یافتههای شبکه تحلیلگران افغانستان نشان میدهد که برخی رهبران طالبان دختران خود را برای آموزش مدرن و معیاری به خارج میفرستند. در حالی که میلیونها دختر در افغانستان از آموزش محروم ماندهاند دختران مقامهای این گروه در مکتبها و دانشگاههایی در خارج از کشور مشغول آموزش مدرناند.
بر اساس گزارش شبکه تحلیلگران افغانستان، مقامات طالبان فرزندانشان را در مکاتب خارج از کشور ثبت نام کردهاند.
یکی از اعضای تیم مذاکرهکننده طالبان در دوحه گفته است که آنها آموزش فرزندان خود را در مکتبهای قطر آغاز کردهاند.
او به این شبکه گفته است: «از آنجایی که همه در محله به مکتب میرفتند، فرزندان ما نیز تقاضا کردند که به مکتب بروند و درس بخوانند.»
به تازگی گزارشهایی منتشر شده که حکومت طالبان در حال بازبینی مضامین درسی مکتبها و دانشگاههای افغانستان برای زدودن درسها از ارزشهای غربی است.
اما به نوشته شبکه تحلیلگران افغانستان، برخی از مقامهای این گروه حاکم بر افغانستان ترجیح میدهند فرزندان خود را به مکاتبی بفرستند که آموزش مدرن غربی را با آموزش دینی ترکیب میکند.
به گزارش این شبکه، دختر یکی از وزیران کنونی طالبان و عضو سابق شورای رهبری این گروه، در حال حاضر در رشته طب در یکی از دانشگاههای قطر تحصیل میکند.
گفته میشود که پس از ماه اگست که گروه طالبان قدرت را در افغانستان بهدست گرفت، دو تن از اعضای دفتر این گروه در قطر به کابل رفتهاند اما فرزندان خود را در دوحه گذاشتهاند تا به تحصیلات خود ادامه دهند.
یک مقام طالبان که قبلاً در قطر مستقر بود گفته است: «اعضای طالبان و خانوادههایشان که در قطر زندگی میکنند، تمایل شدیدی به آموزش مدرن دارند و هیچکس با آموزش برای پسران یا دختران خود، در هر سنی مخالفت نمیکند.»
دیگر مقامات طالبان فرزندان خود را در مکتبهای خصوصی پاکستانی در قطر ثبت نام کردهاند که از برنامه درسی پاکستانی پیروی میکنند اما به دانشآموزان به زبان انگلیسی آموزش میدهند.
حکومت طالبان آموزش و پرورش، کار و حضور در اجتماع را برای دختران و زنان افغانستان به گونه شدیدی محدود کرده است و معترضان در برابر این محدودیتها را به گونه خودسرانه بازداشت و شکنجه کرده است.
در جریان روند خروج نیروهای بینالمللی به رهبری ایالات متحده در ماه اگست، یک بمبگذار انتحاری خودش را در یکی از ورودیهای میدان هوایی کابل منفجر ساخت و باعث کشته شدن ۱۳ نظامی امریکایی و بیش از ۱۵۰ شهروند غیر نظامی افغانستان شد.
سارا هاگر، رئیس دفتر واشنگتن دیدهبان حقوق بشر در ویبسایت این سازمان نوشته است: این انفجار، تنها رویداد تلفات جمعی تابستان گذشته در کابل نبود. ایالات متحده از ترس حمله دوم سه روز بعد، موشکی را به سمت موتری پرتاب کرد که فکر میکردند حامل مواد منفجره است، اما آنها اشتباه کرده بودند.
پس از ۱۹ روز اصرار نهادهای حقوق بشری، ارتش امریکا اعلام کرد که مرد مورد هدف، زمری احمدی، کارگر قدیمی یک گروه امدادی مستقر در کالیفرنیا بوده است.
آنروز زمری احمدی همراه با ۹ تن دیگر از جمله ۷ کودک کشته شد. ۳ تن از آن کودکان فرزندان زمری احمدی بودند.
رییس دفتر واشنگتن دیدهبان حقوق بشر گفته است «من هرگز گزارش رسمی پنتاگون در مورد تلفات غیرنظامیان را به جزئیات گزارشی ندیدهام که ارتش امریکا در مورد حمله داعش بر میدان هوایی کابل ارائه کرد.»
به گفته او در ۲۰ سالی که از آغاز کمپین جهانی مبارزه با تروریسم ایالات متحده میگذرد، دیدهبان حقوق بشر دهها حادثه کشتار غیرنظامیان توسط ایالات متحده را بررسی کرده است و سازمانهای حقوق بشری دیگر بسیاری موارد دیگر را مستند کردهاند.
به گفته خانم سارا «تا آنجایی که ما میدانیم، تنها در مورد یکی از آنها، زمانی که پزشکان بدون مرز در قندوز افغانستان هدف قرار گرفت، نیروهای امریکایی مسئول شناخته شدند. اغلب اوقات، خانوادههای عزادار هیچ تاییدی در مورد مرگ عزیزشان دریافت نمیکردند و هیچ توضیحی برای آنها در برای علت وقوع مرگ فرزندانشان داده نمیشد دریافت نمیکردند.»
به گفته خانم سارا هر عملیات نظامی پرسشهایی را در مورد آسیبی که ممکن است به غیرنظامیان رسیده باشد، ایجاد میگند، اما ارتش بلافاصله وقوع چنین آسیبی را رد میکند. بعد گزارشهایی از تلفات غیرنظامیان منتشر میشود. بعداً پنتاگون میگوید تحقیقات را آغاز کرده است و سپس هیچ نقضی از قوانین جنگ را نمییابد و هیچ کس به عنوان مسئول تلفات غیرنظامیان معرفی نمیشود.
دیدهبان حقوق بشر میگوید پس از انبوهی از تحقیقات، نیویورک تایمز گزارشی منتشر کرد که نشاندهنده سهلانگاری قابل توجه پنتاگون برای رسیدگی به آسیبی بود که غیرنظامیان در جنگ متحمل شدهاند. لوید آستین، وزیر دفاع امریکا در ماه فبروری تعهد کرد که «تلاشها برای محافظت از غیرنظامیان را بهبود بخشد.» دیدهبان حقوق بشر از این تعهد استقبال کرده است، اما گفته است این کافی نیست.
رییس دفتر واشنگتن دیدهبان حقوق بشر تأکید کرده است که مهم است که ارتش ایالات متحده در مورد انفجار میدان هوایی کابل که منجر به کشته شدن نظامیان امریکایی شد تحقیق کرد. خانوادههای قربانیان این رویداد شایسته به میان آمدن شفافیت بودند و نیاز داشتند درک کنند که عزیزانشان چطور و چگونه از بین رفته است.
اما در عین حال زمان آن فرا رسیده است که ارتش ایالات متحده تحقیق مشابهی را در مورد حملاتی نیز انجام دهد که غیرنظامیان در آن آسیب دیدهاند.
