ده‌ها چهره سرشناس و فعال حقوق بشر در نامه سرگشاده‌ای از کشورهای عضو سازمان ملل خواستند آپارتاید جنسیتی را در پیش‌نویس کنوانسیون جنایت علیه بشریت بیفزایند. هیلاری کلینتون، وزیر خارجه سابق امریکا، شیرین عبادی و ملاله یوسفزی، دو برنده جایزه صلح نوبل، از امضاکنندگان این نامه هستند.
در این نامه که فعالان و سازمان‌های حقوق بشری روز پنجشنبه، ۱۳ میزان، منتشر کردند، آمده جرم‌انگاری جنایت آپارتاید جنسیتی می‌تواند گام مهمی برای پایان دادن به آپارتاید علیه زنان باشد.
براساس این نامه، پیش‌نویس کنوانسیون منع و مجازات جنایت علیه بشریت قرار است در نوزدهم و بیستم اکتبر در مجمع عمومی سازمان ملل به بحث گرفته شود و بعد از این تاریخ، کشورهای عضو سازمان ملل می‌توانند نظرها و دیدگاه‌های خود را درباره این پیش‌نویس ارائه کنند.
امضاکنندگان این نامه درج نشدن جنایت آپارتاید جنسیتی را یک کاستی در پیش‌نویس کنوانسیون منع و مجازات جنایت علیه بشریت دانسته‌اند. آنان می‌گویند در این پیش‌نویس، آپارتاید به جداسازی نژادی محدود شده و آپارتاید مبتنی بر جنسیت را در نظر نمی‌گیرد.
در نامه آمده است: «در دهه‌های گذشته، پیشرفت‌های قابل توجهی در شناخت جرایم جنسیتی رخ داده است، و پذیرش آپارتاید جنسیتی به‌عنوان جنایت علیه بشریت، باید بخشی از این پیشرفت باشد.»
براساس محتوای نامه، پیش‌نویس کنوانسیون جنایت علیه بشریت، فرصت مهمی را برای دولت‌ها فراهم می‌کند تا تبعیض جنسی نهادینه شده و افراطی را به عنوان آپارتاید جنسیتی به رسمیت بشناسند.
در نامه از «ظلم عمیق و نهادینه شده طالبان بر زنان و دختران افغان» به‌عنوان نمونه‌ای از آپارتاید جنسیتی در جهان نام برده شده است.
پیش از این برخی از نمایندگان بلندپایه سازمان ملل متحد، از جمله آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، وضعیت در افغانستان را «آپارتاید جنسیتی» نامیده بودند، اما این اصطلاح در حال حاضر در قوانین بین‌الملل جرم‌انگاری نشده است.
در آخرین مورد روز پنجشنبه، ۱۳ میزان، پارلمان اتحادیه اروپا با صدور قطعنامه‌ای، نقض شدید حقوق بشر در افغانستان را «سیاست آپارتاید جنسیتی طالبان» خواند و آن را محکوم کرد.
در کنار برندگان برجسته جایزه نوبل برخی از دیپلومات‌ها، سیاستمداران، کارشناسان حقوق بشر و زنان معترض افغان نیز این نامه را امضا کرده‌اند. نام برخی از مقامات دولت سابق مثل شهرزاد اکبر، فوزیه کوفی و حبیبه سرابی نیز در بین امضاکنندگان نامه به چشم می‌خورد.
طالبان پس از ورود دوباره به کابل در اسد ۱۴۰۰، ده‌ها قانونی را وضع کرده است که حقوق زنان افغانستان را به طور سیستماتیک، گسترده و سرتاسری نقض می‌کند.
در حال حاضر دروازه‌های مکاتب بالاتر از صنف ششم و دانشگاه‌ها به‌روی دانش‌آموزان و دانشجویان دختر بسته شده است. زنان و دختران از بسیاری از ادارات دولتی و بخش خصوصی حذف شده‌اند و حق سفر، ورزش و مشارکت سیاسی زنان به طور رسمی ممنوع است.
