بر اساس گزارشها، این ماهواره روز یکشنبه ۲۷ میزان به فضا پرتاب شد.
فناوری این ماهواره نوعی دوربین پیشرفته است که در ماهوارهها برای مطالعه زمین و فضا بهکار میرود. برخلاف دوربینهای معمولی که تنها چند رنگ مانند سرخ، سبز و آبی را ثبت میکنند، این فناوری صدها طیف باریک نوری را ضبط کرده و قادر است تفاوتهای بسیار ظریف در نور را تشخیص دهد؛ تفاوتهایی که نه چشم انسان و نه دوربینهای عادی توان دیدن آن را ندارند.
به کمک تصاویر این ماهواره، دانشمندان میتوانند مواد معدنی را شناسایی کنند، تغییرات گیاهی را بسنجند، منابع آلودگی را تشخیص دهند و حتی جو زمین را با دقتی بیشتر مطالعه کنند.
بر بنیاد گزارش رسانههای پاکستانی، پرتاب این ماهواره یک «ماموریت تاریخی» است که نقطه عطفی در برنامه ملی فضایی پاکستان بهشمار میرود و این کشور را وارد مرحله تازهای از کاربردهای پیشرفته فضایی در زمینههای زراعت، مدیریت حوادث طبیعی، توسعهٔ شهری و نظارت محیطی میسازد.
این ماهواره در بخش کشاورزی، دادههای دقیق و با وضوح بالا فراهم میکند که امکان «زراعت دقیق» را فراهم میسازد.
سازمان فضایی پاکستان گفته است این ماهواره بینش تازهای درباره سلامت محصولات، رطوبت خاک و الگوهای آبیاری فراهم میکند که میتواند برآورد حاصلخیزی را از ۱۵ تا ۲۰ درصد افزایش دهد و نقش چشمگیری در تأمین امنیت غذایی کشور داشته باشد.»
حسگرهای پیشرفته این ماهواره به نظارت بر تغییرات محیطی، نقشهبرداری از زیرساختها و ارزیابی رشد شهری کمک میکند.
بر بنیاد گزارشها، این ماهواره به عنوان یک ابزار حیاتی در هشدار زودهنگام و واکنش سریع در برابر حوادث طبیعی نیز عمل میکند.
گفته شده است این ماهواره با توانایی تصویربرداری پیشرفتهاش، در پیشبینی، زمینلرزه، سیلابها، شناسایی لغزشهای زمین و ارزیابی خطرات جغرافیایی و فرسایش زمین بهویژه در امتداد شاهراه قراقرم و مناطق شمالی پاکستان کمک خواهد کرد.