یک گزارش روزنامه هشت صبح نشان میدهد که زنان زندانی توسط طالبان شکنجه شده و مورد تجاوز جنسی قرار گرفتهاند. در این گزارش که بر اساس گفتوگو با قربانیان، پزشکان و منابع دیگر تهیه شده، آمده است که برخی از این زنان زیرفشار شکنجه و آزار تن به سوءاستفاده جنسی طالبان دادهاند.
این گزارش در مورد وضعیت ۹۰ زنی است که پس از حاکمیت طالبان در ۱۴۰۱ در ولایتهای جوزجان، فاریاب و سمنگان بازداشت و زندانی شدهاند. هشت صبح میگوید که آنها به اتهامهای فساد اخلاقی، سرقت، فریبکاری و فرار از منزل به زندان انداخته شدهاند.
روایت زنان قربانی و پزشکان زن از زندانهای طالبان دارای جزئیاتی تکاندهنده است.
مثلاً، کارمندان صحی در بخش نسایی – ولادی شفاخانههای فاریاب، سمنگان و جوزجان به روزنامه هشت صبح گفتند: «در یک سال گذشته افراد طالبان ۴۸ زن را از طرف شب برای درمان به این شفاخانهها منتقل کردند که در اثر شکنجه فزیکی و تجاوز جنسی دچار خونریزی شدید بودند.»
این روزنامه میافزاید که افراد طالبان به داکتران موظف اجازه ترتیب دوسیه پزشکی برای این زنان را ندادند.
ظاهراً، مقامات محلی طالبان در این ولایات زنان زندانی را تحت فشار و شکنجه مجبور میکنند که به خواستههای جنسی آنان تن دهند.
مسئولان طالبان برای این زنان دوسیه جرمی تشکیل نداده و به طور بیسرنوشت آنان را در زندان نگه داشتهاند. همچنین، به خانوادهای زندانی نیز اجازه ملاقات با آنان را ندادهاند.
تجاوزهای جنسی منجر به بارداریهای ناخواسته زنان زندانی شده است. یک داکتر به هشت صبح گفت: «۱۳ تن از زندانیان زن که در محبس پس از تجاوز جنسی از سوی طالبان حمل گرفته بودند، برای سقط به بخش نسایی–ولادی این شفاخانه شبهنگام انتقال داده شدند.»
به گفته او، بیشتر این زنان در سه ماه اول بارداری سقط جنین کردند و دوباره به زندان منتقل شدند.
روزنامه به نقل از قربانیان گفته است که برخی از این زنان در بدل پول توانسته اند از زندان طالبان آزاد شوند.
آقای ماموندزی از دولت هند خواست با در نظرداشت اراده مردم و در همخوانی با اصول دیپلوماتیک در مورد قادرشاه که در حال حاضر هیچ وظیفهای در سفارت ندارد، تصمیم بگیرد.
او تاکید کرد که «من وظایف محوله را در همکاری با دیپلوماتها و همکاران با عزت خود به پیش میبرم و تمام شایعاتی را که از سوی برخی از رسانهها خلاف اصول خبرنگاری و بدون گرفتن نظر سفارت منتشر کردهاند، رد میکنم.»
آقای ماموندزی گفت بعد از ماه اسد ۱۴۰۰ سفارت افغانستان در دهلی هیچ رابطه سیاسی با کابل ندارد؛ با این حال، به ارائه خدمات به شهروندان افغانستان در هند ادامه میدهد.
پیش از این گزارشهایی پخش شده بود که این سفارت به نمایندگان طالبان واگذاشته شده، ولی سفارت افغانستان این گزارشها را «مغرضانه و خرابکارانه» خواند.
در همین حال، سه نسخه از نامههایی به دست افغانستان اینترنشنال رسیده که نشان میدهند امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان سرپرست جدیدی برای سفارت افغانستان در دهلی معرفی کرده است.
براساس نامهای که در روز پنجم ثور ۱۴۰۲ صادر شده، وزیر خارجه طالبان «هدایت» داده است که محمد قادرشاه «از تاریخ صدور این امریه از امور سفارت افغانستان در دهلی جدید الی امر ثانی سرپرستی کند و از اجراآت خویش اطمینان دهد.»
در نامه جداگانهای که در همان تاریخ صادر شده، لطفالله خپلواک، رئیس منابع بشری وزارت امور خارجه طالبان براساس حکم ملا حسن آخند، رئیسالوزرای این گروه، پایان وظیفه فرید ماموندزی، سفیر افغانستان در دهلی را «منظور» کرده است.
وزارت خارجه طالبان از «خدمات و حسن همکاری» آقای ماموندزی سپاسگزاری کرده و از او خواسته است که «به منظور پیشبرد وظایف بعدی عندالموقع به مرکز مراجعه کند.»
در نامه دیگری که به دست افغانستان اینترنشنال رسیده، دیده میشود که قادر شاه، دیپلومات سابق سفارت افغانستان در دهلی به وزارت امور خارجه طالبان اطلاع داده است که فرید ماموندزی از روز چهارشنبه (۱۶ حمل) در خارج از هند به سر میبرد و بنابراین، خودش مسئولیت سرپرستی این سفارت را به عهده دارد.
