دادستان بینالمللی جنایت جنگی: گورهای جمعی سوریه افشاگر «ماشین مرگ» اسد است
استیون رَپ، دادستان بینالمللی جرایم جنگی، روز سهشنبه گفت شواهد به دست آمده از گورهای جمعی در سوریه، افشاگر «ماشین مرگ» دولتی حکومت سرنگونشده بشار اسد است.
این دادستان از دو محل گور دستهجمعی در سوریه دیدن کرد.
رَپ که رهبری دادگاههای جرایم جنگی رواندا و سیرالئون را بر عهده داشته، پس از بازدید از دو محل گور جمعی در شهرهای قطیفه و نجها در نزدیکی دمشق، به رویترز گفت: «ما بدون تردید، بیش از ۱۰۰ هزار نفر را داریم که در این ماشین مرگ ناپدید شدند و زیر شکنجه به قتل رسیدند.»
رَپ، که دورهای هم سفیر امریکا در امور جرایم جنگی بود به رویترز گفت «در مورد این ارقام، با توجه به چیزهایی که در این گورهای جمعی دیدهایم، تردید چندانی ندارم.»
این دادستان بینالمللی جنایت جنگی، که اکنون با جامعه مدنی سوریه برای مستندسازی شواهد جرایم جنگی دولت اسد همکاری کرده و در تلاش برای تدارک یک دادگاه احتمالی است، گفت: «ما واقعا از زمان نازیها تاکنون چیزی اینچنین ندیدهایم.»
او افزود: «از نیروهای امنیتی مخفی که مردم را از خیابانها و منازلشان ربودند، تا زندانبانها و بازجویانی که آنها را با گرسنگی و شکنجه کشتند، تا رانندگان کامیونها و رانندگان بولدوزرها که اجسادشان را پنهان کردند، هزاران نفر در این سیستم کشتار فعالیت داشتند.»
رپ در ادامه با اشاره به شیوه کار این سیستم کشتار به رویترز گفت: «ما در مورد یک سیستم ترور دولتی صحبت میکنیم که به یک ماشین مرگ تبدیل شد.»
بر اساس برآورد سازمانهای حقوقبشری و گزارشهای رسانهای از سال ۲۰۱۱، هنگامی که سرکوب اعتراضات علیه اسد به یک جنگ تمام عیار تبدیل شد تا زمان سقوط دولت اسد، صدها هزار سوری کشته شدند.
سالهاست گروههای حقوقبشری و شماری از دولتها، هم بشار اسد و هم پدرش حافظ اسد را که پیش از او تا سال ۲۰۰۰ رییسجمهور بود، به انجام اعدامهای فراقضایی گسترده، از جمله اعدامهای دسته جمعی در نظام زندانهای کشور و استفاده از سلاحهای شیمیایی علیه مردم سوریه متهم کردهاند.
بشار اسد که به مسکو گریخته است، انکار کرده که دولت او مرتکب نقض حقوق بشر شده و مخالفان را تندرو معرفی میکند.
معاذ مصطفی، رئیس سازمان امداد سوریه در آمریکا، که از گورهای جمعی در قطیفه در ۴۰ کیلومتری شمال دمشق بازدید کرده است، تخمین زده که تنها در این محل دست کم ۱۰۰ هزار پیکر دفن شده است.
تحلیل تصاویر ماهوارهای
تحلیل تصاویر ماهوارهای از سوی رویترز نشان میدهد که عملیات حفاری گسترده در این محل بین سالهای ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ آغاز شد و تا سال ۲۰۲۲ ادامه داشت.
تصاویر متعدد ماهوارهای که شرکت مکسر تهیه کرده و رویترز بررسی کرده، در طول این مدت یک دستگاه حفاری و کانالهای طولانی، به همراه سه یا چهار کامیون بزرگ را در محل نشان میدهد.
عمر حجیراتی، یکی از رهبران سابق اعتراضات ضد اسد که نزدیک گورستان نجها زندگی میکند، جایی که تا پیش از ایجاد سایت بزرگتر گور جمعی قطیفه، محل گورهای جمعی بود، به رویترز گفت او مشکوک است چند نفر از اعضای ناپدیدشده خانوادهاش در این گور دفن شده باشند.
او معتقد است برخی از کسانی که ماموران امنیتی با خود بردند، از جمله دو پسر و چهار برادرش، به دلیل اعتراض علیه دولت اسد بازداشت شده بودند.
حجیراتی که مقابل یک گودال طولانی و باز، که ظاهرا اجساد در آن دفن شده بودند، ایستاده بود به رویترز گفت: «این گناه من بود که باعث شد خانوادهام را ببرند.»
شهادت یکی از گورکنهای شاهد گورهای جمعی
جزئیات مربوط به گورهای جمعی سوریه برای اولین بار در جریان جلسات دادگاه آلمان و شهادت در کانگرس مریکا در سالهای ۲۰۲۱ و ۲۰۲۳ افشا شد.
مردی که فقط با عنوان «قبرکن» شناخته میشود، بارها به عنوان شاهد در مورد کارش در سایتهای نجها و قطیفه در طول محاکمه مقامات دولت سوریه در آلمان شهادت داد.
این قبرکن شهادت داد که سال ۲۰۱۱، زمان کار او در قبرستانهای اطراف دمشق، دو افسر اطلاعاتی به دفترش آمدند و او و همکارانش را مجبور کردند اجساد را حمل و دفن کنند.
بر اساس شهادت این قبرکن، او را سوار یک ون با عکسهای اسد روی بدنهاش، چندین بار در هفته بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۸، کامیونهای یخچالدار پر از اجساد را در رفتن به این محلها همراهی میکرد.
او در جریان شهادتش در دادگاه آلمان گفت کامیونها، صدها جسد از بیمارستانهای نظامی تشرین، مزه و حرستا را به نجها و قطیفه حمل میکردند و در آنجا او و همکارانش، اجساد را درون کانالهای عمیقی که زا پیش حفر شده بود میریختند و به محض پر شدن هر بخشی از کانال، بیل مکانیکی آن را با خاک میپوشاند.
هیمن شاهد در شهادتنامهای هم که به صورت مکتوب به کانگرس امریکا داد، گفت: «هر هفته دو بار، سه کامیون تریلی میآمد که بین ۳۰۰ تا ۶۰۰ پیکر قربانیانی را حمل میکرد که در اثر شکنجه، گرسنگی و یا اعدام مرده بودند و از بیمارستانها و دوایر اطلاعاتی نظامی اطراف دمشق جمع شده بودند.»
این قبرکن در سال ۲۰۱۸ از سوریه گریخت و به اروپا رفت و بارها درباره این گورهای جمعی شهادت داده است، اما هویتش از عموم مردم و رسانهها پنهان نگه داشته شده است.
رجب طیب اردوغان، رئیسجمهور ترکیه روز سهشنبه پس از دیدار با رئيس کمیسیون اروپا گفت سوریه نباید به کانون تروریسم تبدیل شود.
آقای اردوغان تاکید کرد که مبارزه با گروه داعش و حزب کارگران کردستان (پیکک) باید ادامه یابد.
طبق گزارش رسانهها، آقای اردوغان روز سهشنبه، ۲۷ قوس گفت:«باید از تبدیل شدن این کشور [سوریه] به کانون تروریسم جلوگیری کنیم. مبارزه با داعش، پیکک و سازمانهای وابسته به آنها یکی از موضوعاتی اصلی بود که امروز با اورزولا فون در لاین، رئيس کمیسیون اروپا در مورد آن صحبت کردیم.»
آقای اردوغان گفت اجازه نمیدهد این گروهها دوباره رشد کنند. او گفت: «مبارزه باید ادامه یابد.»
براساس گزارشها، ترکیه نقش کلیدی را در پیروزی شورشیان مخالف اسد در سرنگونی حکومت پنجاه ساله خاندان اسد بازی کرد. ترکیه حزب کارگردان کردستان ترکیه را که پناهگاههای هم در عراق و سوریه دارد، یک گروه تروریستی دانسته و ارتش ترکیه با این گروه درگیر است.
رئیسجمهور ترکیه پس از دیدار با اورزولا فون درلاین، رئيس کمیسیون اروپا همچنان خواستار همکاری همسایگان سوریه، اتحادیه اروپا و سازمانهای بین المللی در بازسازی سوریه شد. او گفت که مردم سوریه به تنهایی نمیتوانند بار سنگین بازسازی کشور و تقویت امنیت ملی خود را به دوش بکشند.
اردوغان گفت که انقره به حمایت از مردم سوریه ادامه خواهد داد.
پس از سرنگونی سلسله اسد در سوریه، ترکیه پس از چندین سال سفارت خود را در دمشق بازگشایی کرد.
هاکان فیدان، وزیر خارجه ترکیه درباره تحولات سوریه به الحدث گفت جمهوری اسلامی از وضعیت جدید درس خواهد گرفت. رسانههای حکومتی در ایران مانند روزنامه کیهان و خبرگزاری تسنیم روز سهشنبه، ۲۷ قوس، اظهارات فیدان را «گزافهگویی» و «کنایهآمیز» خواندند.
فیدان روز دوشنبه ۲۶ قوس در این مصاحبه، جمهوری اسلامی و روسیه را خطاب قرار داد و گفت: «شما به بشار اسد کمک کردید، به او در عقب راندن مخالفان یاری رساندید، اما متاسفانه اسد در ارائه خدمات به مردم، بازسازی نظام، آشتی با مردمش و حفظ نظام موفق نبود.»
تهران و انقره پس از سقوط دولت بشار اسد وارد تقابلی شدهاند که نشانههای آن را در سخنان مقامات جمهوری اسلامی و ترکیه و نیز برخی رسانههای حامی حکومت در ایران میتوان دید.
در راستای این تقابل، فیدان خواستار کنار زدن تفکرات امپریالیستی و سلطهگر و حکومت بر کشورهای دیگر از طریق نیروهای نیابتی شد و گفت این اقدامات، واکنش متقابل ایجاد و منطقه خاورمیانه را وارد یک چرخه معیوب میکند.
او گفت کشورهای منطقه برای خروج از این دور باطل درس گرفته و اکنون به این بلوغ رسیدهاند که دیگر سلطه هیچ کشوری را نپذیرند و خود سرنوشتشان را رقم بزنند.
وزیر امور خارجه ترکیه تاکید کرد که جمهوری اسلامی هم در دوره جدید، از این موضوع درسهایی خواهد گرفت و باید به تهران در این زمینه کمک سازنده ارائه کرد.
فیدان پیشتر و روز ۲۳ قوس هم در یک مصاحبه گفت ترکیه با روسیه و ایران صحبت کرده و به آنها هشدار داده است که وارد معادلات نظامی در سوریه نشوند.
او در مصاحبه جدید خود با الحدث عربستان سعودی، یادآور شد که به مقامات جمهوری اسلامی گفته اینکه بشار اسد را عضو «جبهه مقاومت» بدانند «شبیه شوخی» است؛ چرا که به گفته وزیر امور خارجه ترکیه، اسرائیل هرگز خواهان کنار رفتن اسد نبود و میدانست که او برایش یک «بازیگر مفید» است.
در واکنش به این مصاحبه، روزنامه کیهان روز سهشنبه ۲۷ قوس، مطلبی با عنوان «چه زود فراموش کردید آقای فیدان؟» منتشر کرد و سخنان او را «گزافهگویی» خواند.
این روزنامه که تحت مدیریت حسین شریعتمداری، نماینده علی خامنهای اداره میشود، از دولت ترکیه با ریاستجمهوری اردوغان با عنوان «خیانتکار» یاد کرد که باوجود جنگ غزه، هنوز با اسرائیل «شراکت اقتصادی» دارد.
کیهان نوشت: «دولت ترکیه متاسفانه در تحولات منطقه نقش کارگزار و پیمانکار پروژههای ویرانیطلبانه غرب را ایفا کرده است.»
خبرگزاری تسنیم، وابسته به سپاه پاسداران نیز در مطلبی مشابه، نوشت: «ترکیه برای مبرا کردن خود از اتهام تنشزایی در منطقه، تلاش دارد تا تصویری از یک سوریه باثبات ارائه دهد.»
تسنیم اظهارات فیدان درباره نقش اسرائیل در سوریه را «سفیدشویی» و سخنانش درباره جمهوری اسلامی را «کنایهآمیز» خواند.
اشاره این خبرگزاری به مصاحبه فیدان با شبکه العربیه است که گفته بود «انقره جایگزین تهران در سوریه نخواهد شد».
گرچه مقامهای ترکیه بهطور رسمی دخالت در سقوط حکومت اسد را تکذیب کردهاند اما منافع پرشمار سیاسی و اقتصادی انقره، نشان از اثرگذاری دولت اردوغان در رخدادهای اخیر سوریه دارد.
از زمان آغاز حملات گروه «تحریر شام»، بسیاری از رسانهها و تحلیلگران تاکید کردند حملات به حکومت حزب بعث سوریه، «با پشتیبانی و چراغ سبز ترکیه» آغاز شده است.
خبرگزاری رویترز در گزارشی نوشت درگیری نظامی اسرائیل در لبنان علیه گروه حزبالله باعث شد جمهوری اسلامی به عنوان حامی رژیم اسد به شدت درگیر باشد و روسیه نیز حواسش از سوریه پرت شود.
از سوی دیگر به دنبال شکست تلاش اردوغان برای تعامل با دولت سوریه، مخالفان اسد طرح خود را برای ساقط کردن او به انقره ارائه دادند و تاکید کردند: «نیازی نیست شما کاری انجام دهید. فقط مداخله نکنید.»
مقامات ترکیه از جمله هاکان فیدان، وزیر امور خارجه این کشور تاکید کردند انقره در این سقوط نقشی نداشته است.
خامنهای روز ۲۱ قوس در سخنرانی درباره تحولات سوریه تصریح کرد بر اساس قرائنی که دارد، «یک دولت همسایه سوریه» نقش آشکاری در تحولات سوریه ایفا کرده و میکند.
اشاره تلویحی او به ترکیه بود اما از این کشور نامی نبرد.
یکشنبه ۱۸ قوس و ۱۱ روز پس از آغاز حملات گروههای مسلح مخالف، سرانجام دولت بشار اسد سقوط کرد و مخالفان از تسلط بر دمشق، پایتخت سوریه خبر دادند.
ابوحسن الحموی فرمانده شاخه نظامی تحریر شام سوریه گفت این گروه شاخههای مسلح خود را در ارتش ملی سوریه ادغام خواهد کرد.
الحموی افزود که تحریر شام «اولین» گروهی خواهد بود که شاخههای مسلح خود را منحل میکند و در نیروهای مسلح این کشور ادغام میشود.
او به خبرگزاری فرانسه گفت که مناطق تحت کنترول کردها در سوریه تحت رهبری جدید این کشور یکپارچه خواهند شد و این گروه فدرالیسم را رد میکند و «سوریه تجزیه نخواهد شد.»
کایا کالاس، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و اورزولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا، روز سهشنبه گفتند که اتحادیه اروپا با رهبری جدید سوریه تماس خواهد گرفت و دفتر نمایندگی خود را در دمشق بازگشایی خواهد کرد.
کایا کالاس در اکس نوشته است «ما نمیتوانیم در سوریه خلاء باقی بگذاریم.» او در ادامه نوشت: «روند تعاملی محتاطانه با رهبری جدید و جامعه مدنی سوریه را آغاز کردهایم و دفتر نمایندگی اتحادیه اروپا را در سوریه بازگشایی خواهیم کرد تا تعامل سازنده داشته باشیم.»
به گزارش رویترز، فون در لاین نیز گفته است که اتحادیه اروپا کمکهای بشردوستانه به سوریه را افزایش خواهد داد. اما او نسبت به خطر تجدید حیات شبه نظامیان تندرو داعش هشدار داد و گفت نباید اجازه داد که این اتفاق بیفتد.
با گذشت حدود ۱۰ روز از سقوط دولت بشار اسد، فرانسه، بریتانیا و آلمان، دیپلوماتهای خود را برای دیدار و رایزنی با احمد الشرع، رهبر گروه تحریر شام، به سوریه اعزام کردند. پرچم فرانسه پس از ۱۲ سال بر فراز سفارت این کشور در دمشق برافراشته شد.
نشریه فارن پالیسی در مطلبی نوشت که روسیه مانند امریکا در افغانستان پس از فروپاشی حکومت بشار اسد تجهیزات نظامی هنگفتی را در سوریه از دست داد.
گزارش با توجه به کیفیت و ارزش راهبردی تجهیزات از دست رفته روسیه نوشته که مسکو خسارات قابلتوجهتری را نسبت به واشنگتن متحمل شده است.
فارن پالیسی براساس یافتههای اوریکس، وبسایت تحقیقاتی جنگ گزارش داد که صدها تانک، توپخانه و پرتابگر راکت چندگانه و توپ ضد هواپیما به دست شورشیان سوریه افتاده است.
این وبسایت تحلیل دفاعی اطلاعاتی هالندی تخمین میزند که هزاران وسیله زرهی، سلاح و موشک دیگر احتمالا اکنون در اختیار شورشیان قرار دارد یا به زودی به دست آنها خواهد افتاد.
فارن پالیسی در مقایسه فروپاشی دولتهای افغانستان و سوریه نوشته که مشخص نیست که چه مقدار از ذخایر سلاحهای بشار اسد که بیشتر آنها سلاحهای ساخت اتحاد جماهیر شوروی سابق و روسیه هستند به دست گروه تحریر شام افتاده است.
این نشریه امریکایی میزان تجهیزات نظامی روسیه را مشروط به این دانسته که این سلاحها از حملات هوایی اسرائیل که هدف آن نابود کردن بخشهای بزرگی از این ذخایر، از جمله کشتیهای جنگی، جنگندهها و انبارهای مهمات بود، محفوظ مانده باشند.
فارن پالیسی افزوده که شمار این تجهیزات با سلاحهای به جا مانده توسط نیروهای روسیه و مزدوران آنها هنگام فرار از مقرهای خود در نزدیکی پایگاههای اصلی روسی در طرطوس و لاذقیه افزایش مییابد.
در حالی که رابطه تسلیحاتی روسیه و سوریه به دوران جنگ سر برمیگردد، دادههای مؤسسه تحقیقات صلح استکهلم نشان میدهند که از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۹۱، سلاحهای شوروی سابق ۹۴ درصد از واردات تسلیحاتی سوریه را تشکیل میداد.
فارن پالیسی نوشته که دولت سوریه در جریان آغاز جنگهای داخلی بیش از یک دهه اخیر، بسیاری از سلاحهای خود را در نبردهای شدید شهری علیه پایگاههای شورشیان و داعش از دست داد.
محققان منابع باز با استفاده از شواهد عکسی و ویدیویی تأیید کردند که ارتش سوریه حداقل سه هزار و ۳۸۰ تانک و وسیله زرهی را بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۰ از دست داده است.
اما تحویل جنگندهها و هلیکوپترهای جنگی روسی، صدها تانک و موشکهای تاکتیکی و هزاران موشک ضد تانک و موشکهای دفاع هوایی طی درگیریها، نیروهای اسد را دوباره تجهیز کرد.
فارن پالیسی در گزارش خود براساس اعلام ارتش اسرائیل نوشته که انبار سلاحهای به جای مانده ممکن است، ضربهای سنگین خورده باشد.
هفته گذشته، ارتش اسرائیل حدود ۵۰۰ هدف را در سوریه مورد حمله قرار داد و ادعا کرد که ۷۰ تا ۸۰ درصد از توان نظامی رژیم اسد را نابود کرده است.
بر اساس گزارشهای ارتش اسرائیل، در حملات آنها «بیشتر ذخایر موشکها و سایر سلاحهای استراتژیک رژیم اسد» از جمله «موشکهای اسکاد، کروز و زمین به هوا، پهپادها، جنگندهها، هلیکوپترهای تهاجمی و تانکها» نابود شدهاند.
اسرائیل گفته که دهها موشک ضد کشتی دوربرد و کشتیهای حامل آنها در حملات علیه بنادر البیضا و لاذقیه نابود شدند.
فارن پالیسی با اشاره به نفس اغراقآمیز بودن ادعاها درباره میزان آسیبهای وارده از حملات هوایی نوشته که تردیدهایی در مورد برخی از ادعاهای ارتش اسراییل نیز وجود دارد.
در بخش دیگری از گزارش فارن پالیسی آمده است که سلاحهای روسی برای سوریه، به دست گروههای وابسته به ایران افتاده بود.
ارتش اسرائیل تخمین زده است که ۶۰ تا ۷۰ درصد از سلاحهایی که در لبنان از حزبالله در اوایل تهاجم اسرائیل به لبنان در پاییز سال جاری ضبط شدهاند، روسی هستند. گزارش افزوده که به طور خاص، سیستمهایی مانند موشکهای ضد تانک کورنت که ساخت روسیه هستند، از طریق سوریه به لبنان منتقل شدهاند.
دستاوردهای چشمگیر طالبان طالبان در مقایسه با هیئت تحریر شام بازرس ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان تخمین میزند که طالبان پس از سقوط دولت تحت حمایت غرب در افغانستان، بیش از هفت میلیارد دالر تجهیزات نظامی امریکا را تصاحب کردهاند. بر اساس گزارش وزارت دفاع امریکا در آگست ۲۰۲۲، وسایل نقلیه زمینی به ارزش ۴.۱۲ میلیارد دالر و هواپیماهای نظامی به ارزش ۹۲۳.۳ میلیون دالر پس از خروج نیروهای امریکایی در افغانستان باقی ماندند. همچنین، گزارشی محرمانه به کانگرس امریکا نشان میدهد که پس از خروج نیروهای این کشور نه هزار و ۵۲۴ مهمات هوا به زمین، ۴۰ هزار وسیله نقلیه، ۳۰۰ هزار سلاح سبک و ۱.۵ میلیون گلوله مهمات در افغانستان رها شده است. در گزارشی از نوامبر ۲۰۲۲، ناظران دولت امریکا اعلام کردند که دو هفته پیش از تصرف افغانستان توسط طالبان، نیروی هوایی این کشور ۱۶۲ هواپیمای تأمین شده توسط امریکا در اختیار داشت که ۱۳۱ فروند از آنها قابل استفاده بودند. با این حال، خلبانان افغان حدود یکسوم این هواپیماها و هلیکوپترها را در روزهای پایانی خروج به تاجیکستان و اوزبیکستان منتقل کردند. همچنین، نیروهای امریکایی ۸۰ هواپیما در میدان هوایی کابل را تخریب کردند، هرچند ممکن است برخی از آنها پس از تسلط طالبان تعمیر شده باشند. در این بین، طالبان از هواپیماهای قدیمی دوره شوروی برای انتقال نیروها، محمولههای نظامی و انسانی و مقامات استفاده کردهاند. فارن پالیسی نوشته که پس از خروج امریکا، افغانستان به بازاری بزرگ برای تسلیحات تبدیل شد. گزارشها حاکی از آن است که سلاحهای امریکایی در کشمیر، پاکستان و غزه مورد استفاده قرار گرفتهاند و احتمالا در میدانهای جنگ دیگری نیز به کار گرفته خواهند شد.
گزارش خاطر نشان کرده که جا ماندن سلاح در سوریه و افغانستان یک تفاوت اساسی دارد و آن این است که روسیه امروز به شدت به این سلاحها نیاز دارد، در حالی که ایالات متحده تجهیزات سبکتر و درجه پایین خود را در افغانستان باقی گذاشت.
فارن پالیسی افزوده بسیاری از تسلیحات امریکایی در افغانستان یا بیش از حد هزینهبر بودند که بازگردانده شوند یا ارزش نظامی کافی برای چنین اقدامی نداشتند بنابراین برای امریکاییها معقولتر بود که بسیاری از وسایل نقلیه را از بین ببرند یا آنها را برای نیروهای امنیتی افغان باقی بگذارند.
از سوی دیگر، روسیه از زمان آغاز حمله به اوکراین، هزاران وسیله نقلیه جنگی، تانک و حتی کشتی جنگی از دست داده است. گزارشها نشان میدهند که روسیه از آغاز جنگ با اوکراین، حدود هشت هزار و ۸۰۰ وسیله زرهی جنگی، بیش از سه هزار تانک و نزدیک به ۲۵۰ هواپیمای جنگی و هلیکوپتر را از دست داده است. هزینه تسلیحات جنگی روسیه در اوکراین تا حدی بود حتی در شرایط اقتصادی جنگی، تولید تسلیحات جدید نمیتواند این خسارات را جبران کند. فارن پالیسی نوشته است که روسیه ذخایر عظیم تسلیحاتی دوران شوروی را مصرف کرده و وسایل نقلیه و تانکهای قدیمی را وارد میدان کرده است. طبق تحلیل فارن پالیسی، کمبود ماشینآلات ضروری برای تولید لولههای توپخانه باعث شده است که ارتش روسیه لولههای توپخانه را از تجهیزات دیگر جدا کرده و استفاده کنند. براساس پیشبینی فارن پالیسی این موضوع میتواند از سال ۲۰۲۵ به بعد توانایی روسیه برای ادامه جنگ را محدود کند.
گزارش تصریح کرده که هرچند این محاسبات اکنون به دلیل حملات اسرائیل به پایگاهها و تأسیسات نظامی سوریه عمدتا فرضی هستند، اما با توجه به ارقام و انواع سلاحهایی که روسیه و دمشق از دست دادهاند، مسکو به مراتب خسارات قابلتوجهتری را نسبت به واشنگتن متحمل شده است.