وزارت مهاجرین طالبان: بیش از چهار هزار مهاجر از ایران و پاکستان به افغانستان بازگشتند
وزارت مهاجرین و عودتکنندگان طالبان اعلام کرد که در سه روز گذشته، چهار هزار و ۲۳۳ مهاجر از پاکستان و ایران به افغانستان بازگشتهاند.
این وزارت روز شنبه ۳۰ سرطان گفت از این میان ۷۲۹ نفر از پاکستان و سه هزار و ۵۰۴ نفر از ایران اخراج شدهاند.
[@portabletext/react] Unknown block type "facebook", specify a component for it in the `components.types` prop
به گفته وزارت مهاجرین و عودتکنندگان طالبان، این مهاجران از گذرگاههای تورخم، اسپین بولدک، اسلامقلعه و پل ابریشم به افغانستان بازگشتهاند.
براساس معلومات ارائه شده از سوی طالبان، بیشتر این مهاجران را خانوادهها افغان مقیم ایران و پاکستان تشکیل میدهد که در میان آنان کودکان و زنان نیز شامل هستند.
هرچند وزارت مهاجرین و عودتکنندگان طالبان ادعا کرده است که این مهاجران به گونه اجباری و اختیاری از پاکستان و ایران به افغانستان بازگشتهاند، اما مهاجران افغان پیش از این با فرستادن ویدیوها و پیامهایی به افغانستان اینترنشنال گفتهاند که پولیس این کشورها پیش از اخراج آنها را بازداشت کرده و سپس به گونه جبری به افغانستان بازگردانده است.
این در حالی است که دولت پاکستان و ایران روند اخراج مهاجران افغان بدون مدرک قانونی را افزایش داده و وزارت مهاجرین طالبان در هر روز هفته از بازگشت بیش از هزار مهاجر افغان از این کشورها خبر داده است.
سفیر روسیه در کابل در مصاحبه با خبرگزاری تاس گفت که مسکو احتمال باز کردن کنسولگریهای بیشتر در افغانستان را رد نمیکند.
دیمیتری ژیرنوف همچنین گفت که روسیه برای حذف طالبان از فهرست سازمانهای تروریستی بر منافع خود تمرکز خواهد کرد.
او در این مصاحبه که روز شنبه ۳۰ سرطان منتشر شد، گفت هر کشوری در روابط با طالبان انگیزه خود را دارد.
ضمیر کابلوف، نماینده ویژه روسیه در امور افغانستان در ماه جوزا گفته بود پیشنهاد حذف نام طالبان از فهرست سازمانهای ممنوعه در روسیه برای تصمیمگیری نهایی به ولادیمیر پوتین ابلاغ شده است.
کابلوف گفت درباره طالبان هنوز مسایلی وجود دارد و پس از حل آن تصمیم گرفته خواهد شد.
احتمال گشایش کنسولگریهای بیشتر
ژیرنوف در مورد بازگشایی کنسولگریهای بیشتر روسیه در افغانستان گفت که تاکنون به آن نیاز نبوده اما در آینده ممکن است.
او افزود که افغانستان و روسیه از سال ۱۹۱۹ روابط دیپلوماتیک برقرار کردهاند و به علاوه سفارت این کشور در کابل، کنسولگریهای در مزارشریف، هرات و میمنه فعال بودند و قرار بود در جلالآباد نیز باز شود.
او دلیل عدم سفر اتباع روس به افغانستان را شرایط بد امنیتی توصیف کرد و از حمله داعش به جهانگردان در بامیان در ماه می به عنوان نمونهای از عدم امنیت شهروندان خارجی در افغانستان یاد کرد.
دیمیتری ژیرنوف حذف طالبان از فهرست سازمانهای تروریستی روسیه را بسته به منافع ملی این کشور دانست و گفت که طالبان در لیست تروریستی تمام کشورهای منطقه نیست. او افزود که هر کشوری از منظر روابط و منافع خود با افغانستان این تصمیم را میگیرد.
او همچنین خبر داد که همکاری مسکو و کابل در تامین فرآوردههای نفتی آغاز شده است.
به گفته وی با توجه به اینکه هم روسیه و هم طالبان در تحریماند، دالر از مبادلات تجاری برداشته شده و بازرگانان هر دو کشور از روبل و افغانی استفاده میکنند.
دیمیتری ژیرنوف همچنین میگوید صادرات روسیه به افغانستان افزایش یافته و بیشتر مواد غذایی و مواد سوختی به افغانستان صادر میشود.
دبیرکل سازمان پیمان امنیت جمعی اعلام کرد که احتمال گسترش بیشتر تروریسم و قاچاق مواد مخدر از افغانستان به آسیای میانه همچنان وجود دارد.
ایمانگلی تاسماگامبتوف گفته افغانستان همچنان منبع اصلی بیثباتی در آسیای میانه است.
خبرگزاری تاس روز جمعه (۲۹ سرطان) گزارش داد که ایمانگلی تاسماگامبتوف این اظهارات را در نشست شورای امنیت سازمان ملل بیان کرد.
او در سخنرانی خود گفت در حال حاضر یک گروه کاری در مورد افغانستان زیر نظر شورای وزیران خارجه کشورهای عضو سازمان پیمان امنیت جمعی کار میکند.
دبیرکل سازمان پیمان امنیت جمعی همچنین با اشاره به وضعیت افغانستان، تماسهای منظم بین سازمان ملل متحد، سازمان پیمان امنیت جمعی و آسیای میانه را برای اقدامات پیشگیرانه مهم دانست.
ارمنستان، بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان، روسیه و تاجیکستان اعضای سازمان پیمان امنیت جمعی هستند و در سه سال گذشته چندین رزمایش نظامی مشترک در تاجیکستان در نزدیکی مرز افغانستان برگزار کردهاند.
سراجالدین مهرالدین، وزیر خارجه تاجیکستان اوایل ماه سرطان امسال در نشست شورای وزیران خارجه سازمان پیمان امنیت جمعی خواهان امضای برنامه تقویت مرز با افغانستان در ماه جولای امسال شد. این برنامه قرار بود در سال ۲۰۲۳ امضا شود اما به سال ۲۰۲۴ موکول شد.
سراجالدین مهرالدین در نشست شورای وزیران خارجه سازمان پیمان امنیت جمعی گفته بود که «جدیترین چالش برای آسیای میانه، ترویج ایدئولوژی مخرب رادیکالیسم مذهبی است.»
معاون پیشین وزارت دفاع امریکا به کمیسیون بررسی جنگ امریکا در افغانستان گفت که پاکستان در مبارزه با القاعده همکاری کرد، اما در نابودی پناهگاههای طالبان بازی دوگانه داشت. مایکل جورج ویکرز، پاکستان را متحد آشکار و دشمن پنهان امریکا خواند.
معاون پیشین وزارت دفاع امریکا در امور اطلاعات روز جمعه، ۲۹ سرطان در اولین نشست کمیسیون بررسی جنگ امریکا در افغانستان شهادت داد.
او گفت امریکا با همکاری ارتش پاکستان موفق به شکست القاعده و پناهگاههای این گروه در پاکستان شد، اما جنگ را به طالبان باخت.
به گفته وی، دلیل اصلی باخت این بود که امریکا موفق نشد پناهگاههای طالبان در پاکستان را نابود کند.
مایکل جورج ویکرز توضیح داد: «رهبری ارتش پاکستان ما را در نابودی القاعده حمایت کرد، اما به طالبان به عنوان یک وسیله استراتژیک میدید که میتواند حکومتی در افغانستان تشکیل دهد که به نفع منافع پاکستان باشد.»
او تاکید کرد: «پاکستانیها [در مبارزه با طالبان]ّ یک بازی دوگانه انجام دادند؛ قسمتی متحد آشکار و قسمتی دشمن پنهان» بود.
این مقام استخباراتی پیشین امریکا میگوید که استراتژی مبارزه با تروریسم این کشور در افغانستان هم پر از ایراد بود.
او گفت که امریکا در تلاش برای ملتسازی در افغانستان به هدف اصلی خود که مبارزه با تروریسم بود تمرکز نکرد. او اذعان کرد که امریکا برای ایجاد یک نیروی امنیتی قابل اعتماد و کارآمد خیلی دیر دست به کار شد و سپس بودجه قابل توجهی را روی ساختن نیروهای امنیتی «اشتباه» به هدر داد.
آقای ویکرز گفت که امریکا مسئولیت تامین امنیت را خیلی دیر به دولت افغانستان واگذار کرد.
مایکل جورج ویکرز در بخشی دیگر از صحبتهایش گفت که ترامپ و بایدن شکست را بر حمایت از حکومت افغانستان ترجیح دادند.
او گفت: «دلیل واقعی که ما در افغانستان شکست خوردیم این است که دو رئيس جمهور امریکا تصمیم گرفتند که شکست را بر ادامه حمایت از دولت افغانستان و جنگ غیرمستقیم با طالبان ترجیح دهند.»
به گفته آقای ویکرز، جنگ افغانستان یک جنگ طولانی بود که باید با حمایت از حکومت افغانستان ادامه مییافت.
وی گفت:«در کوتاه مدت ما نمیتوانستیم با ۱۵۰ هزار نیرو پیروز شویم اما با چند هزار مشاور نظامی، حمایت از حکومت افغانستان و ادامه حملات هوایی برای جلوگیری رشد طالبان و تصرف شهرها توسط این گروه، ما شکست نمیخوردیم. بجای آن ما شکست مان را انتخاب کردیم.»
نشست کمیسیون بررسی جنگ امریکا در افغانستان
اولین نشست کمیسیون بررسی جنگ امریکا در افغانستان روز جمعه، ۲۹ سرطان در اداره کهنهسربازان امریکا در واشنگتن برگزار شد. در این نشست شماری از دیپلوماتها، مقامهای پیشین امریکا، افغانستان و پژوهشگران به شمول نادر نادری و حلیمه کاظم از افغانستان حضور داشتند.
این کمیسیون که متشکل از ۱۶ کمیشنر است، تاکید کرد که با تمام کسانیکه در جنگ افغانستان دخیل بوده، گفتوگو کرده و یک دید کلی و جامع را برای آینده امریکا و سیاستگذاریهای این کشور ترسیم میکند.
این کمیسیون از سوی کانگرس امریکا در دسامبر ۲۰۲۱ میلادی ایجاد شد تا یک بررسی جامع از تصمیمات کلیدی امریکا در بخشهای مختلف از جمله ارتش، استخبارات، کمکهای خارجی و دخالت دیپلوماتیک امریکا در افغانستان از ماه جون ۲۰۰۱ تا اگست ۲۰۲۱ انجام دهد.
مصطفی رضایی، مدیر عامل کنسرسیوم توسعه ریلی افغانستان میگوید که اتصال قندهار به چابهار جز اولویتهای اصلی طالبان است.
این مقام ایرانی گفت که راه آهن چابهار به میلک تا نیمه سال آینده به بهرهبرداری اولیه میرسد.
سران حکومت پیشین افغانستان، هند و ایران در ماه می ۲۰۱۶ یک توافق سهجانبه برای توسعه بندر چابهار امضا کردند. هدف این توافق ایجاد یک کریدور تجارت و ترانزیت میان کشورهای منطقه بود.
«کنسرسیوم توسعه ریلی افغانستان» متشکل از شماری از شرکتهای خصوصی ایرانی است. مقامات ایرانی گفتهاند که این کنسرسیوم زیر چتر دولت ایران عمل نمیکند.
مدیر عامل این کنسرسیوم در گفتوگو با شبکه «ایراف» گفت: «البته اتصال قندهار به چابهار جزو اولویت اصلی طالبان است، جدایی از اینکه با احداث خط آهن میلک به چابهار، هرات هم متصل میشود.» او افزود که به جز خط آهن افغانستان که از طریق آن اوزبیکستان و پاکستان متصل میشوند، سایر خطوط ریلی افغانستان معیاری طراحی شده است و همچنین خط آهن هرات به ترکمنستان هم تبدیل به خط آهن استاندارد میشود. مدیر عامل کنسرسیوم توسعه ریلی افغانستان تأکید کرد طبیعتا خط آهن قندهار به میلک و چابهار خطی است که در خاک افغانستان به صورت استاندارد احداث میشود و بخشی از صادرات افغانستان از جمله مواد معدنی، خشکبار و دانههای روغنی به کشورهایی غیر از ایران را پوشش میدهد.
بندر چابهار از وابستگی افغانستان به بنادر پاکستان میکاهد و دسترسی هند به افغانستان و آسیای مرکزی را تسهیل میکند.
عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی اداره طالبان اخیرا در نشستی در کابل گفت که گسترش روابط با منطقه، از وابستگی تجاری به کشورهای مشخص جلوگیری میکند.
پس از تیرگی روابط میان طالبان و پاکستان، ملا برادر در راس هیئت طالبان به تهران رفت و توافقنامههای را امضا کرد.
مودی، نخستوزیر هند، چابهار را «کریدور صلح و رفاه» نامید و بر ظرفیت آن برای افزایش تجارت و بازرگانی در سراسر منطقه تأکید کرد.
یک عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی ایران گفته افغانستان و پاکستان بر مرزهای خود کنترول ندارند و «اشرار و تروریستها» بر مرزهای این دو کشور حاکم اند.
یعقوب رضازاده از نفوذ تروریستها به خاک ایران هشدار داد و تاکید کرد که قاچاق سلاح در مرز ایران جریان دارد.
یعقوب رضازاده در گفتوگو با خبرگزاری ایرانی «شفقنا» گفت: «جمهوری اسلامی ایران حدود ۱۹۵۰ کیلومتر مرز مشترک با کشورهای افغانستان و پاکستان دارد؛ به عبارت دیگر پنج ولایت خراسان جنوبی، خراسان رضوی، خراسان شمالی، سیستان و بلوچستان و حتی هرمزگان ما همرز با دو کشور افغانستان و پاکستان هستند و با توجه به شناختی که از این دو مرز دارم، متأسفانه، حاکمان افغانستان و پاکستان اشراف کامل به مرزهای شان ندارند.»
او تأکید کرد که «اشرار و عوامل تروریستی» بر مرزهای افغانستان و پاکستان حاکمیت دارند و قاچاقچیان سلاح در حال تردد در مرزها هستند.
نماینده مجلس ایران گفته نیروهای این کشور تلاش زیادی برای حفظ امنیت مرزها دارند و اشرافیت کامل بر مرزها صورت میگیرد، اما به گفته او چون توپوگرافی مرز به گونه است که از نظر کنترول انسانی بسیار سخت است.
رضازاده گفته ایران نیاز به ابزار الکترونیکی، دوربین و تجهیزات مدرنی برای حفظ امنیت مرزهای خود دارد.
او از وزارت داخله ایران خواست که برای کنترول مرزها برنامهریزی ویژهای را روی دست گیرد. رضازاده در ادامه گفته است ناتوانی در کنترول مرزها سبب شده که سالانه چندین هزار افغان، پاکستانی و بنگلادشی به صورت قاچاق وارد ایران شوند. آقای رضازاده گفت که «ممکن است در میان افراد قاچاقی، تروریستها هم شامل باشند.»
این اظهارات در حالی صورت میگیرد که مسعود پزشکیان، رئیسجمهور منتخب ایران، در جریان مبارزات انتخاباتی گفت که در صورت پیروزی مرز با افغانستان را میبندد.
او گفت کشورهای غربی باید مسئولیت اقدامات خود در افغانستان را که منجر به مهاجرت میلیونها افغان شد، بپذیرند.