«طناب دار بر گردن زنی که آزادی میخواهد»؛ اعتراض مقابل دفتر فرهنگی سازمان ملل در پاریس
شماری از شهروندان افغانستان در پاریس روز دوشنبه در مقابل دفتر علمی، آموزشی و فرهنگی سازمان ملل در پاریس گردهمایی اعتراضی برگزار کردند.
در تصاویری که از این گردهمایی به دست آمده، دیده میشود طناب داری بر گردن زن چادریپوشی آویخته که انگشتانش را به نشانه پیروزی بالا برده است.
در تصاویری که از این گردهمایی به افغانستان اینترنشنال رسیده، دیده میشود که معترضان شعارهایی علیه «حمایت از تروریستان» سر میدهند.
برگزارکنندگان این تجمع، مقابل دفتر یونسکو به این دلیل انتخاب کردهاند که این تنها دفتر سازمان ملل در پاریس است. آنها میگویند این حرکت را در واکنش به اظهارات اخیر معاون دبیرکل سازمان ملل برگزار کرده و بهرسمیت شناسی طالبان را غیر قابل قبول میدانند.
آمنه محمد، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد اخیرا در نشستی در دانشگاه پرینستون امریکا گفته بود که این سازمان قصد دارد در روزهای آینده نشستی برای گفتوگو در مورد مقدمات به «رسمیتشناسی طالبان» برگزار کند.
اظهارات خانم محمد پیش از این نیز واکنشهای گستردهای در داخل و خارج از افغانستان برانگیخته بود؛ واکنشهایی که سخنگوی دبیر کل سازمان ملل را وادار به پاسخگویی کرد.
به دنبال واکنشهای منفی به اظهارات معاون ملل متحد در مورد به رسمیت شناختن طالبان، استفان دوجاریک، سخنگوی دبیرکل گفت که سازمان ملل برای شناسایی طالبان رایزنی نمیکند.
او گفت که تنها دولتهای عضو سازمان ملل در مورد به رسمیت شناختن طالبان تصمیم گرفته میتوانند.
شماری از چهرههای سرشناس مخالف طالبان که در نشست ویانا دعوت شده بودند، در این جلسه غایب بودند.
صلاحالدین ربانی، رحمتالله نبیل، زلمی رسول، سیدجواد طیب و لطفالله نجفیزاده در نشست شرکت نکرده بودند.
با این حال، برخی از مخالفان طالبان به طور آنلاین در این جلسه حضور داشتند.
کسانی که در نشست ویانا شرکت نکردهاند، هنوز درباره عدم حضورشان در این جلسه توضیح ندادهاند. تنها رحمتالله نبیل، رئیس سابق ریاست عمومی امنیت ملی افغانستان روز دوشنبه در توییتر نوشت که «به دلیل مصروفیتهای از قبل تنظیم شده» نتوانسته در جلسه شرکت کند.
آقای نبیل در یادداشت توییتری خود از برگزاری این نشست «قدردانی» و به شرکتکنندگان آرزوی موفقیت کرده است.
همسر مرتضی بهبودی، خبرنگار افغان-فرانسوی در قید طالبان و گروهی از معترضان در سالروز تولد او، در مقابل سفارت افغانستان در پاریس تجمع کردند.
الکساندرا مستواجا در توییتر خود نوشته که در این تجمع ۲۹ نفر در بیستونهمین سالروز تولد او ۲۹ شمع روشن کردند و ۲۹ بالون رنگین به دست گرفتند.
همسر آقای بهبودی افزوده: «مرتضی بهبودی در سالروز تولدش در میان [زندان] طالبان تنها بود. او به صورت غیرعادلانه بازداشت شده و آزادیاش به عنوان یک روزنامهنگار رد شده است.»
خانم مستواجا همچنین نوشته است: «در نزدیکترین جای به کابل در پاریس، ما در برابر سفارت افغانستان ایستادهایم. مرتضی را آزاد کنید.»
سفارت افغانستان در پاریس تحت کنترول گروه طالبان نیست و دیپلوماتهای این سفارت از طالبان فرمان نمیبرند.
فرانسه حکومت طالبان را به رسمیت نمیشناسد.
مرتضی بهبودی بیش از صد روز است که به دست طالبان در کابل بازداشت شده است. اخیراً گزارشگران بدون مرز با همکاری سه آوازخوان زن فرانسوی کنسرتی در پاریس به مناسبت صدمین روز بازداشت او برگزار کردند.
پس از بازداشت آقای بهبودی در ۱۷ جدی گذشته، نهادهای حامی روزنامهنگاران، فعالان حقوق بشر و آزادی بیان، به صورت گستردهای درخواست آزادی او را مطرح کردهاند.
آقای بهبودی تنها دو روز پس از ورودش به کابل، هنگام گرفتن اعتبارنامه خبرنگاریاش در وزارت خارجه طالبان، بازداشت شد و تا اکنون اطلاع چندانی از وضعیت او در دست نیست.
طالبان تا اکنون درباره بازداشت و دلیل بازداشت آقای بهبودی اظهار نظر نکردهاند.
نخستین خلبان زن افغانستان که پس از روی کار آمدن طالبان، شغلش را از دست داد، آواره شد و حالا در اروپا خلبانی میکند.
نشریه تورنتو استار، در مطلبی نوشته که محدثه میرزایی در روز سقوط کابل به دست طالبان در ۲۴ اسد ۱۴۰۰، کابل را به مقصد کییف ترک کرد و دیگر اجازه بازگشت نیافت.
خانم میرزایی در ۲۱ سالگی خلبان شد و در پروازهای تجاری میان شهرهای افغانستان و در پروازهای بینالمللی به ترکیه، اوزبیکستان و عربستان سعودی رفتوآمد میکرد.
به نوشته تورنتو استار، روزی که کابل به دست طالبان افتاد، او در میدان هوایی کابل بود و منتظر پروازش به مقصد کییف. خانم میرزایی به این نشریه کانادایی گفته: «وقتی وارد هواپیمایی شدم که قرار بود من به پرواز درآورم، دیدم که مردم هجوم آوردند، همه میخواستند وارد هواپیما شوند.»
احسانالله امیری، نویسنده مطلب افزوده که خانم میرزایی خانوادهاش را در کابل جا گذاشت و در یک پرواز تخلیه به عنوان مسافر به کییف رفت. مقامهای میدان هوایی کییف به او اجازه ورود ندادند؛ چون ویزای اوکراین نداشت. در پاسپورتش ویزای بلغاریا زده شده بود و از او خواستند که به بلغاریا برود.
خانم میرزایی خلبانی را در بلغاریا فرا گرفته بود و از زمان تحصیل ویزای این کشور را داشت. او پس از سپری کردن چندین آزمون خلبانی در ماه اسد پارسال در بلغاریا توانست که گواهینامه خلبانی اروپایی را بگیرد. حالا او در سراسر اروپا پرواز میکند.
محدثه میرزایی در سال ۱۳۹۴، وقتی تنها شانزده سال داشت، برای تحقق رویاهای کودکیاش، به یکی از پایگاههای نظامی تحت حمایت امریکا در افغانستان رفت تا درخواست آموزش خلبانی بدهد. یکی از فرماندهان ارتش افغانستان به او گفت: «تو خیلی جوانی. عضلات قوی نداری. نمیتوانی پرواز کنی و چرا درباره پرواز فکر میکنی؟ درباره چیز دیگری فکر کن.»
تورنتو استار در مقاله خود نوشته که رد درخواست محدثه نوجوان در جامعه مردسالار افغانستان جای تعجب نداشت. ولی وقتی یک سال بعد او به کانادا رفت، دریافت که در آن کشور خلبانی زنان امری عادی است.
به نوشته تورنتو استار، خانم میرزایی پس از تمام کردن درسش در مکتب، در فرودگاه بیلی بیشاپ تورنتو پرواز با یک هواپیمای سسنا ۱۷۲ را تمرین کرد، ولی آموزش خلبانی در کانادا گران بود و محدثه پول کافی نداشت. او با کار پارهوقت در برخی فروشگاههای زنجیرهای هزینه آموزش را پیدا میکرد.
خانم میرزایی وقتی در ۱۳۹۷ به افغانستان بازگشت، هنوز نیاز به آموزش بیشتر داشت تا خلبان شود. شرکت هواپیمایی خصوصی کامایر موافقت کرد که دوره آموزش هجدهماهه او را در فیلیپین حمایت کند. پس از آن او یک دوره سهماهه خلبانی بوئینگ ۷۳۷ را در بلغاریا سپری کرد.
به نوشته تورنتو استار، محدثه میرزایی نخستین پرواز تجاری خود را در ۳۰ اسد ۱۳۹۹ انجام داد. حالا که اشتغال زنان در افغانستان تحت کنترول طالبان ممنوع است، محدثه میرزایی در اروپا خلبانی میکند.
دور دوم نشست چهرههای سیاسی و مدنی مخالف طالبان روز دوشنبه در ویانا، پایتخت اتریش آغاز شد.
رنگین دادفر سپنتا لحظاتی قبل از آغاز نشست به افغانستان اینترنشنال گفت «شرکتکنندگان درباره چگونگی هماهنگ کردن تلاشها برای رسیدن به صلح و استقرار نظام مبتنی بر اراده مردم بحث خواهند کرد.»
حدود ۳۰ چهره مخالف طالبان در دومین نشست ویانا شرکت کردهاند.
در تصاویری که خبرنگار افغانستان اینترنشنال از محل برگزاری نشست فرستاده، دیده میشود که احمد مسعود، رنگین دادفر سپنتا، نظیف شهرانی، سنجر سهیل، زهرا آزاد و برخی دیگر از چهرههای مخالف طالبان وارد سالن برگزاری جلسه میشوند.
جبهه مقاومت ملی افغانستان پیش از این اعلام کرده بود که این نشست بر ایجاد اعتماد میان جریانهای مخالف طالبان تمرکز میکند و به مدت سه روز ادامه خواهد داشت.
رحمتالله نبیل، رئيس سابق ریاست عمومی امنیت ملی افغانستان در توییتی نوشته است: «با توجه به وضعیت کنونی افغانستان، ضروری است که در قبال حل معضل افغانستان نزدیکی نظریات را در اولویت قرار دهیم.»
منابع میگویند مصباحالله منصور، فرزند ملا محمد اختر منصور، رهبر پیشین طالبان به تازگی به عنوان آمر عمومی نظارت زون جنوبغرب بانک مرکزی تحت کنترل طالبان تعیین شده است.
طبق فرمان اخیر منسوب به ملا هبتالله آخندزاده، پسران مسئولان طالبان نمیتوانند در ادارات دولتی استخدام شوند.
ملا هبتالله آخندزاده حدود یک ماه پیش طی فرمانی به ادارات دولتی دستور داد تا بر اساس پیوندهای خویشاوندی و خانوادگی کسی در ادارات دولتی استخدام نشود.
در این فرمان منسوب به ملا هبتالله حکم اخراج «پسران گماشته شده» مسئولان طالبان در ادارات صادر شده است.
در فرمان رهبر طالبان در رابطه به «انفکاک پسران گماشته شده بعضی از مسئولان» این گروه آمده است: «به وزارتها و ریاستهای مستقل هدایت داده شده است که تا از استخدام به وظایف اشخاص، براساس تعلقات خویشاوندی و روابط شخصی جداً خودداری نمایند.»
در این فرمان گفته شده در صورتی که مسئولان طالبان «یک یا چند پسر» خود را در اداره تحت امر خود مقرر کرده باشد، «پس ابلاغ این حکم منفک هستند» و باید افراد دیگری به جای آنها تعیین شود.
این در حالی است که طالبان با بازگشت دوبارهشان به قدرت، اکثر کارکنان مسلکی ادارات دولتی را برکنار کرده و به جای آنها افراد خود را گماشتهاند.
فتحالله منصور، پسر بزرگتر اختر محمد منصور، از زمان روی کار آمدن طالبان مسئول میدانهای هوایی زون جنوبغرب بوده است.
بسیاری از افرادی که طالبان در بستهای دولتی گماردهاند، تحصیلات معیاری و تخصصی ندارند. آنها در مدارس دینی آموزش دیدهاند.