هفت روز دیگر تسلط طالبان بر افغانستان دو ساله میشود، دو سالی که به معنای محدودیت گسترده بر آزادی زنان افغان، از جمله ممنوعیت در ورزش است. در این دو سال، ورزشکاران زن افغان یا خانهنشین شدند و یا مثل فوتبالیستهای دختر، کشور را ترک کردند. ورزشکارانی که آرزوی پوشیدن پیراهن تیم ملی و نمایندگی از کشور شان در رقابتهای بینالمللی را داشتند.
بحث ورزش و به خصوص فوتبال زنان به یک معضل بدون راهحل بدل شده است، دختران فوتبالیست افغان از فیفا میخواهند تا آنان را به عنوان تیم ملی رسمی زنان افغانستان به رسمیت بشناسد؛ اما فیفا در یک بیانیه گفته است که حق به رسمیت شناختن هیچ تیمی را ندارد؛ مگر آن که ابتدا توسط انجمن عضو مربوطه (فدراسیون فوتبال افغانستان) به رسمیت شناخته شود.
در بیانیه فیفا آمده است: «با این حال، اطمینان از دسترسی بازیکنان زن و مرد به فوتبال بدون تبعیض و در امنیت، اولویت اصلی فیفا است.»
مساله که حداقل برای زنان فوتبالیست در افغانستان وجود ندارد و فیفا نیز نمیداند که راهحل این مساله چیست. از سوی دیگر بهرام صدیقی، دبیرکل جدید فدراسیون فوتبال افغانستان، چندی پیش به «سیانان» گفته بود که فیفا در باره تیم زنان افغانستان با این نهاد تماس گرفته و فدراسیون به آنها گفته است که ما نه میتوانیم از تیم فوتبال زنان حمایت و نه میتوانیم با آنان مخالفت کنیم. اگر آنها به افغانستان بیایند، ما نمیتوانیم از آنان حمایت کنیم؛ زیرا نظام حاکم در اینجا محدودیتهایی دارد.
دختران فوتبالیست افغان در استرالیا میگویند که علیرغم درخواستهای مکرر شان، به رسمیت شناختن تیم فوتبال دختران افغان به عنوان تیم ملی افغانستان از سوی فیفا رد شده است؛ اما آنها برای تحقق این امر مبارزه میکنند و چندی پیش در یک کمپاین جمعآوری امضاء که در سایت امریکایی «change.org» راه اندازی شده است، تا حالا ٥٠٨٥٥ نفر آن را امضاء کرده و روند جمعآوری امضاء به سرعت ادامه دارد. جالب این است که بر اساس اطلاعات ثبت شده در این سایت، ٣٠٨٥١ نفر تنها در یک روز این کمپاین را تایید کردهاند. کمپاینی که مستقیم به فیفا وصل است!
خالده پوپل، عضو سابق تیم ملی فوتبال زنان افغانستان، یکی از برگزار کنندگان این کمپاین شریک است، او چندی پیش در استرالیا به ESPN گفته بود: «ما از حرفهای پر زرق و برق خسته شدهایم، ما حرف نمیخواهیم، عمل میخواهیم. اگر شما در مورد برابری جنسیتی، حقوق بشر و دفاع از حقوق بازیکنان فوتبال صحبت میکنید، تیم ملی افغانستان اینجاست.»
او اضافه کرده بود: «وقتی به کنفرانسهای فیفا میروید، مسوولین همه ایستاده و در باره این که ورزش چگونه میتواند تغییر اجتماعی ایجاد کند، صحبت میکنند. آنها نمیتوانند این کلمهها را به زبان بیاورند و زنان افغان را نبینند.»
چندی پیش SBS نیوز استرالیا گزارش داد که پنی ونگ، وزیر خارجه استرالیا به جمع درخواست کنندگانی پیوسته است که از فیفا میخواهند تیم فوتبال زنان افغانستان را به رسمیت بشناسد.
سرای برمن، رییس فوتبال زنان فیفا و فاطمه سمورا نخستین دبیر کل زن فیفا، در حاشیه جام جهانی فوتبال زنان، در باره تفاوت فوتبال زنان و مردان، بدون آن که مستقیم به محروم شدن زنان افغان از فوتبال اشاره کنند، گفته بودند که ما به شدت به دنبال از بین بردن تفاوت در فوتبال و جبران غفلت برای ممنوعیت فوتبال زنان در برخی مناطق و قارهها هستیم.
به هر حال، کمپاین دادخواهی زنان فوتبالیست افغان از فیفا، به هدف اولش که رسیدن به مرز جمعآوری ٥٠ هزار امضاء بود، رد شده و با روندی که در پیش دارد به زودی به هدف بعدی که ٧٥ هزار امضاء است، خواهد رسید. اینکه این کار میتواند موجب واکنش فیفا و تغییر در سرنوشت فوتبالیستهای زن افغان شود یا خیر، به گذر زمان نیاز دارد.