برنامه توسعه سازمان ملل در تازه‌ترین گزارش خود گفته است که از هر ۱۰ خانواده، ۹ خانواده در افغانستان برای بقا مجبور به کاهش غذا یا فروش دارایی خود شده‌اند. این سازمان گفته که بازگشت مهاجران از پاکستان و ایران این وضعیت را تشدید کرده است.
این گزارش که روز چهارشنبه، ۲۱ عقرب منتشر شد بر اساس یک نظرسنجی از نزدیک به ۴۹ هزار خانواده افغان شامل بیش از هزار و ۵۰۰ خانواده بازگشته تهیه شده است. طبق این گزارش، بازگشت حدود ۲.۳ میلیون نفر فشار شدیدی بر روند بهبود کشور وارد می‌کند.
این گزارش نشان می‌دهد که بازگشت‌کنندگان افغان به ویژه در مناطق روستایی با کاهش شدید دسترسی به خدمات بهداشتی، آب آشامیدنی و آموزش مواجه هستند و زنان و دختران بیشترین آسیب را متحمل می‌شوند.
سازمان ملل اعلام کرده است که ۸۸ درصد از خانواده‌های بازگشته و ۸۱ درصد از خانواده‌های جوامع میزبان به دلیل کاهش درآمد، افزایش هزینه‌های زندگی و فشارهای اقتصادی ناشی از بلایا و بحران‌ها، بدهکار هستند.
بر اساس این گزارش بدهی‌های خانواده‌ها بین ۳۷۳ تا ۹۰۰ دالر متغیر است در حالی که میانگین درآمد ماهانه آن‌ها ۱۰۰ دالر است.
در این گزارش همچنین به پیامدهای زلزله‌های اخیر در ولایت‌های ننگرهار، کنر و سمنگان اشاره شده و بر اهمیت سرمایه‌گذاری هدفمند و منطقه‌محور در مناطق بازگشت تاکید شده است.
کانی ویگناراجا، مدیر منطقه‌ای برنامه توسعه سازمان ملل برای آسیا و اقیانوسیه گفت: «در برخی ولایات از هر چهار خانواده یک خانواده متکی بر زنان به‌عنوان نان‌آور اصلی است. هنگامی که زنان از کار منع می‌شوند خانواده‌ها، اجتماعات و کشور همه متضرر می‌شوند.»
او افزود: «من به‌ویژه از محدودیت‌های اعمال‌شده بر کار زنان در عملیات بشردوستانه و پروژه‌های بازسازی نگرانم. حذف زنان از تیم‌های خط مقدم به معنای قطع دسترسی افراد نیازمند به خدمات حیاتی است.»
استفان رودریگز، نماینده مقیم برنامه توسعه سازمان ملل در افغانستان نیز بر اهمیت بازسازی منطقه‌محور تاکید کرد و گفت که این رویکرد می‌تواند فشار بر مناطق بازگشت را کاهش داده و از جابجایی ثانویه جلوگیری کند.
