احمد مسعود، رهبر جبهه مقاومت ملی افغانستان در سالگرد کشته شدن عبدالعلی مزاری، رهبر پیشین حزب وحدت اسلامی، مخالفان طالبان را به اتحاد فراخواند. آقای مسعود با پخش یک پیام صوتی به مناسبت بیستوهشتمین سالگرد قتل مزاری بهدست طالبان گفت که پیروزی «مبارزه برحق مردم» نیازمند اتحاد است.
عبدالعلی مزاری در ٢٢ حوت ١٣٧٣ به دست جنگجویان گروه طالبان کشته شد، ولی هنوز گزارش دقیقی از چگونگی قتل او منتشر نشده است.
احمد مسعود نخستین رهبر حزب وحدت را «صدای رسای مبارزه علیه استبداد» خوانده و گفته که طالبان به عنوان یک گروه «استبدادی» به دلیل این که ادامه فعالیتهای او را برای خود «خطرناک» میدانستند، او را «حذف» کردند.
آقای مسعود افزوده که «باور استبدادی» طالبان هنوز هم تغییر نکرده و برای ادامه «حکومت استبدادی» خود، در پی «ایجاد اختلاف، فتنه و تفرقه» در میان نسل جدید هستند.
رهبر جبهه مقاومت ملی در پیام خود تاکید کرده: «اتحاد و انسجام ما امروز برای تحقق آرمانهای شهدای ما علی الخصوص آرمان شهدایی چون استاد مزاری، که امروز در سالگرد شهادتش قرار داریم، امری، لازمی و واجب است.»
او با اشاره به این که عبدالعلی مزاری جانش را در راه افغانستان «آزاد، آباد و مستقل»، تحقق عدالت اجتماعی و تامین حقوق اقوام از دست داد، مخالفان طالبان را به اتحاد فراخواند.
رهبر جبهه مقاومت در زمانی خواستار اتحاد مخالفان طالبان شده که تلاشها برای زمینهسازی هماهنگی میان گروهها و چهرههای شناخته شده مخالف طالبان به ناکامی انجامیده است.
آنها در حال حاضر در سراسر جهان پراگندهاند و تشکیل چند ائتلاف و حزب در میان آنها، فرصت آن را فراهم نکرده که زیر یک چتر واحد گرد هم آیند.
در این میان، جبهه مقاومت ملی و چند گروه دیگر به صورت مسلحانه علیه طالبان میجنگند، ولی بیشتر چهرههای سیاسی و مقامهای دولت پیشین در تبعید به سر میبرند و هنوز در مورد موثریت مبارزه مسلحانه تردید دارند.
کتابخانه زن به تاریخ ۲ سنبله سال جاری از سوی شماری از فعالان زن در کابل افتتاح شد.
این زنان، هدف از ایجاد کتابخانه زن را فراهمسازی زمینه مطالعه و دسترسی به کتاب برای دختران و زنانی که در حاکمیت طالبان از آموزش و کار منع شدهاند، عنوان کردند.
بنیانگذاران این کتابخانه در بیانیهای که روز دوشنبه منتشر شد، گفتهاند: «قفسهها را خالی کردیم، در [کتابخانه زن] را قفل کردیم و کتابها را به خانه آوردیم. متاسفانه، در روزهایی که از همه جا زنگ دشمنی با دانش شنیده میشود و سرزمین ما در تاریکی فرو رفته است، یکی از امیدهای روشنگری در کابل خاموش شد.»
به گفته مسئولان این کتابخانه، علاوه بر محدودیتهای طالبان بر فعالیت زنان، فشارهای اقتصای نیز بار مشکلات کتابخانه زن را سنگینتر کرد.
طالبان در بیش از و یکونیم سال گذشته، محدودیتهای گستردهای بر حضور زنان در حوزههای مختلف فعالیت اجتماعی وضع کرده است.
در حال حاضر، زنان و دختران از رفتن به مکاتب بالاتر از صنف ششم، حضور در دانشگاهها و کار در موسسات ممنوعاند.
مسئولان کتابخانه زن میگویند: «در روزگاری که زنان در پستوی خانه محبوس شدهاند و از قربانیان درجه یک جهل، افراطیت و تاریکاندیشی اند، گروهی از زنان کابل هرازگاهی در کتابخانه زن گردهم میآمدند، کتاب میخوانند، گفتگو میکردند و مبارزات و مطالباتشان را به بحث میگرفتند.»
