارد، اما پس از آنکه از این کار امتناع کرده، هدف گلوله قرار گرفته و زخمی شده است.
پولیس مهاجم را به شفاخانه منتقل کرده است.
شبکه تلویزیونی SIC به نقل از ناظم احمد، رهبر جامعه اسماعیلیه در پرتگال گفته که دو قربانی شهروند پرتگال بودند که در این مرکز کار می کردند. او همچنین گفت که مهاجم یک پناهجوی افغان بود
نخستوزیر پرتگال گفته که هنوز برای ارائه هر نوع نفسیری درباره این حمله زود است.
به گزارش رسانههای محلی در عربستان سعودی، دستکم ۲۰ زائر در اثر تصادف یک بس در راه مکه کشته و ۲۹ نفر دیگر زخمی شدند. براساس گزارشها، بس حامل این زائران در ولایت جنوبغربی «عسیر» به یک پل برخورد کرد و سپس آتش گرفت.
تصویرهایی که از این رویداد پخش شده، نشان میدهد که این بس در شعلههای آتش میسوزد.
مقامهای محلی تحقیقات درباره این رویداد را آغاز کردهاند، ولی روزنامه عکاظ گزارش داده که بریک (ترمز) این بس مشکل داشته است.
شبکه العربیه گزارش داده که چند نفر از این قربانیان شهروند عربستان سعودی و بقیه از کشورهای دیگر بودهاند.
این زائران برای اجرای مناسک حج عمره قصد داشتند به مکه بروند.
یک تحقیق جدید نشان میدهد که چین بین سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۲۱، به ۲۲ کشور در حال توسعه حدود ۲۴۰ میلیارد دالر کمک کرده است. این مبلغ در چهارچوب طرح «کمربند و جاده» در زیرساختهای این کشورها هزینه شده ولی به دلیل عدم بازپرداخت آن، این مبلغ در سالهای اخیر افزایش یافته است.
این پول در کشورهای دارای درآمد متوسط از جمله پاکستان، مغولستان و آرژنتین هزینه شده که ۸۰ درصد این پولها را گرفتهاند.
این تحقیق را محققان بانک جهانی، دانشگاه هاروارد کندی، آزمایشگاه تحقیقاتی ایدداتا و موسسه کیل برای اقتصاد جهانی انجام دادهاند.
براساس این گزارش، چین صدها میلیارد دالر را برای ایجاد زیرساختها به کشورهای در حال توسعه وام داده است، اما این روند از سال ۲۰۱۶ متوقف شده، زیرا چین نتوانست سود مالی را که از بسیاری از این پروژهها انتظار داشت، به دست بیاورد.
کارمن راینهارت، اقتصاددان ارشد سابق بانک جهانی و یکی از نویسندگان این گزارش میگوید: «چین در نهایت در تلاش است تا بانکهای خود را نجات دهد. به همین دلیل، وارد تجارت پرخطر وام بینالمللی شده است.»
در این تحقیق آمده که وامهای چین به کشورهایی که با مشکل بدهی دستوپنجه نرم میکنند، از ۵ درصد در سال ۲۰۱۰ به ۶۰ درصد در سال ۲۰۲۲ افزایش یافته است.
براساس گزارش، آرژانتین ۱۱۱.۸ میلیارد دالر، پاکستان با ۴۸.۵ میلیارد دالر و مصر با ۱۵.۶ میلیارد دالر در صدر فهرست کشورهای گیرنده وام از چین قرار دارند. همچنین ۹ کشور دیگر کمتر از ۱ میلیارد دالر دریافت کردهاند.
براد پارکس، یکی دیگر از محققان این گزارش و مدیر آزمایشگاه تحقیقاتی ایدداتا میگوید که وامهای نجات چین «غیرشفاف و ناهماهنگ» است.
حکومت چین در واکنش به انتشار این گزارش انتقاد کرده و گفته که در زمینه سرمایهگذاریهای خارجی خود براساس «اصل باز بودن و شفافیت» عمل میکند.
مائو نینگ، سخنگوی وزارت خارجه چین روز سهشنبه در یک نشست خبری گفت: «چین بر اساس قوانین بازار و قوانین بینالمللی رفتار میکند، به اراده کشورهای مرتبط احترام میگذارد، هرگز هیچ طرفی را مجبور به قرض گرفتن و همچنین پرداخت آن نکرده، هیچ شرط سیاسی را به قراردادهای وام علاوه نمیکند و به دنبال به دست آوردن هیچ گونه منفعت سیاسی از آن نیست.»
در گزارش تازه آمده که وامهای نجات چین عمدتاً در کشورهایی با درآمد متوسط متمرکز شده است.
طرح «ابتکار کمربند و جاده» حدود یک دهه پیش، از سوی شی جین پینگ، رئيسجمهور کنونی چین به راه انداخته شد. این طرح، به عنوان بزرگترین سرمایهگذاری تاریخ یک کشور در شناخته میشود. طرح کمربند و جاده بیش از ۷۰ کشور در چهار قاره را دربرمیگیرد.
براساس این طرح، در کشورهای مختلف روی ساخت زیربناهایی نظیر جاده، کمربند، آسمانخراش، راهآهن، پل، فرودگاه و... سرمایهگذاری صورت میگیرد.
سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده میگوید زلمی خلیلزاد، نماینده سابق امریکا در امور افغانستان به نمایندگی از دولت جو بایدن صحبت نمیکند. ودانت پتل روز دوشنبه در یک نشست خبری تصریح کرد که آقای خلیلزاد یک شهروند عادی است و نظریات او بازتابدهنده موضع رسمی وزارت خارجه امریکا نیست.
آقای پتل این اظهارات را در پاسخ به سوالی درباره اظهارات زلمی خلیلزاد درباره وضعیت سیاسی پاکستان ابراز کرده است.
آقای خلیلزاد در حال حاضر هیچ موقف رسمی ندارد اما در توییتر درباره وضعیت افغانستان، پاکستان و ایران فعالانه ابراز نظر میکند.
او بارها پستهایی برای حمایت از مولوی عبدالحمید، از چهرههای مذهبی مخالف جمهوری اسلامی ایران نوشته است.
برخی از توییتهای او توسط کاربران شبکههای اجتماعی افغانستان تلاش برای حمایت از طالبان تعبیر شده و در برخی از یادداشتها او درباره تنشهای دولت پاکستان با عمران خان، نخست وزیر سابق این کشور ابراز نظر کرده است.
یک هیات حقیقتیاب ملل متحد گفت که اتحادیه اروپا به دلیل پشتیبانی از مقامات لیبیایی که پناهجویان را دستگیر و از سفر به اروپا باز میدارند، به نقض حقوق انسانی پناهجویان کمک کرده است. این هیات گفت که پناهجویان قربانی بازداشت خودسرانه، قتل، شکنجه، تجاوز و بردگی جنسی شدهاند.
چالوکا بیانی، یکی از اعضای هیات حقیقتیاب گفت: «ما نمیگوییم که اتحادیه اروپا و دولتهای عضو آن این جنایات را مرتکب شدهاند. نکته این است که حمایتهای آنان به ارتکاب این جرایم یاری رسانده است.»
حکومتهای اروپایی نیروهای ساحلی لیبیا را آموزش داده و به برنامه مدیریت سرحدات حکومت لیبیا کمک کردهاند. نیروهای ساحلی پناهجویانی را که قصد سفر به اروپا دارند، بازداشت کرده و به بازداشتگاهها انتقال دادهاند.
یک سخنگوی مسئول روابط خارجی اتحادیه اروپا به رویترز گفت که هدف از آموزش نیروهای ساحلی کمک به جستجوی بهتر و نجات پناهجویان است و در طول آموزشها روی موضوعات حقوق بشر نیز تمرکز شده است.
اعضای هیات حقیقتیاب کمیسیون حقوق بشر ملل متحد در طول سه سال گذشته حداقل ۲۸۰۰ مورد نقض حقوق بشر و جنایت علیه بشریت را توسط نیروهای لیبیایی مستند کردهاند. آنها میگویند که این نقضها در ابعاد گسترده در لیبیا صورت گرفته است.
لیبیا در سالهای اخیر به عنوان گذرگاه غالب پناهجویان از افریقا و خاورمیانه که به دنبال رسیدن به اروپا اند،استفاده میشود. گروهها و فعالان حقوق بشر مدتهاست که از شرایط وحشتناکی که این افراد در آن بسر میبرند، انتقاد کرده اند.
بر اساس بررسی بازرسانها، «مهاجران در سراسر لیبیا قربانی جنایت علیه بشریت هستند. [آنها] آزادی خود را از دست داده و قربانی شکنجه، بردگی، قتل، خشونت جنسی، تجاوز جنسی و دیگر موارد غیرانسانی شدهاند.»
بازرسان ملل متحد گفتند که تقریباً همه کسانی که با آنها مصاحبه کردند، به دلیل ترس از انتقامجویی، دستگیری، اخاذی و عدم اعتماد به سیستم قضایی لیبیا، شکایت رسمی ثبت نکردند.
