واکنش تند طالب به یک خبرنگار زن: " کار زنان در بیرون از خانه، تنفروشی است"

در حالی که سخنگویان طالبان در منابع رسمی میگویند با کار زنان مشکلی ندارند، یک عضو این گروه در توییتر نوشته است "کار زن در بیرون خانه، تنفروشی است".

در حالی که سخنگویان طالبان در منابع رسمی میگویند با کار زنان مشکلی ندارند، یک عضو این گروه در توییتر نوشته است "کار زن در بیرون خانه، تنفروشی است".
این کاربر که خود را کارمند حکومت امارت اسلامی معرفی کرده در پاسخ به یک خبرنگار زن نوشت: زن کار کند ولی در خانه و برای خانواده خود.
فرحناز فروتن، خبرنگار و مجری سابق تلویزیون در توییتی از محدویتهای وضع شده از سوی طالبان بر سر راه آموزش و کار زنان انتقاد کرده و نوشته است: ترسی که ایمان طالب از زن دارد، از ۴۰ کشور دنیا نداشت. از ما همچنان بترسید، ما سرانجام شما را شکست میدهیم.طالبان میگویند "در چارچوب شریعت اسلامی" هیچ مشکلی با کار و آموزش زنان ندارند.
در کنار اینکه خوانش آنها از شریعت، محدودتر و سختگیرانهتر از تمام کشورهای اسلامی است، آنچه بر سرنوشت زنان، به ویژه بیرون رفتن آنها از خانه تاثیرگذار است، فقط حرفهای جهانپسند سخنگویان این گروه نیست، بلکه این نگاه افراد مسلح طالبان در کف جامعه است که سرنوشت هر زن را رقم میزند.

عبدالباقی حقانی، وزیر تحصیلات عالی طالبان در جریان سفر به پاکستان، به مدرسه حقانی رفت و با مسئولان این مدرسه دینی دیدار کرد. مدرسه حقانی بزرگترین نهاد آموزشی مذهبی در پاکستان است و اکثریت اعضای گروه طالبان در این مدرسه آموزش دیدند.
پارسال، حکومت پیشین افغانستان از دولت پاکستان خواست که مدرسه حقانی را به خاطر ترویج افراطگرایی مسدود کند. حامدالحق، پسر مولانا سمیعالحق، معروف به «پدر معنوی طالبان» و مسئول این مدرسه، از حکومت افغانستان خواسته بود تا به طالبان تسلیم شود تا این گروه شریعت اسلامی را در افغانستان اجرا کند.
اخیرا مسئولان مدرسه حقانی گفتند که از تسلط گروه طالبان بر افغانستان افتخار میکند.
در پی اعلام حکومت سرپرست طالبان، رحمتالله نبیل، رئیس سابق امنیت ملی افغانستان در واکنشی گفت این «کابینه نیست، مدرسه حقانیه در اکوره ختک است.» مدرسه حقانی در شهر اکوره ختک ایالت خیبر پختونخوا پاکستان موقعیت دارد.

روزنامه نیویورک تایمز در مقالهای جنبههای دیگر فروپاشی دولت سابق افغانستان را بررسی کرده است. در این مقاله آمده که عبدالسلام رحیمی کانال ارتباطی پنهان با رهبران طالبان به شمول ملا برادر و دو رقیب نظامی سرسخت یعنی سراجالدین حقانی و مولوی یعقوب پسر ملا عمر ایجاد کرده بود.
بر اساس گزارش نیویورک تایمز، رحیمی پس از بازگشت از قطر با غنی و محب دیدار کرد و نتیجه ارتباطاتش با طالبان را در میان گذاشت که به اصل، یک نوع تسلیم شدن بر اساس مذاکره بود. بر آن اساس، طالبان موافقت کرده بودند تا آتشبس دو هفتهای برقرار شود تا هیئتی از کابل بتواند به دوحه سفر کند و روی جزئیات حکومت انتقالی کار کند. قرار بود غنی لویه جرگه بر پا کند تا مفاد مذاکره با طالبان را تایید نماید. سپس غنی از ریاست جمهور کنارهگیری کند و قدرت را به لویه جرگه بسپارد تا آن نهاد از طالبان بخواهد دولت تشکیل دهد.
بلافاصله پس از این دیدار، تیم مذاکره کننده خلیلزاد دو تلفن دریافت کرد: تلفن نخست از رحیمی بود که گفت غنی با طرح موافقت کرده و آماده است از قدرت کنارهگیری کند (رحیمی درباره این سخنان به نیویورکتایمز اظهار نظری نکرد). تلفن دوم از سوی محب بود که به گفته دیپلوماتهای امریکایی در مذاکرات دخیل بود. محب گفت که کنارهگیری غنی مشروط است و او گفته در صورتی استعفا میدهد که خواستهایش مورد توجه قرار بگیرد (محب این سخنان را کتمان کرده و گفته ارتباطی به حرفهای رحیمی نداشته است).
نیویورک تایمز علاوه بر این گفته که امرالله صالح، معاون غنی پیش از ۱۵ آگوست در حالی که مشغول دیدارهای امنیتی در کابل بود، به طور مخفیانه به پنجشیر گریخت که این سبب بینظمی امنیتی شد و گروههای جنایی محلی که بیشتر آن ها به پولیس وصل بودند، منتتظر بودند تا دست به چپاول و تاراج بزنند.
صبح روز ۱۵ آگوست، تقریبا همه فهمیدند که صالح گریخته است. ساعت ۱۰ صبح همان روز که کابل سقوط کرد، غنی در باغ ارگ نشسته بود و کتاب میخواند.
به گفته روزنامه نیویورک تایمز، محب پیشاپش آماده فرار شده بود. او هرگز به طالبان اعتماد نداشت و فکر میکرد که قبلا وارد پایتخت شدهاند. محب بعدا گفت که خلیل حقانی به او تلفن زده و خواسته تا تسلیم شود.
این روزنامه نوشته که پس از فرار غنی، مککنزی، جنرال امریکایی در کابل با ورود نیروهای طالبان به کابل مخالفت نکرد.
روزنامه در مقاله خود گفته که آنچه واضح است این نکته است که اشرف غنی در معرض خطر آنی قرار نداشت. محافظان او حضور داشتند و بعد از ظهر روز ۱۵ آگوست، از نیروهای طالبان در نزدیکی قصر ریاست جمهوری خبری نبود. متین بیک، رئیس دفتر غنی در مصاحبهای گفته است: «ارگ امنترین نقطه افغانستان آن بود».

سایت اعماق وابسته به گروه داعش نوشته است جنگجویان این گروه روز جمعه، ۱۹ قوس در غرب کابل سه حمله را در منطقه شیعهنشین انجام دادند. وزارت داخله طالبان روز گذشته وقوع فقط دو حمله را تائید کرد و گفت این حملات دو کشته و چهار زخمی برجای گذاشت.
غرب کابل عمدتا شیعه نشین است. این منطقه همواره مورد خشونت گروههای افراطی قرار گرفته و تعداد بی شماری در سالهای گذشته کشته و زخمی شدند.
پس از تسلط طالبان بر افغانستان، داعش به مساجد شیعیان در نقاط مختلف افغانستان حمله کرد و دهها نفر کشته و زخمی شدند.
داعش پیش از این گفته بود شیعیان در امان نخواهند بود.

والی طالبان در دایکندی میگوید با عقلانیتی که او دارد تمام کارهای این ولایت به خوبی پیش میرود. امینالله عبید در گفتگو با رسانهها گفت از زمانی که در دایکندی والی شده هیچ گزارشی از فساد نشنیده است. او افزود این نصرت الهی است که با آمدنش دیگر فسادی در ولایت دایکندی وجود ندارد.
پس از تسلط طالبان بر افغانستان، شماری از ساکنان این ولایت مجبور به کوچ اجباری شدند. با آنکه شماری از سیاستمداران و باشندگان این ولایت این موضوع را تایید کردند اما مقامات طالبان کوچ اجباری را ناشی از اختلافات محلی عنوان کردند.
در حال حاضر، گزارشها حاکیست که کمکهای بشردوستانه سازمانهای بینالمللی در ولایتهای مرکزی شامل دایکندی و بامیان و برخی ولایتهای دیگر غارت و این کمکها به مردم نیازمند نمیرسد.
والی طالبان در دایکندی میگوید نمیخواهد از این افراد انتقاد کند، بلکه به گفته او «هرکسی در هر ادارهای کاری میکند مربوط خودش است.»

ذبیحالله مجاهد، سخنگوی طالبان به رادیو اروپای آزاد گفت که سیستم حکومتی پاکستان اسلامی نیست و دین اسلام برای مقامات این کشور هیچ اهمیتی ندارد. به گفته مجاهد، سیاست دولتمردان پاکستان شبیه مقامهای پیشین حکومت افغانستان است که برایشان فقط مادیات مهم است نه اسلام.
کارشناسان میگویند این صحبتهای ذبیحالله مجاهد دقیقا موضع تحریک طالبان پاکستان است.
تحریک طالبان پاکستان چند روز قبل با انتشار ویدئویی از بیعت با طالبان افغانستان خبر داد. نور ولی محسود، فرمانده این گروه اعلام کرد بخشی از «امارت اسلامی افغانستان» هستند.
تحریک طالبان پاکستان از سوی کشورهای پاکستان، آمریکا، کانادا و بریتانیا یک گروه تروریستی شناخته میشود. این گروه به تازگی با انتشار بیانیهای اعلام کرد به رغم آزاد شدن تعدادی از جنگجویانش از زندانهای پاکستان حاضر به آتش بس با اسلام آباد نیست.