روزنامه واشنگتن پست گزارش داده که طی چهار ماه گذشته هزاران جنگجو و حامیان طالبان از پاکستان به افغانستان سرازیر شدهاند. شماری از اعضای فعلی و پیشین طالبان به واشنگتن پست گفتهاند که آنها به دعوت رهبران و فرماندهان طالبان به افغانستان میروند تا قدرت این گروه را تحکیم کنند.
به گفته این منابع، رهبران ارشد طالبان از جنگجویان، پناهندگان افغان و طالبان مدارس دینی در پاکستان خواستهاند به افغانستان بیایند تا به این گروه در تامین امنیت کمک کنند. رهبران طالبان گفتهاند که پیشرفت غیرمنتظره این گروه در تابستان امسال باعث شد نیاز به جنگجویان بیشتری پیدا کنند.
یکی از جنگجویان طالبان پاکستانی که در یک مدرسه در شمالغرب پاکستان به جذب نیرو کمک کرده است به واشنگتن پست گفت: "به بسیاری از مجاهدان ما پیشنهاد شد که اگر بخواهند به افغانستان بروند اقامت دایم افغانستان دریافت خواهند کرد."
او مانند دیگر افراد حاضر در این گزارش به شرط ناشناس ماندن صحبت کرده است، زیرا صلاحیت صحبت با رسانهها را نداشت.
سرازیر شدن جنگجویان و حامیان طالبان از پاکستان به افغانستان در حالی است که طالبان در افغانستان با تهدیدات امنیتی، سقوط اقتصادی و بحران انسانی عمیق دست و پنجه نرم میکند.
واشنگتن پست گزارش داده که رفت و آمد جنگجویان و حامیان طالبان میان افغانستان و پاکستان برای آموزش، درمان و جنگ چیز جدیدی نیست. اما امسال این جریان بیشتر شده است.
بر اساس این گزارش تخمین زده میشود که طالبان حدود ۷۵ هزار جنگجو در صفوف خود داشته باشند.
به گفته فرماندهان طالبان، تعدادی نیروهای که به تازگی از پاکستان به آنها پیوستهاند بین پنج تا ده هزار نفر است که ۱۰ برابر بیشتر از میانگین یک فصل جنگ است.
واشنگتن پست میگوید گزارش رفتن طالبان و حامیانشان به افغانستان روابط پیچیده پاکستان و افغانستان را تشدید میکند.
به گفته این روزنامه، عمران خان، نخستوزیر پاکستان، تسلط نظامی طالبان بر افغانستان را ستود و گفت که این اقدام "زنجیر بردگی" را شکست.
عمران خان یکی از سرشناسترین رهبران جهان است که خواستار به رسمیت شناختن بینالمللی طالبان است.
اما بسیاری از پاکستانیها بیثباتی در افغانستان را عامل حملات شبهنظامیان در خاک خود میدانند، چیزی که آنها نگرانند با قدرت گرفتن طالبان افزایش یابد.
طالبان پاکستانی یکی از گروههای قدرتمند است که به تحریک طالبان پاکستان معروف است و از طالبان افغانستان متمایز است، اما حمایت خود را پشت سر حاکمان همسایه قرار داده است.
وزارت خارجه پاکستان این گزارشها را رد کرده و گفته است که رفت و آمد پناهجویان افغان میان دو کشور همیشه جریان داشته است.
یک مقام پاکستانی که نخواست نامش در گزارش ذکر شود به واشنگتن پست گفت که مرز پاکستان تقریباً به طور کامل حصارکشی شده است.
او افزود که این مرز در گذشته یک مرز طولانی و قابل نفوذ بود، اما حالا دیگر اینطور نیست.
او گفت: "بله، ما هنوز میلیونها پناهنده افغان داریم و مردم به افغانستان میآیند و میروند. اما اینکه بگوییم هزاران جنگجو از مرز عبور می کنند، بیاساس است."
فراخوان برای جذب کادر آموزش دیده از مدارس پاکستان
واشنگتن پست در ادامه گزارش میگوید که فراخوان طالبان برای جذب جنگجویان بیشتر از پاکستان در تابستان آغاز شد، زیرا مراکز ولایتهای تحت کنترل دولت افغانستان به صورت پیوسته سقوط کردند.
اما پس از تصرف کابل توسط ستیزهجویان، رهبران طالبان نیز از اعضای تحصیلکرده و حامیان طالبان در پاکستان خواستند تا با حکومت نوپای این گروه یکجا شوند.
قدرتالله، یک جنگجوی طالبان افغانستان میگوید: "مسئولان استخدام به مساجد، اردوگاههای آموزشی و مدارس میآمدند. حتی بسیاری از طلبهها قبل از اتمام تحصیل و عمامهگذاری به افغانستان رفتند."
او به این شرط صحبت کرد که فقط از نام کوچکش استفاده شود زیرا او مجاز به صحبت با رسانهها نبود.
او افزود در شرایط عادی، طلبههایی که در مدارس پاکستان تحصیل میکنند منتظر میمانند تا تحصیلات خود را تکمیل کنند یا برای وقفههای برنامهریزی شده در افغانستان در کنار طالبان بجنگند. اما امسال، استادان این مدارس طالبان اجازه دادند تا تحصیلات خود را برای خدمت در افغانستان متوقف کنند.
این جنگجوی ۲۹ ساله طالبان بیشتر عمر خود را میان پاکستان و افغانستان گذرانده است و به طور منظم در فصل جنگ بهاری این گروه به صفوف طالبان پیوسته است. امسال فضایی که او تجربه کرده بود متفاوت بود.
قدرت الله گفت: "امسال جو بر خلاف هر چیزی بود که تجربه کرده بودم. جو پر از هیجان و شادی و پیروزی.همچنین در نوع جنگجویان و حامیان طالبان که به افغانستان سفر میکردند، تغییری رخ داد".
او گفت که افراد بیشتری از مدارس و افراد با تحصیلات دانشگاهی را دیده است، به ویژه پس از اینکه این گروه کنترل کابل را به دست گرفت.
قدرتالله به واشنگتن پست گفت: "این افراد در حال برنامهریزی آینده افغانستاناند، اما مانند همه انقلابها در همه کشورها این کار زمان می برد. فقدان تجربه در میان استخدامشدگان به این معنی است که تغییر ممکن است سالها طول بکشد، نه ماه ها."
انتقال مراکز آموزشی از پاکستان به افغانستان
پس از سرازیر شدن جنگجویان و حامیان طالبان به افغانستان، مدارس دینی و مراکز آموزشی نظامی که به عنوان گامهای کلیدی در امتداد خط مرزی بین دو کشور به عنوان نقطه سقل سربازگیری عمل میکردند نیز شروع به حرکت به سمت افغانستان کردهاند.
یکی از اعضای طالبان پاکستانی که در اعزام جنگجویان به افغانستان مشارکت دارد، گفت که مراکز آموزشی بیشتر و بیشتری برای طالبان در داخل افغانستان ایجاد میشود، جایی که شرایط برای آموزش سریع سربازان تازه نفس ترجیح داده میشود.
یکی از اعضای طالبان پاکستانی گفت: اکنون آموزش در افغانستان آسانتر است، زیرا انواع سلاحها در آنجا موجود است.
او گفت که بسیاری از مربیان ارشد طالبان نیز از پاکستان به افغانستان نقل مکان کردهاند، جایی که اکنون فعالیت برای آنها امنتر است.
واشنگتن پست در ادامه مینویسد که طالبان پس از رسیدن به قدرت، نیروهای خود را ضعیف یافتند. در حالی که این گروه بیش از نیمی از خاک افغانستان را تحت کنترل داشت، اما یپروزی آن در تابستان ناگهان جنگجویانش را مسئول تامین امنیت مراکز شهری کرد که بخش زیادی از جمعیت کشور در آن زندگی می کنند.
حملاتی که شاخه دولت اسلامی در افغانستان مسئولیت آنها را بر عهده گرفته است و در حال افزایش است نیز کار طالبان را دشوار کرده است.
در همان حال، پس از یک افزایش اولیه جنایت، گزارشها حاکی از آن است که بدتر شدن اقتصاد باعث افزایش میزان جرم و جنایت نیز شده است.
یک روحانی پاکستانی طرفدار طالبان که سالها از پاکستان به صورت لجستیکی از این گروه حمایت میکند، گفت: "به طور قطع، امنیت در حال حاضر اولویت اصلی امارت است. تعدادی از چالشهای امنیتی از جمله داعش و همچنین کنترل میزان جنایت وجود دارد."
پس از سقوط کابل، این روحانی گفت که پزشکان پاکستانی برای حمایت از سیستم مراقبت های بهداشتی افغانستان و مشاوره به وزارت صحت طالبان به افغانستان سفر کردند.
افغانستان به شدت به بروکراتهای تحصیل کرده و با تجربه برای ارائه خدمات اولیه به مردم نیاز دارد. این در حالی است که پس از خروج امریکا از افغانستان در جریان عملیات تخلیه و بعد از آن بخش بزرگ از نیروهای تحصیل کرده و بیروکرات افغانستان را ترک کردند.
این روحانی گفت که از سفر مهندسان یا استادان دانشگاه از پاکستان به افغانستان بیخبر است، اما برخی را میشناسد که از راه دور از طریق تلفن و ارسال اساماس به طالبان مشاوره میدهند.
افراسیاب ختک، سناتور سابق پاکستان و رهبر حزب ملیگرای پشتون میگوید: "این فقط جنگ و مبارزه نیست. طالبان همچنین افرادی به سمتهای دولتی میگمارند تا بتوانند کارمندان حکومت پیشین را تنزل رتبه داده یا اخراج کنند. طالبان به کارمندان حکومت قبلی اعتماد ندارند."
اما بسیاری از افغانها به حامیان طالبان با سوء ظن مینگرند و بسیاری طالبان را گروهی میدانند که وابسته است و از بیرون خط میگیرد.
واشنگتن پست در پایان آورده است که یکی از اعضای ارشد سابق طالبان، تلاش گسترده طالبان برای جذب نیرو از پاکستان را "اشتباه" خواند.
او به این روزنامه گفت که اولویت باید به طالبانی داده شود که در حال حاضر در افغانستان حضور دارند.
قدرتالله، جنگجوی طالبان افغان میگوید که تردید زیادی نسبت به جنگجویان مانند او وجود دارد که بیشتر عمر خود را در پاکستان گذرانده اند.
به گفته این جنگجو، میلیونها پناهجوی افغان که از جنگ گریختهاند، سالهاست که در پاکستان زندگی میکنند.
