رئیس پیشین آیاسآی در نشستی گفته است که برخی اقدامات ممکن است در کوتاهمدت با واکنشهای تحسینآمیز همراه باشد، اما در بلندمدت اثرات منفی راهبردی بر روابط دو کشور برجای خواهد گذاشت.
او افزود: «شاید چنین کاری در لحظه باعث تحسین و ستایش شود، اما واقعیت این است که تاثیر راهبردی آن در درازمدت خوب نخواهد بود.»
او توضیح داد: «چنانچه ما تا امروز به یاد داریم که در سال ۱۹۴۷ افغانستان در سازمان ملل متحد با عضویت پاکستان مخالفت کرد، پنجاه سال بعد افغانها نیز خواهند گفت که نیروی هوایی شما کابل را بمباران کرد. این چیزها در حافظه ملی ملتها میماند و فراموش نمیشود.»
به گفته او، پاکستان باید در این شرایط کوششی آگاهانه به خرج دهد و اقداماتی انجام ندهد که پیامدهای راهبردی منفی در آینده داشته باشد.
رئیس پیشین آیاسآی تاکید کرد: «در قضیه افغانستان نباید دامان صبر را از دست داد. روابط میان دو کشور اکنون در مرحله بسیار حساس قرار دارد و هر اقدام شتابزده میتواند برای نسلها اثر بگذارد. تاریخ، حافظه دارد؛ ملتها فراموش نمیکنند.»
این اظهارات در حالی مطرح میشود که در هفتههای اخیر، ارتش پاکستان بارها بخشهایی از خاک افغانستان را بمباران کرده است. هواپیماهای ارتش پاکستان حریم هوایی کابل، پایتخت افغانستان، را نیز نقض کرده و بمبهایی را در آسمان این شهر منفجر کردهاند.
طالبان به حملات هوایی پاکستان پاسخ داد و درگیری میان دو طرف تشدید شد. در پی آن، با میانجیگری قطر و ترکیه به آتشبس موافقت کردند. اما پس از دو دور مذاکره به نتیجه نهایی نرسیدهاند.
قرار است دو طرف هفته آینده مذاکرات را در استانبول از سر بگیرند.