ندامحمد ندیم روز جمعه در سخنرانی در یک مدرسه جهادی در پکتیا، جوانان را به اطاعت از هبتالله آخندزاده، رهبر طالبان فراخواند. ندیم از چهرههای نزدیک و مورد اعتماد هبتالله آخندزاده در کابل است. اظهارات او در حالی مطرح شد که در همین روز سراجالدین حقانی در خوست بار دیگر لب به انتقاد از برخورد تحقیرآمیز طالبان گشود.
انتقاد حقانی از حکومت ترس و ارعاب
سراجالدین حقانی، وزیر داخله طالبان، در ولایت خوست از «حکومت ترس و ارعاب» انتقاد کرد. حقانی از شیوه برخورد طالبان با مردم انتقاد کرد و گفت ما که خود در گذشته از طرف «امپراتوران دنیا» محکوم شده بودیم، اکنون «تحمل و برداشت نداریم» و «مردم را محکوم و ذلیل میسازیم.»
حقانی به طالبان توصیه کرد که باید با مردم رفتاری داشته باشند که عداوتها و دشمنیها از بین برود.
رادیو تلویزیون ملی افغانستان یک فایل صوتی از سخنرانی ندامحمد ندیم را منتشر کرده که در آن از نیروهای طالبان میخواهد با هبتالله آخندزاده، رهبر طالبان مخالفت نکنند و از جان خود امیری دیگر نسازند.
آقای ندیم از جوانان طالبان خواست مطابق دستورهای هبتالله عمل کنند و گفت اگر به آنان دستور داده شود به «سنگر»، «حوزه» یا «قولاردو» بروند، باید از این دستورات پیروی کنند.
او بدون نام بردن از فرد یا گروه خاصی تأکید کرد که هیچکس نباید خود را «امیر» بداند و بهطور خودسرانه اقدام کند. به گفته او، در «نظام اسلامی» تنها یک امیر وجود دارد و همه باید از او اطاعت کنند.
او در پایان از اعضای طالبان خواست «برای دفاع از نظام، با سر و مال آماده باشند».
هواداران سراجالدین حقانی، وزیر داخله طالبان، در پیشوند نام او از لقب «خلیفه» کار میگیرند؛ اعضای طالبان در متون رسمی رهبر خود هبتالله آخندزاده را «امیرالمومنین» میخوانند و به اطاعت مطلق شهروندان افغانستان از او تاکید میکنند.
در متون اسلامی، خلیفه به معنای «جانشین» پیامبر اسلام در اداره امور سیاسی و اجتماعی مسلمانان است و بیشتر بر مدیریت حکومت و جامعه تأکید دارد، در حالی که امیرالمؤمنین به معنی «رهبر و فرمانده مؤمنان» است و بر اقتدار دینی و رهبری مستقیم مسلمانان دلالت میکند. خلیفه معمولاً خود را جانشین پیامبر میدانست، اما امیرالمؤمنین عنوانی بود که نشان میداد فرد هم اختیار سیاسی دارد و هم نقش رهبری دینی را برای جامعه مسلمانان ایفا میکند.
سابقه تنش لفظی حقانی و ندیم
تنش لفظی بین سراجالدین حقانی و ندامحمد ندیم بیپیشینه نیست.
در ماه قوس ۱۴۰۳ این دو وزیر کابینه طالبان در مراسم فراغت طلاب مذهبی در مدرسهای در غرب کابل وارد تنش لفظی مستقیم علیه همدیگر شدند.
در پشت تریبون این مراسم ندا محمد ندیم هنگام سخنرانی با حرفهای رکیک به منتقدان طالبان تاخت و آنها را «دشمنان خدا، دشمنان نظام اسلامی، غلامان کفار، مرتد و کافر» خواند و به گفته او این «ملاها و علمای کرام است که میتواند با این افراد مقابله کند.»
زمانی که نوبت به سخنرانی سراجالدین حقانی رسید او گفت «برای ما مناسب نیست که در برابر مردم از کلمات تند استفاده کنیم، آنان را فاسد بخوانیم و طردشان کنیم. بلکه بر عکس، به عنوان یک نظام اسلامی مسئولیت داریم که مفسدان را به مسیر اصلاح دعوت کنیم. اما اگر خدای نکرده مردم به سوی فساد و کفر نزدیک شوند، دلیل اصلی آن تنگنظری و ضعف ما خواهد بود».
حقانی در همین مراسم به صورت غیرمستقیم از «تنگنظری و ضعف» در رهبری طالبان انتقاد کرد.