دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، ماه گذشته در تماسی غیرمنتظره با وزیر دارایی ناروی خواستار دریافت جایزه صلح نوبل شد؛ اقدامی که اکنون بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های ناروی و بین‌المللی داشته است.
روزنامه گاردین به‌نقل از نشریه اقتصادی داگنز نیرینگزلیو ناروی نوشت، ترامپ این تماس را زمانی برقرار کرد که ینس استولتنبرگ، دبیرکل پیشین ناتو و وزیر کنونی مالیه ناروی، در حال پیاده‌روی در خیابان‌های اسلو بود.
به‌گزارش این رسانه، منابع ناشناس گفته‌اند که «تماس ترامپ کاملاً بی‌مقدمه و بدون هماهنگی قبلی بود» و رئیس‌جمهور امریکا «خواستار دریافت جایزه نوبل» و در عین حال گفت‌وگو درباره «مسائل تعرفه‌ای» شده بود. این تماس به‌ویژه به‌دلیل ماهیت غیررسمی و محتوای شخصی آن، تعجب ناظران را برانگیخته است.
بر اساس گزارش گاردین، این نخستین‌بار نیست که دونالد ترامپ در مکالمه با مقامات ناروی، خواسته خود برای دریافت جایزه صلح نوبل را مطرح می‌کند. وزیر مالیه ناروی در پاسخ به درخواست رسانه‌ها برای شفاف‌سازی درباره محتوای تماس، تنها به صدور بیانیه‌ای رسمی برای خبرگزاری رویترز بسنده کرد و گفت: «گفت‌وگو عمدتاً پیرامون تعرفه‌ها و همکاری‌های اقتصادی میان دو کشور بود و در آستانه تماس آقای ترامپ با یوناس گار استوره، نخست‌وزیر ناروی انجام شد.»
استولتنبرگ از بیان جزئیات بیشتر خودداری کرد اما تایید کرد که چند تن از مقام‌های ارشد دولت امریکا از جمله اسکات بسنت، وزیر خزانه‌داری، و جمیسون گریر، نماینده تجاری ایالات متحده، در این تماس حضور داشتند.
در چارچوب ساختار اعطای جایزه نوبل صلح، کمیته‌ای پنج‌نفره که بر اساس وصیت‌نامه آلفرد نوبل، صنعتگر سویدنی قرن نوزدهم، توسط پارلمان ناروی منصوب می‌شود، هر سال صدها نامزد را بررسی کرده و در ماه اکتبر برندگان را اعلام می‌کند.
ترامپ که پیش از این بارها از اینکه برخلاف چهار رئیس‌جمهور پیشین امریکا – از جمله باراک اوباما – موفق به دریافت این جایزه نشده، گلایه کرده، پیش‌تر در ماه جون نیز در پلتفرم «تروث سوشال» به این موضوع پرداخته و نوشته بود: «نه، من هرگز جایزه صلح نوبل را نخواهم گرفت، فرقی نمی‌کند در پرونده‌هایی مثل روسیه/اوکراین یا اسرائیل/ایران چه نتیجه‌ای حاصل شود، اما مردم می‌دانند، و فقط همین برای من مهم است!»
ترامپ در گذشته نیز بارها ادعا کرده بود که اقداماتش در زمینه مصالحه میان کوریای شمالی و کوریای جنوبی، امضای توافق‌های عادی‌سازی روابط میان اسرائیل و کشورهای عربی در قالب «پیمان ابراهیم»، و فشارهای دیپلوماتیک بر حکومت ایران برای محدودسازی برنامه هسته‌ای، باید او را به یکی از گزینه‌های اصلی دریافت جایزه صلح نوبل بدل می‌کرد.
با این حال، تاکنون هیچ‌کدام از این پرونده‌ها به نتیجه‌ای منجر نشده که از دیدگاه کمیته ناروی، شایسته دریافت این جایزه باشد.
اظهارات اخیر ترامپ بار دیگر بحث‌ها درباره انگیزه‌های سیاسی پشت تلاش‌های او برای دریافت این جایزه معتبر را زنده کرده است. ناظران می‌گویند تماس مستقیم با یک مقام دولتی ناروی برای طرح چنین درخواستی، اقدامی غیرمعمول و خارج از پروتکل‌های دیپلوماتیک است و نشان‌دهنده نگاه شخصی ترامپ به موضوعاتی است که معمولاً جنبه جهانی و بشردوستانه دارند.
به نوشته گاردین با نزدیک شدن به زمان اعلام اسامی برندگان جایزه نوبل در اکتبر، مشخص نیست که آیا ترامپ به‌طور رسمی در فهرست نامزدها قرار دارد یا نه. اما آن‌چه مسلم است، این است که او بار دیگر نشان داده که برای دیده‌شدن در عرصه جهانی، از ابزارهای غیرمتعارف نیز استفاده می‌کند؛ حتی اگر آن ابزار، تماس بی‌مقدمه با وزیر دارایی یک کشور اروپایی برای دریافت جایزه‌ای باشد که دیگران به‌خاطر تلاش‌های صلح‌طلبانه‌شان دریافت کرده‌اند.
