افراسیاب ختک، عضو پیشین سنای پاکستان گفته است طالبان به دستور یک افسر نظامی پاکستان داکتر نجیبالله، رئیسجمهور سابق افغانستان را کشتند. او گفته که طالبان پس از تصرف کابل در سال ۱۳۷۵ در نیمههای شب با این افسر پاکستانی به دفتر سازمان ملل رفتند و نجیبالله و برادرش را کشتند.
داکتر نجیبالله احمدزی با پیروزی مجاهدین در سال ۱۳۷۱ به دفتر سازمان ملل در کابل پناهنده شد.
طالبان در سال ۱۳۷۵ به محض ورود به شهر کابل نجیبالله و برادرش را از دفتر سازمان ملل بیرون کردند و در چهار راهی آریانا به پایه برق آویختند.
افراسیاب ختک در بیست و ششمین سالگرد کشته شدن داکتر نجیبالله گفته که طالبان پس از تصرف کابل در نیمههای شب با این افسر نظامی پاکستان به دفتر سازمان ملل رفتند و داکتر نجیبالله و برادرش را کشتند.
به باور او، پاکستان طالبان را برای از بین بردن افغانستان به عنوان یک کشور و یک ملت به افغانستان فرستادند و در نخستین اقدام نجیبالله را به قتل رساندند.
این عضو پیشین سنای پاکستان میگوید که نجیبالله خواهان افغانستان پیشرفته و آزاد بود، از همین رو، به نماد ملی برای اکثر مردم افغانستان بدل شده است.
افراسیاب ختک میگوید که طالبان در دور نخست حکومت شان، افغانستان را به مرکز تروریستهای خارجی و میدان جنگ بزرگ تبدیل کردند.
او با اشاره ره وضعیت کنونی افغانستان از جهان خواست که از مقاومت در برابر طالبان حمایت کند.
زنان در شماری از کشورهای دیگر جهان کلیدیترین نقش اجرایی حکومتها را به عهده دارند.
جورجیا ملونی و شکستن سقف شیشهای
جورجیا ملونی ۴۵ ساله است و در بخش زبان دیپلوم دارد. خانم ملونی فعالیت سیاسی خود را زمانی که تنها ۱۵ سال داشت، آغاز کرد. او در آن زمان در محله طبقه کارگر گارباتلا رم زندگی میکرد.
او همزمان با سیاست، فعالیت روزنامهنگاری نیز داشت. در سال ۲۰۱۲ به حیث وزیر جوانان گماشته شد و عنوان جوانترین وزیر کابینه ایتالیا را از آن خود کرد.
پس از پایان جنگ جهانی دوم، ایتالیا شاهد آمد و رفت دستکم ۶۷ دولت بوده است.
خانم ملونی اولین رهبر زن در تاریخ این کشور خواهد بود؛ نخست وزیر شدن یک زن، فرو ریختن تابویی است که او از آن به عنوان "شکستن سقف شیشهای" یاد میکند.
او پیش از انتخابات گفت: "من آن را بهعنوان شکستن سقف شیشهای تعریف میکنم، سقفی که هنوز نه تنها در ایتالیا بلکه در بسیاری کشورهای غربی وجود دارد و مانع دستیابی زنان به نقش مهم در جامعه میشود."
اکنون چشم ایتالیاییها به سوی خانم ملونی دوخته شده تا رفاه اجتماعی را به ارمغان آورد و جامعه را بیشتر به سمت شگوفایی هدایت کند.
لیز تراس، پرداختن به سیاست از نوجوانی
در اوایل سپتامبر دربار پادشاهی بریتانیا اعلام کرد که لیز تراس پس از پیروزی در انتخابات درونحزبی، با حضور در قلعه بالمورال اسکاتلند به طور رسمی از سوی ملکه الیزابت دوم به عنوان نخست وزیر بریتانیا منصوب شد.
لیز تراس هرچند اولین نخست وزیر زن در بریتانیا نیست، ولی او در دورانی جدید و با چالشهای دشوار ساکن خانه شماره ده در خیابان داونینگ لندن شد.
خانم تراس، ۴۷ ساله متولد آکسفورد است. او تحصیلاتش را در زمینه فلسفه سیاست و اقتصاد به پایان رسانده است.
خانم تراس نیز در جوانی فعالیت سیاسیاش را آغاز کرد و به عضویت حزب لیبرالدموکرات درآمد و در سال ۱۹۹۶ میلادی به حزب محافظهکار پیوست.
نخست وزیر فعلی بریتانیا در انتخابات پارلمانی ۲۰۰۱ و ۲۰۰۵ نامزد شد، ولی شکست خورد.
سرانجام در ۲۰۱۰ به عنوان نامزد حزب محافظهکار باز هم نامزد شد و اینبار به پارلمان راه یافت.
او پیش از نخست وزیر شدن، در سمتهای وزیر آموزش، وزیر کشاورزی و محیط زیست، قایممقام وزیر دارایی و وزیر تجارت بینالمللی، گماشته شد و در سال ۲۰۲۱ به عنوان وزیر خارجه بریتانیا ارتقا یافت.
خانم تراس ازدواج کرده و دو دختر ۱۵ و ۱۲ ساله دارد.
این کلمات لیز تراس است: "از کودکی همیشه تصور میکردم که زنان میتوانند هر کاری را که مردان انجام میدهند انجام دهند. هیچ وقت به ذهنم خطور نمیکرد که دختر بودن مرا عقب نگه دارد."
سانا مارین، رهبر شادترین کشور جهان
سانا مارین، ۳۶ ساله را جوانترین نخست وزیر تاریخ فنلاند مینامند.
او در سال ۲۰۱۹ میلادی به قدرت رسید. سانا مارین در سال ۱۹۸۵ در هیلسینکی زاده شد.
پدرش الکی (دائمالخمر) بود و خانواده را ترک کرد. سانا را مادرش در همراهی با دوستدختر خود بزرگ کرد.
سانا مارین در بخش علوم اداری در دانشگاه تامپره تحصیل کرده است.
او برای تأمین هزینه تحصیلات بخشی از جوانیاش را با رو آوردن به شغلهایی مثل نانوایی سپری کرد.
در سال ۲۰۰۶ به جوانان سوسیال دمکرات پیوست و اینگونه فعالیت سیاسیاش را آغاز کرد.
او در سال ۲۰۱۲ خودش را در انتخابات شورای شهر تامپره نامزد کرد و پیروز شد.
در سال ۲۰۱۵ یک کرسی پارلمان فنلاند را به دست آورد و سپس در ۲۰۱۹ وزیر حمل و نقل شد.
در کابینه ۲۱ نفری خانم مارین، ۱۲ زن حضور دارد.
او میگوید: "همه ما باید هر روز برای برابری، برای زندگی بهتر بجنگیم. برای همه خیلی مهم است که وارد عمل شوند، این وظیفه شخص دیگری نیست. به همین دلیل وارد سیاست شدم."
مته فردریکسن، زنی که به ترامپ نه گفت
مته فردریکسن، در جون ۲۰۱۹ میلادی هنگامی که حزب سوسیال دمکرات دنمارک بیشترین تعداد کرسیها در پارلمان این کشو را به دست آورد، نخست وزیر دنمارک شد.
این گونه بود که او نیز لقب "جوانترین" و "دومین زن نخست وزیر دنمارک" را به خود اختصاص داد.
فردریکسن ۴۴ ساله است و پیش از این، سمتهای مختلف حکومتی در دنمارک را اختیار کرده است.
او در سال ۲۰۰۱ میلادی وارد پارلمان دنمارک شد.
سپس از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ وزیر کار بود و بعداً برای یک سال به عنوان وزیر دادگستری خدمت کرد.
گرینلند جزیرهای خودگردان مربوط به دنمارک است که امریکا بارها خواسته آنرا از دنمارک بخرد.
در سال ۲۰۱۹ ترامپ بار دیگر این پیشنهاد را ارایه کرد، ولی مته فردریکسن بحث بر سر فروش این جزیره را بحثی "پوچ" خواند و گفت: "گرینلند برای فروش نیست."
پاسخی که بسیار خبرساز شد و ترامپ را وادار کرد که دیدار خود با خانم فردریکسن را لغو کند.
شیومارا کاسترو و مبارزه با "زنکشی"
سیومارا کاسترو، سیاستمدار چپگرا در جنوری امسال به عنوان اولین رییسجمهور زن هندوراس انتخاب شد.
هندوراس کشوری در شمال امریکای مرکزی است.
خانم کاسترو ۶۲ سال دارد و در رشته مدیریت بازرگانی تحصیل کرده است.
رییسجمهور هندوراس، فعالیت سیاسیاش را همزمان با کارزار انتخاباتی همسرش، مانوئل زلایا، رییس جمهور سابق این کشور آغاز کرد.
سپس از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ بانوی اول هندوراس بود.
او پس از انتخاب شدن به عنوان رییسجمهور وعده سپرد که با فساد، بازار مواد مخدر و «زنکشی» مبارزه میکند.
در منطقه ما اما زنان با وضعیت متفاوتی زندگی میکنند. در این منطقه با همه ستمهایی که به صورت نظاممند در برابر زنان اعمال میشود، مهمترین اپوزیسیون خیابانی در برابر رژیم حاکم در کابل و جمهوری اسلامی در تهران با رهبری زنان رقم خورده است.
زنان معترض افغانستان و مبارزه برای نان، کار، آزادی
طالبان با برگشتشان به کابل در ۱۵ اگست ۲۰۲۱ به سرعت قوانین سختگیرانهای را در برابر زنان افغانستان وضع کردند.
نهادهای حقوق بشری میگویند این گروه با سیاستهای خشن خود در حال اعمال آپارتاید جنسیتی علیه زنان اند.
زنان افغانستان در یک سال گذشته از حق آموزش، کار و حضور در اجتماع ممنوع شدهاند.
با این حال پیشروترین و مستمرترین مبارزه خیابانی در شهرهای این کشور نیز متعلق به زنان است.
در سالی که گذشت مبارزان زن با وجود سرکوب، کشتار، بازداشت و شکنجه هنوز به مبارزات خود در برابر طالبان ادامه دادهاند.
مبارزات زنان افغانستان در جهان به شعار "نان، کار، آزادی" شناخته میشود.
اعتراضاتی که هماکنون نیز کماکان جریان دارد و بعد از هر چند روز و هفتهای پای گروههایی از زنان را به خیابانها میکشاند.
زن، زندگی، آزادی؛ خیزش سراسری مردم ایران علیه جمهوری اسلامی
در خیزش سراسری مردم ایران علیه جمهوری اسلامی که با "قتل مهسا امینی" در بازداشت پولیس مذهبی این کشور آغاز شد، زنان نقش رهبری خود را به اثبات رساندند.
خیزش سراسری علیه جمهوری اسلامی همچنان ادامه دارد و معترضان در شهرهای مختلف ایران به ویژه پایتخت و شهرهای کردنشین در خیابانها حضور دارند.
این خیزشها در حدی گسترده و سراسری بوده است که برخی از رسانهها از احتمال فروپاشی نظام جمهوری اسلامی در ایران سخن گفتهاند.
براساس اطلاعات بخش زنان سازمان ملل متحد در حال حاضر حدود ۲۸ کشور جهان از سوی زنان رهبری میشوند.
گفته میشود که پس از دهه ۶۰ میلادی جهان برای نخستین بار با ظهور عصر رهبران منتخب زن مواجه شد.
سیریماوو بندرانایکه، از سریلانکا که در سال ۱۹۶۰ به قدرت رسید به عنوان اولین رهبر منتخب زن شناخته میشود.
