صد سال پیش از امروز و در بازی‌های المپیک ١٩٢٤ پاریس، روز دوم جولای به مناسبت تاسیس انجمن جهانی ورزشی‌نویسان (AIPS)، روز جهانی خبرنگاران ورزشی نام‌گذاری شد. به همین خاطر در این روز از خدمات خبرنگاران، نویسندگان، گزارشگران و عکاسان ورزشی در سراسر جهان بزرگ‌داشت می‌شود.
صدها رویداد ورزشی در جهان برگزار می‌شود که با تلاش خبرنگاران و نویسندگان ورزشی، میلیون‌ها هوادار ورزش می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند.
از روز جهانی خبرنگاران و نویسندگان ورزشی برای ارتقاء سطح کار خبرنگاری ورزشی استفاده شده و از ورزش به عنوان وسیله برای رسیدن به صلح، دوست‌یابی، دوری از تبعیض و نزدیک شدن به عدالت در دنیا بزرگ‌داشت می‌شود.
دوم جولای هر سال فرصت مناسب برای نکوداشت از تلاش‌های خبرنگاران ورزشی است. کسانی که می‌توانند ارزش‌های والای ورزش را که پاکی، سلامتی، درستی، جوانمردی و صداقت است، در همه جا گسترش دهند.
ارمغان ورزش شادابی، سلامتی و شادی عمومی است که با احساس غرور و سربلندی توسط نویسندگان و خبرنگاران ورزشی به مردم هدیه می‌شود.
در نخست و در جریان بازی‌های المپیک ١٩٢٠ بلجیم بود که یک روزنامه‌نگار فرانسوی به نام «فرانتز زیشل»، پیشنهاد تشکیل انجمن خبرنگاران ورزشی را در جهان مطرح کرد و چهار سال بعد این پیشنهاد منجر به تشکیل انجمن شد.
هدف این انجمن یا اتحادیه احترام به ملیت، سیاست، مذهب، رنگ، نژاد، جنسیت و اعتقاد اعضای آن است و تلاش دارد تا در صحنه‌های بین‌المللی ورزش، در جهت تهیه خبر، گزارش، فیلم و عکس تسهیلات لازم را فراهم کند.
کار نویسندگان و خبرنگاران ورزشی در طول این یک قرن موجب افتخار و مباهات جامعه خبرنگاری بوده و آنان توانسته‌اند، تمام مردم دنیا را با ورزش آشنا کرده و لذت ورزش را به همه عرضه کنند.
افرادی که اگر نبودند، هواداران ورزش به اکثر خبرها، تصاویر، ویدیوها و اطلاعات رقابت‌های ورزشی دسترسی نداشتند.
خبرنگاری ورزشی در افغانستان همیشه جزو کارهای دشوار بوده است. از مواجه بودن با کمبود امکانات و عدم حمایت نهادهای حامی رسانه تا کم اهمیت جلوه کردن کار، همواره خبرنگاران را آزار داده است.
از سوی دیگر هر چه می‌گذرد، حضور زنان در خبرنگاری ورزشی افغانستان کم‌رنگ می‌شود و حالا شاید به اندازه انگشتان دو دست هم خبرنگار ورزشی زن در رسانه‌ها حضور نداشته باشند.
با این همه، خبرنگاران و نویسندگان ورزشی در افغانستان و بیرون از آن بی‌وقفه تلاش کرده‌اند تا مردم در جریان آخرین رویدادها و تورنمنت‌های ورزشی قرار بگیرند. همین تلاش‌ها بوده است که در کنار پشت‌کار ورزشکاران و مربیان، موجب برخی دستاوردهای بزرگ در سطح جهانی و بین‌المللی برای ورزش افغانستان شده است.
تنها پدیده که توانسته زمینه خوشحالی، شادی و شعف را در افغانستان فراهم کند ورزش بوده است. مردم افغانستان بارها به صورت خودجوش و برای قدردانی از تلاش‌ها و افتخارآفرینی‌های ورزشکاران به خیابان‌ها آمده و پیروزی‌های بزرگ ورزشی را جشن گرفته‌اند.
جشن‌ها و کارناوال‌هایی که وقوع آن بدون تلاش‌های خبرنگاران و نویسندگان ورزشی، ممکن نبود.
