رحمتالله نبیل میگوید کسی که مانع آموزش شود، دشمن ملت است
رحمتالله نبیل، رئیس امنیت ملی حکومت پیشین گفت کسی که مانع آموزش در افغانستان میشود، «دشمن ملت و وطن» است. او افزود که جهل دیروز و امروز با «فتوا و شمشیر» مسلط شدند.
رحمتالله نبیل، رئیس امنیت ملی حکومت پیشین گفت کسی که مانع آموزش در افغانستان میشود، «دشمن ملت و وطن» است. او افزود که جهل دیروز و امروز با «فتوا و شمشیر» مسلط شدند.
آقای نبیل، روز شنبه ششم ثور در یادداشتی نوشت که مشعل روشنایی، دانایی و آموزش هرگز با تندباد جهالت خاموش نشده و نخواهد شد.
رئیس امنیت ملی حکومت پیشن به مناسبت سالروز درگذشت شاه امانالله خان، گفت که او در تاریخ افغانستان یکی از شخصیتهای بزرگ است که برای آزادی، پیشرفت و تحولات مدنی با فداکاری و صداقت کار کرد. به گفته نبیل، ذهنیت جامعه در زمان شاه امانالله مثل امروز اسیر زنجیرهای جهالت بود.
رحمتالله نبیل با اشتراکگذاری تصویر مشترکی از مصطفی کمال اتاترک، رضا شاه پهلوی و شاه امانالله نوشت: «این تصویر یادآور دورهای است که آرزوی نوسازی و بیداری شرق برای لحظهای در یک قاب گردهم آمده است».
آقای نبیل با نشر تصویر امانالله به عنوان شاهی که یک قرن پیش برای نخستین بار مکاتب دخترانه در زمان او به فعالیت آغاز کرد، به ممنوعیت آموزش دختران توسط طالبان اعتراض کرده است.
طالبان با تسلط بر افغانستان آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را منع و زنان را از رفتن به دانشگاه محروم کرد.
مریم نواز در چهارمین دوره مجمع دیپلوماسی انتالیا ۲۰۲۵ در ترکیه سخنرانی کرد و بر نیاز جهانی به تعهد دوباره برای آموزش دختران تاکید ورزید.
او میگوید که ابتکارات آموزشی متمرکز بر هوش مصنوعی در پنجاب، گامی مهم در بازسازی مدلهای یادگیری سنتی برای پاسخگویی به نیازهای قرن بیستویکم است.
او گفت: «ترویج آموزش مبتنی بر هوش مصنوعی، چشمانداز یادگیری را دگرگون کرده است. با تأسیس اولین دانشگاه هوش مصنوعی پاکستان در لاهور، ما جوانان خود را برای آیندهای هوشمند و مبتنی بر فناوری آماده میکنیم.»
او خاطرنشان کرد: «ما دوره جدیدی از توسعه را با روحی تازه آغاز کردیم که بر پیشرفت اقتصادی، آموزش و زیرساختهای بهداشتی تمرکز دارد.»
او اظهار داشت: «آموزش فقط به برنامه درسی محدود نیست؛ بلکه نیرویی شفابخش است، ابزاری برای رفع محرومیت و ساختن جهانی بهتر.»
وزیر اعلی پنجاب در سخنرانی خود توجه جهانی را به بحرانهای بشردوستانه، بهویژه برای کودکان در مناطق درگیر جنگ، جلب کرد.
او با تأسف گفت: «کودکان فلسطینی زیر آوار مدفون شدهاند. در افغانستان، دختران از آموزش محروم هستند. در جامو و کشمیر اشغالی، کودکان با تبعیض و خشونت مواجهاند. در سودان، کودکان باید مایلها برای یافتن غذا پیادهروی کنند.»
دختران افغانستان از چهار سال بدینسو از آموزش و تحصیل محروم هستند. طالبان با برگشت به قدرت مکاتب بالاتر از صنف ششم و دانشگاهها را به روی دختران بست. زنان از کار محروم شده و در چهار دیواری خانهها محبوس گردیدهاند.
علاوه بر این، طالبان با گذشت هر روز سیستم آموزشی را «طالبانیزه» کرده و یونیفورم خود را بر دانشآموزان و نوجوانان تحمیل کرده است.
