معاون سخنگوی طالبان میگوید منتقدان نقاب تحمیل شده از سوی این گروه به گویندگان زن تلویزیونها، چرا به نکتای مجریان مرد اعتراض نمیکنند. انعامالله سمنگانی در توییترش نوشت که تقریبا در همه تلویزیونهای افغانستان، پوشیدن نکتای برای کارمندان مرد بخش خبر، اجباری است.
گروه طالبان به مجریان زن تلویزیونهای افغانستان دستور داده است که در هنگام اجرای برنامه، نقاب بپوشند تا صورتشان کمتر دیده شود.
این دستور با واکنشهای گسترده داخلی و خارجی همراه بود.
روز یکشنبه، شماری از مجریان مرد تلویزیونهای افغانستان، برای نشان دادن همبستگی با همکاران زن خود، با ماسک سیاه برنامه اجرا کردند.
معاون سخنگوی گروه طالبان میگوید: میخواهم بدانم مدعیان تنوع لباس و منتقدان حجاب، چرا صدا بلند نمیکنند که یک کارمند بخش خبر میتواند از لباس محلی افغانی هم استفاده کند؟
انعامالله سمنگانی در پایان میپرسد: مگر فایده نکتای چیست؟
مکتوبی تازهای که تصویر آن بهدست افغانستان اینترنشنال رسیده نشان میدهد که این نامه بعد از هدایات شفاهی معاون ریاست تعلیمات عمومی طالبان در ولایت پکتیا به ادارههای مختلف معارف این ولایت فرستاده شده است.
بر اساس ای مکتوب، مسئولان بخشهای مختلف ریاست معارف پکتیا وظیفه دارند برای تصمیمگیری درباره افرادی که ریش میگذارند یا آن را کوتاه میکنند، فهرستی از آنها تهیه و به این ریاست فرستاده شود.
به نظر میرسد شرایط تازهای که طالبان بوجود آوردهاند، محدود به ولایت پکتیا نیست.
در شهر جلال اباد، مرکز ولایت ننگرهار هم یکی از معلمان در تماس با افغانستان اینترنشنال گفت که طالبان به بهانههای مختلف تلاش میکنند استادان کارآزموده را از صحنه معارف دور کنند.
او میگوید طالبان با تنگ کردن عرصه برای فعالیت معلمان، زمینه ورود افراد غیر حرفهای و بیتجربه خود در معارف را مساعد میکنند.
این معلم که نخواست نامش گرفته شود افزود که این کار طالبان باعث خواهد شد اساس و مبنای معارف در افغانستان از بین برود.
آقای حقانی که از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۱ سفیر پاکستان در امریکا بوده میگوید در دو دهه اخیر این ذهنیت در اسلامآباد شکل گرفته بود که اگر طالبان در افغانستان به قدرت برسند، پاکستان امنتر خواهد شد.
به گفته آقای حقانی پاکستان از مدتها پیش طالبان را پشتیبانی میکرد تا مانع حضور و نفود هند در افغانستان شود. اما از زمان بازگشت دوباره طالبان بهقدرت در ماه اگست سال گذشته، عملکرد طالبان خلاف آنچه در پاکستان تصور میشد را ثابت کرد و اکنون پاکستان نهتنها امن نشده بلکه ناامنتر شده است.
او در این مطلب همچنین گفته که پاکستان باید در رویکرد خود نسبت به طالبان تجدید نظر کند زیرا آنچه این کشور از طالبان انتظار داشت، اشتباه ثابت شده است.
طالبان پاکستانی (TTP) از زمان قدرتگیری طالبان در افغانستان حملههای خود به ویژه حملههای انتحاری را افزایش داده و بیش از ۱۲۴ حمله تروریستی در این مدت انجام داده است.
آقای حقانی میگوید که ایدیولوژیهای درون طالبان افغانستان تمایل به قطع روابط با طالبان پاکستانی را ندارد.
تحریک طالبان پاکستان مسئول برخی از مرگبارترین حملههای تروریستی در داخل پاکستان از سال ۲۰۰۷ شمرده میشود. این گروه در سال ۲۰۰۹ به مقر ارتش پاکستان حمله کرد.
همچنین مسئولیت حمله به یک پایگاه آموزشی ارتش در پیشاور را که در سال ۲۰۱۴ منجر به کشته شدن ۱۴۵نفر شد، این گروه به عهده گرفت.
در گذشته ارتش پاکستان بارها شکایت کرده است که فرماندهان طالبان پاکستانی در داخل خاک افغانستان پناهگاه دارند.
به گفته سفیر اسبق پاکستان در واشنگتن، فعالیت تحریک طالبان پاکستان سبب تنش میان اسلامآباد و طالبان افغانستان شده نیز شده است.
حملههای هوایی بر ضد طالبان پاکستانی اعتراض مقامهای طالبان در افغانستان را برانگیخت و همچنین نگهبانان مرزی طالبان تلاش کردند مانع حصارکشی مرزی پاکستان شوند.
سفیر پیشین اسلامآباد در واشنگتن در نوشته خود در فارن افرز میافزاید که رئیس سازمان استخبارات پاکستان مجبور شد به کابل برود تا با میانجیگری طالبان افغانستان با طالبان پاکستانی وارد گفتگو شود.
به گفته آفای حقانی اما این گفتگوها با شکست روبرو شد و پاکستان چند حمله هوایی بدون سرنشین را بر مواضع طالبان پاکستانی انجام داد.
با این حال، تلاشهای پاکستان برای به رسمیت شناختن و جلب کمکهای اقتصادی برای طالبان موفقیتی چندانی در پی نداشته است.
جامعه جهانی گفته است که برای به رسمیت شناختن طالبان عجله نخواهد کرد مگر اینکه عملکرد این گروه تغییر کند.
وضع قیودات سخت بر شهروندان افغانستان مانند حقوق زنان و منع دختران از مکتب، تلاشهای پاکستان مبنی بر این که طالبان تغییر کرده است، گمراه کننده به نظر میرسد.
حسین حقانی که حالا مسئول بخش آسیای جنوبی و مرکزی انستیتوت هادسن است در پایان این مطلب گفته که پاکستان سالها تلاش کرد که طالبان به قدرت برسند اما طالبان هیچگونه قدردانی از این پشتیبانی پاکستان نکردهاند.
