این نخستین سرمایهگذاری دهلی برای مدیریت یک بندر خارج از این کشور خوانده شده است.
هدف اصلی هند از سرمایهگذاری روی بندر چابهار، دور زدن پاکستان و ایجاد دسترسی مستقیم به افغانستان و آسیای مرکزی است.
طرحهایی هم برای ادغام بندر چابهار با کریدور بینالمللی حملونقل شمال جنوب (INSTC) در حال انجام است که روابط هند با روسیه را از طریق ایران فراهم میکند.
بندر چابهار برای هند اهمیت استراتژیک و حیاتی دارد، این بندر پیوند حیاتی هند را با افغانستان، آسیای مرکزی و منطقه وسیع اورآسیا تضمین میکند.
این ابتکار به عنوان موازنهای برای بندر گوادر پاکستان و کمربند و جاده چین در نظر گرفته شده است.
هند در سال ۲۰۱۳ متعهد شده بود صد میلیون دالر برای توسعه چابهار سرمایهگذاری کند. در سال ۲۰۱۶ با سفر نخست وزیر نرندرا مودی به ایران، مشارکت در این بندر ایجاد شد.
همچنان هند در این مدت با سرمایهگذاری ۸۵ ملیون دالری در توسعه پایانه شهید بهشتی موافقت کرد.
در همین حال، کشورهای آسیای مرکزی محصور در خشکی، مانند قزاقستان و ازبکستان، نیز از چابهار به عنوان دروازهای به منطقه اقیانوس هند و بازارهای آن سود قابل توجهی خواهند برد.
امضای این قرارداد در حالی صورت میگیرد که حمله اسرائیل به فلسطین بحران را در غرب آسیا تشدید و مسیرهای تجاری را مختل کرده است.