یک کارمند سازمان ملل: طالبان گفتند به خانواده‌های بمبگذاران انتحاری این گروه کمک کنیم
شبکه خبری سی‌بی‌اس نیوز گزارش داده که طالبان نهادهای امدادرسانی را مجبور می‌کنند که به خانواده‌های بمبگذاران انتحاری این گروه کمک کنند. این شبکه خبری روز جمعه (اول ثور) در گزارشی براساس مصاحبه با چندین امدادرسان از شیوه‌های مختلف مداخله طالبان در کمک‌رسانی پرده برداشت.
سی‌بی‌اس نیوز در این گزارش، که روز جمعه (اول ثور) پخش شد، با چندین کارمند محلی سازمان ملل و نهادهای قراردادی محلی در افغانستان مصاحبه کرده است.
یک کارمند محلی آژانس پناهندگان سازمان ملل به این شبکه خبری امریکایی گفته: «ما مجبوریم به خانواده‌های فرماندهان پولیس طالبان، والیان و کسانی که آنها از ما می‌خواهند، خدمات ارائه کنیم.»
این کارمند سازمان ملل همچنین گفته است: «باری والی طالبان به یکی از قراردادی‌های ما گفت که نهادهای کمک‌رسانی باید ۱۵ درصد کمک‌ها را به محافظان او و دیگر پرسونل طالبان بدهند و حالا این [دستور] به یک هنجار تبدیل شده که ابتدا به طالبان خدمات ارائه شود و بعد به افراد عادی.»
به همین ترتیب، یک کارمند یک نهاد غیردولتی قراردادی برنامه جهانی غذا به سی‌بی‌اس نیوز گفته که مداخله طالبان باعث شده که سازمان او نتواند تشخیص دهد که به چه کسی کمک‌رسانی کند.
او گفته است: «اگر اول به آنها [طالبان] خدمات ارائه نکنیم، کار ما ممنوع خواهد شد و دهها بهانه می‌آورند که جلو کار سازمان ما کلا گرفته می‌شود و دیگران هم از دریافت کمک محروم خواهند شد.»
همچنین یک کارمند یک سازمان وابسته به سازمان ملل به سی‌بی‌اس نیوز گفته که اعضای گروه طالبان از طریق شریک شدن در نهادهای غیرانتفاعی محلی، که بیشتر به عنوان پیمانکار سازمان‌های کمک‌رسانی بزرگ‌تر کار می‌کنند، به کمک‌های بین‌المللی دسترسی پیدا می‌کنند.
او افزوده است: «طالبان نمی‌توانند به سازمان ملل به صورت مستقیم دیکته کنند، ولی سازمان‌های غیردولتی پیمانکار سازمان ملل، برنامه جهانی غذا و حتی کمیته بین‌المللی صلیب سرخ نمی‌توانند در برابر فشار طالبان مقاومت کنند.»
این کارمان سازمان ملل گفته است: «در جلسه‌ای که با والی [طالبان] داشتیم، طالبان به ما گفتند که ما باید به خانواده‌های بمبگذاران انتحاری که کشته شده‌اند و سربازان زخمی طالبان که زنده هستند، اما کار نمی‌تواند، کمک بدهیم. ما در اجرای عملیات کمک‌رسانی با مداخله شدید طالبان روبه‌رو هستیم، ولی برای کمک به نیازمندان، باید با آنها کار کنیم.»
از سوی دیگر، کارمند یک سازمان غیردولتی محلی در شمال افغانستان به شبکه خبری سی‌بی‌اس نیوز گفته که این سازمان مجبور شده که «۷۰ درصد کارمندان محلی خود را [براساس] خواست و اراده اعضای طالبان استخدام کنند. اگر این کار را نکنیم، اجازه نخواهیم داشت که کار کنیم. ما در هر ولایت حدود ۵۰ کارمند داریم و حدود ۳۵ نفر آنها افراد محلی مورد نظر آنها [طالبان] هستند که موافقت کردند حقوق خود را با اعضای طالبان تقسیم کنند. ما مجبور شدیم آنها را استخدام کنیم.»
شبکه سی‌بی‌اس نیوز این موضوع را با فرحان حق، معاون سخنگوی دبیرکل سازمان ملل هم در میان گذاشته است. آقای حق گفته که این سازمان عملیات کمک‌رسانی بشردوستان خود را براساس نیاز مردم اجرا می‌کند و کمک‌ها به دست کسانی می‌رسند که به آنها نیاز دارند.
این در حالی است که اخیرا جان ساپکو، بازرس ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان، سیگار، به کنگره امریکا گفت که نمی‌تواند به مالیات‌دهندگان امریکایی اطمینان دهد که «ما در حال حاضر طالبان را تمویل مالی نمی‌کنیم.» او افزود که طالبان پول‌هایی را که برای مردم نیازمند فرستاده می‌شوند، از مسیر آنها «منحرف» می‌کنند.
آقای ساپکو چهارشنبه گذشته به کمیته نظارت و پاسخگویی مجلس نمایندگان امریکا گفت: «روشن است که طالبان روش‌های گوناگونی را به کار می‌گیرند تا دالرهای کمکی ایالات متحده را منحرف کنند.»
این در حالی است که بیش از ۹۱ درصد خانوارها در افغانستان درآمد خود را صرف خرید غذا می‌کنند و حدود ۲۴.۴ میلیون نفر در این کشور نیازمند حمایت بشردوستانه هستند.
از زمان خروج نیروهای امریکایی از افغانستان در ۲۴ اسد ۱۴۰۰، امریکا حدود هشت میلیارد دالر به افغانستان کمک کرده و از آن جمله دو میلیارد الر آن شامل کمک‌های بشردوستانه بوده است. به گفته جان ساپکو، این مقدار پول، بیانگر سطح «تغییر اندکی» در کمک‌های امریکا از زمان پیش از خروج نیروهای آن از افغانستان است.