تابستان کم‌کم از راه می‌رسد. فصل گرما با پشه‌هایی همراه است که بدشان نمی‌آید هر از گاهی روی پوستمان فرود بیایند تا تشنگی‌شان را با خون انسان فرو بنشانند. البته خارش و سوزش کلافه‌کننده‌ را هم باید اضافه کرد که تا چند روز پس از نیش خوردن هم دست از سر ما بر نخواهد داشت.

گاردین در مقاله‌ای به یافته‌های یک پژوهش جدید در دانشگاه ایالتی و موسسه پلی‌تکنیک ویرجینیا درباره پشه‌ها و نیششان پرداخت که در ژورنال علمی «آی‌ساینس» منتشر شده است.

شاید به گوش‌تان خورده باشد که شستن پوست با صابون، راهی برای فرار از نیش پشه است؛ با این منطق که اگر پشه نتواند پوست شما را بو بکشد، نمی‌تواند نیش‌تان هم بزند.

اما طبق یک پژوهش جدید، بوی صابون به جای این که شما را از رادار پشه دور نگه دارد، ممکن است شما را به طعمه لذیذتری برای این حشره تبدیل کند.

در این تحقیق، پشه‌ها بوی پوست و بدن داوطلبانی که خودشان را با سه صابون (از چهار صابون محبوب مشتریان در بازار) شسته بودند، ترجیح دادند.

طبق یافته‌های تیم تحقیق، ممکن است پشه‌ها پوست صابون‌زده را بیشتر دوست داشته باشند چون زمانی که از خون بقیه تغذیه نمی‌کنند، شکر مورد نیاز بدن‌شان را از شیره گیاهان تامین می‌کنند.

کِلِمان وینوژه، سرپرست تیم تحقیق مذکور در در دانشگاه ایالتی و موسسه پلی‌تکنیک ویرجینیا گفت حس پشه‌ها وقتی به پوستی می‌رسند که به خاطر صابون بوی گل و گیاه و میوه می‌دهد، مثل بیدار شدن از خواب با بوی قهوه و مافین است که «خیلی می‌چسبد» و در حقیقت افراد در آن صورت، در آن واحد هم بوی آدم و هم بوی گل می‌دهند.

این پژوهش همچنین نشان داد تاثیر صابونی که به تن افراد خورده هم در جذب پشه‌ها متفاوت عمل کرده و این به دلیل ترکیب رایحه صابون با بوی خاص بدن هر فرد است.

وینوژه گفت موضوع جالب دیگر این است که اگر فردی پوستش را نشسته بود و باب دل پشه‌ها بود، پس از شست‌وشو با صابون برای آنان دلخواه‌تر هم می‌شد اما اگر همین فرد خودش را با صابون مارک دیگری می‌شست، پشه‌ها از او فراری می‌شدند.

نتیجه این پژوهش جدید نشان می‌دهد انتخاب صابونی خاص موجب می‌شود برخی افراد خوراک پشه‌ها باشند و بعضی پشه‌ها حتی سمت‌شان هم نروند.

داوطلبان شرکت‌کننده در این پژوهش، نمونه پارچه‌ای از لباسی فرستاده بودند که با بدن نشسته و شسته (با صابون) به تن کرده بودند. برند صابون‌هایی که داوطلبان از آن‌ها استفاده کردند دایِل، داو، نِیتیو و سیمپِل تروث بود.

طی تحقیق مشاهده شد پشه‌های ماده -و البته فقط پشه‌های ماده‌اند که از خون تغدیه می‌کنند- بر روی این نمونه پارچه‌ها می‌نشستند که این نشان‌دهنده تمایل این حشرات به بویی خاص (صابون و بوی پوست فرد یا آمیزه‌ای از هر دو) بود.

در این مطالعات، پوست افرادی که خودشان را با صابون داو، دایل و سیمپل تروث نشسته بودند برای پشه‌ها جذابیت بیشتری داشت اما این درباره داوطلبانی که خودشان را با صابون نیتیو شسته بودند صادق نبود که این ممکن است به دلیل بوی نارگیل این صابون باشد.

طبق تحقیقات پیشین، نمونه‌هایی در دست است که نشان می‌دهند روغن نارگیل به صورت طبیعی پشه‌ها را فراری می‌دهد.