نگرانی جبهه آزادی از نشست چهارم دوحه: طالبان سزاوار به رسمیتشناختن نیست

جبهه آزادی افغانستان، از تدویر یکجانبه نشست آتی دوحه درباره افغانستان ابراز نگرانی کرد و اظهار داشت که رژیم «آپارتاید جنسیتی طالبان»، شایسته تعامل، عادیسازی، مشروعیتبخشی یا به رسمیت شناختهشدن نیست.
این جبهه مخالف طالبان روز سه شنبه در اعلامیهای، از اظهارات نمایندگان سازمان ملل در محکومیت تبعیض سازمانیافته در افغانستان تحت کنترول طالبان استقبال کرد و گفت که «طالبان از طریق گفتوگو و تعامل اصلاحپذیر نیست.»
نمایندگان کشورها و سازمانهای بینالمللی روز دوشنبه در نشست ویژه شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره افغانستان، نسبت به تشدید بحران در این کشور، اعمال محدودیتهای فزاینده بر زنان و نقض گسترده حقوق بشر ابراز نگرانی کردند.
جبهه آزادی با ابراز نگرانی از نشست چهارم سازمان ملل در دوحه، هشدار داد که این نشست ادامه نشستهای پیشین است و ممکن است سازمان ملل بار دیگر بدون در نظر گرفتن دیدگاهها و مشارکت طرفهای اصلی درگیر در مسئله افغانستان، صرفاً با طالبان گفتوگو کند.
هرچند رئیس یوناما گفته که این نشستها به معنای عادیسازی یا مشروعیتبخشی به طالبان نیست، اما جبهه آزادی گفت که دعوت یکجانبه طالبان غیرقابل قبول است، زیرا، این گروه صلاحیت نمایندگی از مردم افغانستان را ندارد.
نشست گروههای کاری روند دوحه در تاریخ ۲۹ و ۳۰ جون در قطر برگزار میشود. این نشست، با حضور نمایندگان طالبان، کارشناسان سازمان ملل، نمایندگان کشورها و نهادهای مالی بینالمللی برگزار میشود.
این جبهه از سازمان ملل و جامعه جهانی خواست «رویکرد طالبانمحور» را کنار گذاشته و گفتوگو با نمایندگان احزاب، جریانهای سیاسی- نظامی، جامعه مدنی، گروههای قومی، زنان و سایر طرفهای ذینفع در مسئله افغانستان را آغاز کنند.
جبهه آزادی از «افشای سیاستهای غیرانسانی طالبان» توسط مقامات سازمان ملل استقبال کرد و هرگونه تعامل، عادیسازی، مشروعیتبخشی یا به رسمیت شناختن رژیم طالبان را غیرقابل قبول دانست.
این جبهه نظامی مخالف طالبان تاکید کرد که عادیسازی روابط با طالبان مغایر با ارزشهای منشور سازمان ملل، اسناد بینالمللی حقوق بشر از جمله کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان، میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی و میثاق بینالمللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است.
جبهه آزادی با اشاره به نگرانی جهانی از اجرای قانون امر به معروف و نهی از منکر طالبان، این رژیم را مبتنی بر «تبعیض جنسیتی، سرکوب وحشیانه و ایجاد وحشت» توصیف کرد.