خواجه آصف، وزیر دفاع پاکستان، نیز اداره طالبان را «نماینده یا نیروی نیابتی هند» توصیف کرده است.
پاکستان و هند، که رقیبان دیرینهاند، از زمان تقسیم شبهقاره در پایان حاکمیت بریتانیا در سال ۱۹۴۷، بارها جنگیدهاند. این دو کشور همچنین سالهاست که یکدیگر را به حمایت از گروههای شورشی و تلاش برای بیثباتسازی متقابل متهم میکنند.
اما در ماههای اخیر، اسلامآباد با نگرانی، شاهد نزدیکی هند به افغانستان تحت حاکمیت طالبان بوده است، در حالیکه روابط خودش با کابل بهسرعت رو به تیرگی گذاشته است.
در حالیکه هند فرش قرمز برای امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان که از سوی سازمان ملل تحریم شده، پهن کرده بود، انفجارهایی کابل و پکتیکا را لرزاند.
وحید فقیری، کارشناس افغان در روابط بینالملل، به خبرگزاری فرانسه گفت نزدیکی میان هند و طالبان، پاکستان را وادار به واکنش کرده است. او افزود: «با دعوت از وزیر خارجه طالبان برای یک هفته گفتوگو، دهلینو تلاش داشت تا تنش موجود میان پاکستان و افغانستان را تشدید کند.»
در حال حاضر، احیای روابط میان کابل و دهلینو پیروزی مهمی برای مقامات طالبان و تغییری معنادار در روابط پیچیده میان هند، پاکستان و افغانستان بهشمار میرود.
هرچند انفجارهای ۹ اکتبر بهصورت رسمی از سوی هیچ گروهی برعهده گرفته نشد، اما اداره طالبان اسلامآباد را به «تجاوز بیسابقه» متهم کرد و با حملهای متقابل پاسخ داد.
این تبادل آتش منجر به بیش از یک هفته شلیک های مرزی و حملات پهپادی مرگبار شد. با اینحال پس از فروپاشی آتشبس نخست، توافق آتشبس دوم در ۱۹ اکتبر امضا شد.
«سرزنش همسایگان»
افغانستان و پاکستان که زمانی متحد بودند، پس از خروج نیروهای تحت رهبری امریکا و بازگشت اداره طالبان، روابطی سرد و پرتنش پیدا کردهاند.
شدیدترین درگیریها میان افغانستان و پاکستان در سالهای اخیر دهها کشته برجای گذاشته و خساراتی در امتداد مرز مشترک بهبار آورده است.
در آغاز، اسلامآباد لحنی خوشبینانه داشت و رئیس وقت سازمان اطلاعات پاکستان، جنرال فیض حمید، در برابر دوربینها گفت: «همه چیز درست خواهد شد.»
اما از آن زمان تاکنون، اسلامآباد پیوسته مقامات طالبان را متهم کرده است که برای گروههای تندرو پناهگاه امن فراهم میکنند، در حالیکه حملات مرگبار در داخل پاکستان رو به افزایش است.