او در مقالهای که روز پنجشنبه در پایگاه خبری هیل نشر شد، نوشت اگر طالبان برای دسترسی امریکا به بگرام توافق نکند، امریکا باید «همه گزینهها» را برای بازگشت به این پایگاه هوایی بررسی کند.
نویسنده این اندیشکده امریکایی نوشت که دونالد ترامپ «نشان داده که در صورت لزوم از نیروی نظامی استفاده میکند، همانطور که در حمله اخیر به ایران انجام داد.» او ترامپ را تشویق کرد که «باید جسور باشد و بر اساس منافع ملی امریکا عمل کند.»
پژوهشگر ارشد موسسه هادسون نوشت که نیروهای امریکایی با پایگاه بگرام و مناطق اطراف آن آشنایی کامل دارند و همچنین نیروهای ضدطالبان مانند جبهه مقاومت ملی افغانستان به رهبری احمد مسعود، در دره پنجشیر، در کمتر از ۵۰ مایلی بگرام فاصله دارند.
از نظر کافی، «بازگشت به بگرام دشوار و پرریسک، اما امکانپذیر است.»
او افزود: «هیچکس انتظار ندارد که نیروهای امریکایی به این زودی بازگردند، اما هیچکس مداخله امریکا در افغانستان در سال ۲۰۰۱ را هم پیشبینی نکرده بود.» در ادامه مقاله آمده است که «اگر شرایط ایجاب کند، حضور امریکا در افغانستان ارزشمند خواهد بود.»
بخشی از مقاله روزنامه هیل به اهمیت استراتیژیک پایگاه بگرام اختصاص دارد. نویسنده مقاله معتقد است که «حدود ۸۵ درصد جمعیت جهان و بیش از نیمی از اراضی خشکه زمین در شعاع پرواز هشتساعته از بگرام قرار دارند. در این محدوده، مسیرهای اصلی تجارت و ترانزیت و همچنین منابع راهبردی عظیمی مانند حدود ۷۵ درصد ذخایر عناصر نادر، ۷۰ درصد ذخایر بالقوه نفت و ۶۵ درصد ذخایر بالقوه گاز طبیعی جهان قرار دارند».
به گفته او، برای امریکا، داشتن جای پایی در بگرام در چارچوب رقابت قدرتهای بزرگ، مزایای فراوانی دارد. افغانستان از غرب با ایران و از شرق با چین هممرز است؛ در جنوب پاکستان و هند و در شمال آسیای مرکزی که روسیه در آن نفوذ دارد، موقعیت دارد.