این اعلامیه که روز یکشنبه (۱۷ ثور) در صفحه فیسبوک آژانس پناهندگان سازمان ملل پخش شد، آمده که «ما به تعامل متمرکز، اصولی و سازنده خود با تمام سطوح ممکنه مقامات حاکم طالبان جهت لغو این محدودیت و حصول اطمینان از مصونیت تمام کارمندان سازمان ملل متحد و بشری ادامه می دهیم.»
اعلامیه تاکید کرده که سازمان ملل برای کار در جامعه، به همه کارمندان زن و مرد نیاز دارد.
سازمان ملل در اعلامیه خود تصمیم طالبان را «تبعیضآمیز» خوانده و آن را باعث «تضعیف» فعالیتهای خود دانسته، اما تاکید کرده که «با وجود مشکلات، ما نمیتوانیم از تعامل دست برداریم.»
اعلامیه بدون اشاره صریح به پذیرش یا رد دستور طالبان، بر «تعهد» سازمان ملل بر «ماندن» در افغانستان، «تعامل» با طالبان و کمکرسانی به نیازمندان تاکید کرده است.
سازمان ملل افزوده که پس از وضع محدویت طالبان علیه اشتغال زنان در دفاتر این سازمان، با جناحهای گوناگون، جامعه مدنی، زنان و کمککنندگان به گونه فراگیر مشورت کرده است.
در این علامیه، که به نظر میرسد واژگان و عبارتهای آن به دقت انتخاب شده، با وجود «محکوم» کردن تصمیم طالبان و اشاره به پیامدهای ویرانگر آن بر وضعیت کمکرسانی، هیچ اشارهای به بازگشت زنان بر سر کار نشده است.
در پی صدور دستور شفاهی طالبان برای منع کار زنان در دفاتر سازمان ملل در افغانستان، این سازمان ابتدا به کارمندان خود دستور داد که برای ۴۸ ساعت در خانه بمانند.
با پایان این مهلت و بینتیجه ماندن گفتوگوهای مقامهای سازمان ملل با طالبان، این سازمان ملل تصمیم گرفت که کارمندانش تا پانزدهم ثور در خانه بمانند.
حالا به نظر میرسد که با پایان این فرصت یکماهه، مذاکرات مقامهای سازمان ملل به نتیجه مشخصی نرسیده و این سازمان تصمیم تازهای در مورد این دستور طالبان اعلام نکرده است.
پیشتر افغانستان اینترنشنال دریافته بود که سازمان ملل دسترسی کارمندان زن خود به اینترنت خانگی را فراهم کرده است.
با این حال، به نظر میرسد که خانهنشینی کارمندان سازمان ملل بدون اعلام تصمیم جدیدی، همچنان ادامه یابد.