چایناتاون، یک گروه تجاری چینی در افغانستان میگوید که طالبان اجازه ساخت یک پروژه پارک صنعتی را به این گروه داده است. به نقل روزنامه دولتی گلوبال تایمز، شرکتهای چینی در چارچوب این پروژه میخواهند در حوزههایی چون معادن، ساخت و ساز و مواد ساختمانی سرمایه گذاری کنند.
لی شیجینگ، معاون گروه تجاری چیناتاون به این روزنامه گفته است که روز پنجشنبه مراسم گذاشتن سنگ تهداب این پروژه با حضور مقامات طالبان در کابل برگزار خواهد شد.
طرح ساخت این پارک ۳ سال پیش با حکومت پیشین افغانستان در میان گذاشته شده بود.
به نقل از این روزنامه، فعلا ۵ شرکت چینی در افغانستان فعالیت دارند و دستکم ۲۰ شرکت دیگر علاقمندی خود را به ورود به بازار سرمایه گذاری در افغانستان نشان داده اند.
ظاهراً، بیشتر این شرکتها مایل به سرمایهگذاری در بخش معادن، به خصوص معادن لیتیوم اند که کاربرد وسیع در حوزه تکنولوژی دارد.
با این حال، گلوبال تایمز به نقل از مسئولین شرکتهای چینی میگوید که به رغم علاقه و امکان سنجی سرمایهگذاری در افغانستان، بسیاری از آنان منتظر بهبود اوضاع داخلی افغانستان هستند.
دیدهبان حقوق بشر در گزارشی از پوشش دانشآموزان در افغانستان زیر کنترل طالبان نوشته که سختگیریها در مورد لباس دختران هر روز بیشتر میشود. یک معلم گفته طالبان در مکتب جاسوس گذاشتهاند و یک دانشآموز گفته است که "طالبان با این محدودیتها میخواهند ما داوطلبانه ترک تحصیل کنیم."
بر اساس گزارش دیدهبان حقوق بشر، طالبان با تسلط بر افغانستان در آگست ۲۰۲۱ مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ۶ را بستند اما فشار مردم محل باعث شد که در ۹ ولایت مکاتب متوسطه و لیسه دخترانه دوباره باز شوند. هرچند پس از آنکه طالبان به وعدهشان برای بازگشایی تمام مکاتب در شروع سال تحصیلی عمل نکردند، شماری از این مکاتب دوباره بسته شدند.
دیدهبان حقوق بشر میگوید ولایت بلخ در شمال افغانستان از منظر آموزش دختران هنوز منحصر بهفرد است: از زمانی که طالبان قدرت را بهدست گرفتند مکاتب متوسطه و لیسه دخترانه در این ولایت باز ماندهاند.
اما چالشی که پیشروی دانشآموزان و معلمان این مکاتب قرار دارد، سختگیریهای است که در قسمت لباس و پوشش دختران اعمال میشود.
این نهاد مدافع حقوق بشر میگوید به مدیران مکاتب در بلخ و جاهای دیگر هشدار داده شده است اگر مطابق طرزالعمل معرفی شده در مورد پوشش لباس عمل نکنند، مکاتب را خواهند بست.
به گفته دیدهبان حقوق بشر، بهدلیل دیده شدن صورت شماری از دانشآموزان، یک مکتب در بلخ به مدت چندین روز بسته شده بود.
مسئولان یک مکتب دیگر هم پیام صوتی یک مقام طالبان را شریک کردند که از مدیر مکتب میخواهد معلمی را بهدلیل حجاب "نامناسب" اش منفک کنند.
طبق این گزارش، یک مکتب معلمی را مسئول "امر به معروف و نهی از منکر" کرده است.
یک معلم دیگر هم به دیدهبان حقوق بشر گفته است که شرایط حجاب هر روز سختتر میشود. او افزوده است که طالبان برای آنها جاسوس گماشتهاند. اگر دانشآموزان یا معلمان حجاب مورد نظر طالبان را رعایت نکنند، بدون هیچ بحثی معلمان منفک و دانشآموزان اخراج میشوند.
دانشآموز دیگری به این نهاد گفته است: "ما اجازه نداریم کمربند بسته کنیم. آستینهای ما باید گشاد باشد تا آرنج و شکل بازوهایمان را پنهان کند."
این دانش آموز افزود: "همه دختران در مکتب معتقدند که طالبان میخواهند آنقدر بر ما سخت بگیرند تا ما خود از تحصیل دست بکشیم." اما او میگوید آنها مصمم اند درس بخوانند و اجازه ندهند طالبان به هدف خود برسند.
در این گزارش، ظاهرا به دلایل امنیتی از افرادی که از آنها نقل قول شده، نام برده نشده است.
Photo: Human Rights Watch
وزارت دفاع طالبان شرایطی را برای جنرال شدن در ارتش خود اعلام کرده که راه استفاده از نظامیان باتجربه پیشین را سد میکند. این وزارت میگوید کسی که جنرال میشود باید ۱۳سال عضو گروه طالبان بوده و مورد تایید رهبری گروه باشد. طالبان بارها نظامیان پیشین را دعوت به همکاری کرده بود.
گروه طالبان از زمان بهقدرت رسیدن در پانزده آگست سال گذشته، بارها تاکید کرده است که میخواهد ارتش قدرتمندی تشکیل دهد و از همکاری نظامیان باتجربه پیشین هم استفاده کند.
سخنگوی این وزارت گفته بود که اولویت جلب و جذب در ارتش جدید به جنگجویان این گروه داده میشود.
حالا بر اساس مکتوب جدید، شرایطی که برای ارتقا به رتبه جنرالی در این ارتش اعلام شده، بیشتر شامل حال فرماندهان این گروه میشود.
هیاتی به رهبری مولوی صلاح الدین خویدم، رئیس دفتر وزارت دفاع طالبان مسئولیت تثبیت رتبه جنرالی ارتش این گروه را به عهده دارد.
این هیات طرزالعملی را برای افراد واجد شرایط جنرالی هم معرفی کرده است. طبق این طرزالعمل، عمر فرد از ۲۸ سال کمتر نباشد و عضویت هیچ حزب سیاسی در داخل و خارج از افغانستان را نداشته باشد.
علاوه بر این، فرد واجد شرایط باید متولد والدین افغان باشد و تسلط به دو زبان ملی کشور داشته باشد.
در زمینه تحصیلات گفته شده که افراد واجد شرایط باید فارغ صنف چهارده بوده، یا دوره ابتدایی علومی دینی (مدرسه) را تکمیل کرده باشند، یا هم چند کتاب از دوره ابتدایی علوم دینی را خوانده باشند.
یکی دیگر از شرایط مهم برای جنرال شدن در شیوهنامه وزارت دفاع طالبان، سابقه کار در سطح رهبری گروه طالبان و شامل نبودن "در فهرست چهرههای مهم دشمن" است.
هرچند در مورد نظامیان حکومت پیشین در این شیوهنامه چیزی گفته نشده اما در اصول طالبان آمده است کسی برای جنرال شدن واجد شرایط خواهد بود که سابقه عضویت در این گروه را داشته باشد و مورد قبول رهبری طالبان باشد.
در طرزالعمل این گروه آمده است که افراد واجد شرایط باید یک ولایت یا یک ولسوالی را فتح کرده باشند.
بر این اساس راه برای رسیدن به رتبه جنرالی برای نظامیان پیشین و کسانی که دانش و تجربه نظامی کافی دارند، تقریبا بسته شده است.
محمد محقق، رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان میگوید که پنج تن از باشندگان ولسوالی درهصوف ولایت سمنگان روز سهشنبه تیرباران شدهاند. آقای محقق میگوید این شهروندان هزاره بهدست "تروریستان" کشته شدهاند و به گفتهاو، گروه طالبان باید پاسخگوی این "حادثه فاجعهبار" باشد.
محمد محقق در یک پست فیسبوکی، با اشاره به گفتههای اخیر سخنگوی طالبان مبنی بر این که «داعش در هیچ نقطه کشور حضور فیزیکی ندارد»، پرسیده است که «پس مسبب اینگونه جنایتها چی کسی میباشد؟»
او طالبان را مسئول تامین امنیت مردم میداند و میگوید این گروه باید در برابر این «حادثه فاجعهبار» پاسخگو باشد.
گزارش شده که این پنج مسافر شام سهشنبه، هنگام سفر در مسیر شاهراه مزارشریف ـ شولگره-دره صوف از سوی تفنگداران ناشناس تیرباران شدهاند.
تاکنون هیچ گروهی مسئولیت تیرباران این افراد را نپذیرفته است.
معاون سخنگوی طالبان میگوید که مردم افغانستان هزینه ۷ و ۸ ثور را پرداختهاند اما بهای ۸ ثور (پیروزی مجاهدین) برای مردم سنگینتر بود. انعامالله سمنگانی در توییتر نوشت: پس از ۷ ثور زندگی مسلمانان در افغانستان دشوار شد، اما پس از ۸ ثور زندگی برای هر انسان در افغانستان سخت بود.
معاون سخنگوی طالبان تاکید کرده است که "باید بدانیم که ناکامی پس از پیروزی، بها و پیامدهای سنگینتری دارد."
۷ ثور برای مردم افغانستان یادآور کودتایی به رهبری حزب دموکراتیک خلق افغانستان است که در سال ۱۳۵۷ اتفاق افتاد و حکومت محمد داوود خان، نخستین رئیسجمهور افغانستان را سرنگون کرد.
محمد داوودخان و خانوادهاش در اثر این کودتا در ارگ ریاستجمهوری کشته شدند.
پس از پیروزی کودتا، دولتی به ریاست نورمحمد ترهکی، رهبر حزب دموکراتیک خلق افغانستان تشکیل شد.
این دوره با کشتارهای گسترده مخالفین، بازداشتهای خودسرانه، بمباران و سر به نیست کردن افراد همراه بود.
پس از بروز اختلافات جدی بر سر تقسیم قدرت، نورمحمد ترهکی به دست حفیظالله امین کشته شد و امین به جای او قدرت را به دست گرفت.
دولت امین نیز با ورود نیروهای اتحاد جماهیر شوروی در دسامبر سال ۱۹۷۹ به پایان رسید و قدرت به ببرک کارمل رسید.
در تمام این دوره نبرد مسلحانهای که از سوی مجاهدین و با حمایت پاکستان، امریکا و عربستان شکل گرفته بود گستردهتر میشد.
با ادامه جنگهای خونین میان مجاهدین و نیروهای اتحاد جماهیر شوروی، نیروهای شوروی در سال ۱۹۸۹ از افغانستان بیرون شدند و ادامه جنگ به دولت به رهبری داکتر نجیب سپرده شد.
سه سال پس از بیرون شدن ارتش شوروی، دولت به رهبری داکتر نجیب، رئیسجمهور افغانستان فروپاشید.
خبر استعفای داکتر نجیب شب ۸ ثور سال ۱۳۷۱ منتشر شد. از همین رو، هشتم ثور در افغانستان به عنوان سالروز پیروزی مجاهدین تجلیل میشود.
احزاب جهادی پس از فروپاشی دولت داکتر نجیب موفق نشدند یک دولت فراگیر در افغانستان ایجاد کنند.
افغانستان پس از ۸ ثور وارد یک جنگ شدید داخلی شد. نهادهای حقوق بشری تخمین زدهاند که تنها در کابل در جریان این نبردهای خونین حدود ۷۰ هزار انسان کشته شده اند.
روزنامه دان میگوید اکثر حملات اخیر در وزیرستان شمالی توسط گروه حافظ گل بهادر انجام شده است. حافظ گل، روحانی تندروی است که بهخاطر داشتن رابطه نزدیک با القاعده و شبکه حقانی معروف است. دان میگوید پس از بازگشت طالبان، بیش از ۱۰۰ نظامی پاکستان در حملات شبهنظامیان کشته شدهاند.
حافظ گل بهادر صاحب مدرسهای در یکی از روستاهای خارج از شهر میرامشاه در وزیرستان شمالی بود. وزیرستان از دیرباز میزبان مبارزان عرب و ازبک بوده است.
گل بهادر بلافاصله پس از تشکیل تحریک طالبان پاکستان (TTP) در سال ۲۰۰۷، این تحریک را ترک کرد. زیرا او در آن زمان تمام تمرکز خود را برای مبارزه با نیروهای ائتلاف غربی در افغانستان گذاشته بود.
این موقعیت او را بسیار به طالبان افغانستان نزدیک کرد. زمانی که پاکستان عملیات نظامی خود را در وزیرستان شمالی برای بیرون راندن تروریستها در سال ۲۰۱۴ انجام داد، گل بهادر به افغانستان گریخت. اکنون، با پیروزی طالبان افغانستان، او انرژیاش را برای مبارزه با نیروهای امنیتی پاکستان متمرکز کرده است.
به گفته این روزنامه پاکستانی، واضح است که بازگشت حکومت طالبان در افغانستان، تحریک طالبان پاکستان را جسورتر کرده است.
این روزنامه ادعا کرده که حدود پنج تا شش هزار "تروریستی" که در برابر دولت پاکستان میجنگند، در افغانستان حضور دارند.
روزنامه دان نوشته است آنها که در گروههای پراکنده مشغول جنگ بودهاند، اکنون متحد و مجهزتر شدهاند. "رهبری آنها پس از فرار از عملیات نظامی در مناطق قبیلهای سابق پاکستان -ظاهراً با حمایت طالبان افغانستان- به افغانستان پناه بردهاند.
گفته میشود که بسیاری از شبهنظامیان تحریک طالبان پاکستان که با بازگشت طالبان افغانستان پس از خروج امریکا از زندانهای افغانستان آزاد شدند، فعالانه در راهاندازی حملات تروریستی در پاکستان مشارکت دارند.
به نظر میرسد که تنش در حال افزایش بین پاکستان و رژیم طالبان افغانستان با افزایش درگیریهای مرزی به سرعت در حال تبدیل شدن به یک درگیری آشکار است.
در چند ماه گذشته حملات ستیزهجویان برونمرزی به نیروهای امنیتی پاکستان افزایش چشمگیری داشته است. اکنون با حملات هوایی پاکستان در داخل افغانستان و گزارش تلفات غیرنظامیان که تنشها را تشدید کرده، وضعیت تغییر جدیتری پیدا کرده است.
پاکستان در یک بیانیه قوی به رژیم طالبان درباره استفاده شبهنظامیان از خاک افغانستان برای انجام حملات به نیروهای امنیتی این کشور هشدار داد.
سخنگوی طالبان حملات هوایی پاکستان بر خاک افغانستان را یک اقدام "ظالمانه" توصیف کرد و گفت که این رویداد "راه را برای دشمنی" بین دو کشور هموار می کند.
در سمت مقابل، وزارت خارجه پاکستان میگوید که حملات هواپیماهای بدون سرنشین بر فراز شرق افغانستان در ۱۶ اپریل، پس از کشته شدن چند سرباز پاکستانی در کمین تروریستی در وزیرستان شمالی آغاز شد و پناهگاههای شبهنظامیان را هدف قرار داد.
به گفته روزنامه دان منطقه مرزی به پناهگاهی امن برای تحریک طالبان پاکستان تبدیل شده است و به رغم هشدارهای مکرر پاکستان، طالبان افغانستان از اقدام علیه آنها خودداری کرده است.
در واقع، پس از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان در ماه اگست سال ۲۰۲۱، حملات شبهنظامیان در وزیرستان شمالی و جنوبی افزایش یافته است. روزنامه دان نوشته است بیش از ۱۰۰ نظامی پاکستانی در چنین حملاتی کشته شدهاند. حمله هوایی گزارش شده که برای هدف قرار دادن پناهگاههای شبهنظامیان در داخل افغانستان انجام شد، نشان میدهد که مقامات پاکستان صبر خود را در برابر انفعالی که طالبان افغانستان از خود نشان داده، از دست دادهاند.
تنشهای فزاینده بین افغانستان و پاکستان را نمیتوان تنها به پناهگاههای تحریک طالبان پاکستان نسبت داد. زیرا درگیریهای مرزی نیز روابط بین دو طرف را تیره کرده است.
نگرانی اصلی طالبان تصمیم پاکستان برای مرزکشی دیورند است. طالبان سیمهای خاردار را در نقاط مختلف دیورند برداشته و ادعا میکنند که پاکستان صلاحیت ایجاد موانع در امتداد خط مرزی را ندارد.
پاکستان در حال کشیدن سیم خاردار در امتداد ۲۴۰۰ کیلومتر مرز مشترک خود با افغانستان است تا بتواند از عبور غیرقانونی افراد به خاکش جلوگیری کند.
قبل از حصار کشی، حرکت مرزی برای قبایلی که در مرز حضور دارند، روان و بدون دردسر بود. طالبان افغانستان خواستار یک مرز باز برای قبایل پشتون ساکن منطقه هستند.
بر اساس گزارشها، شبهنظامیان تحریک طالبان پاکستان در چند ماه پس از بازگشت طالبان به قدرت در کابل، در برداشتن سیمهای خاردار از خط مرزی نیز دست داشتهاند.
دولتهای قبلی افغانستان نیز با چنین حصارکشی مخالفت کرده بودند، اما هرگز سعی نکردند از گزینه زور برای متوقف کردن حصارکشی استفاده کنند.
روزنامه دان میگوید تلاشهای بیشتر تحریک طالبان پاکستان و طالبان افغانستان برای برهم زدن حصارها میتواند تنشهای منطقهای را تشدید کند.
دان نوشته است از قضا، درگیریها در زمانی تشدید شد که پاکستان به طور فعال برای حمایت بشردوستانه بینالمللی از افغانستان نقش بازی میکرد و از جهان خواسته بود رژیم طالبان را به رسمیت بشناسد. با این حال، هیچ نشانهای وجود ندارد که نشان بدهد مقامات طالبان مانع گروههای شبهنظامی ضد پاکستان خواهد شد و آنها را از حمله به سربازان پاکستانی باز خواهند داشت.
