در گزارشی براساس یافته‌های مؤسسه پژوهش‌ها و تحلیل‌های دفاعی هند، آمده است که تکمیل کانال قوش‌تپه می‌تواند میزان آب به کشورهای همسایه را تا یک‌پنجم کاهش دهد. ترکمنستان و اوزبیکستان به دلیل اتکا به آمو دریا، از تکمیل این پروژه ابراز نگرانی کرده‌اند.
موسسه تحقیقاتی هندی در گزارش جدید خود نوشته که «چالش‌های [قوش تپه] بسیار جدی هستند، در حالی که کشورها با عدم قطعیت‌ها مواجه‌اند.»
این گزارش که از سوی بی‌بی‌سی جهانی نشر شده، به نگرانی‌ها درباره سرعت ساخت این پروژه و شک و شبهه درباره تخصص کافی در افغانستان تحت کنترول طالبان برای اجرای چنین پروژه بزرگی پرداخته است.
سازمان محیط‌زیستی «رودخانه‌های بدون مرز» نیز با تحلیل تصاویر ماهواره‌ای گزارش داده که به نظر می‌رسد که نشت قابل توجهی از کانال رخ داده است.
با این حال ذبیح‌الله امیری، مهندس ارشد این پروژه معتقد است که نگرانی‌ها درباره مصرف زیاد آب کانال از رودخانه آمو بی‌اساس است. او به بی‌بی‌سی گفت: «ما می‌توانیم بگوییم که این مشکل بزرگی نیست و بر ثبات منابع آبی در مناطق دیگر تأثیر نخواهد گذاشت.»
پروژه ساخت کانال قوش‌تپه برای اولین بار در دهه ۱۹۷۰ با هدف سبز کردن ولایات شمالی افغانستان پیشنهاد شد اما به دلیل دهه‌ها درگیری در این کشور به تعویق افتاد.
دولت قبلی افغانستان کارشکنی طالبان را دلیل کندی اجرای این پروژه می‌دانست، اما این گروه اکنون با افتخار آن را یکی از اولویت‌های خود قرار داده و امیدوار است که تا سال ۲۰۲۸ به بهره‌برداری برسد.
براساس برآورد طالبان ساخت این پروژه بیش از ۶۰۰ میلیون دالر هزینه دارد و پس از تکمیل، آب شیرین مورد نیاز سه ولایت شمالی افغانستان را تأمین خواهد کرد.
گزارش افزوده که تغییرات اقلیمی و خشکسالی‌های اخیر ساخت کانال قوش‌تپه را سرعت بخشیده است.
طالبان می‌گوید که ساخت این کانال می‌تواند پنج هزار کیلومتر مربع از زمین‌های خشک را به خاک‌های حاصلخیز تبدیل کند. این گروه مدعی است که این اقدام می‌تواند امنیت غذایی و معیشت صدها هزار نفر را بهبود بخشد.
عبدالمبین، یک دهقان به بی‌بی‌سی جهانی گفته که حتی اگر کانال تکمیل نشده باشد، میزان آب زیرزمینی که از آن نشت می‌کند، به اندازه‌ای زمین را آبیاری کرده که او بتواند دوباره کشت کند.
او با امید به ساخت این کانال می‌گوید: «می‌خواهم اینجا برای خانواده‌ام خانه‌ای بسازم، چون آب خواهیم داشت و هر چیزی که نیاز داریم را در این زمین می‌کاریم و پرورش می‌دهیم، از بادنجان رومی تا میوه‌ها و حتی دانه‌های روغنی.»
