این سازمان امدادرسان در اعلامیه روز سهشنبه (۲۰ سرطان) خود افزوده که با تخریب این شهرک، ساکنان آن در خیابانها آواره شدهاند و نمیدانند کجا بروند.
براساس اعلامیه این نهاد، در صورت تحقق سیاست بازگرداندن آوارگان داخلی به مناطق مبدا، حدود دو میلیون نفر در سکونتگاههای غیررسمی شبیه زاغه زندگی خواهند کرد.
این سازمان شرایط زندگی در زاغهها را «وحشتناک» توصیف کرده که باشندگان آن برای زنده ماندن به کمکهای بشردوستانه فراوانی وابسته خواهند بود.
گفته میشود طالبان به ساکنان شهرکهای مجاور «افغان» هم هشدار دادهاند که این شهرک را تخلیه کنند.
نیل ترنر، مسئول عمومی هیئت پناهندگان ناروی در افغانستان گفت: «مقامات کابل با اخراج خانوادههای بسیار آسیبپذیر، فصل جدیدی را به کتاب قطور رنج خانوادههای آواره در افغانستان افزودهاند.»
آقای ترنر از طالبان خواسته است: «هرگونه اخراج را متوقف کنند و به تعهدات خود بر اساس قوانین بینالمللی بشردوستانه و حقوق بشر به ویژه سیاست ملی افغانستان در مورد افراد آواره متعهد بمانند.»
رئیس دفتر هیئت پناهندگان ناروی در افغانستان افزوده است: «آوارگان داخلی که در این شهرکها زندگی میکنند، با بحران اقتصادی دست و پنجه نرم میکنند.»
این مقام نهاد خیریه ناروژی ادامه اخراج آوارگان داخلی را «نگرانی جدی» دانسته که باعث تشدید نیازهای بشردوستانه خواهد شد.
هیئت پناهندگان ناروی گفته که علیرغم درخواستهای مکرر از مقامات برای تعامل با سازمانهای بشردوستانه در افغانستان در جهت اتخاذ یک روند بازگشت کندتر و پایدارتر، چندین هزار آواره داخلی مجبور به ترک خانههای خود شدهاند.
این نهاد با اظهار نگرانی از بیخانمانی هزاران خانواده آواره داخلی گفته است که تنها تعداد کمی از خانوادهها پس از اخراج، جایگزین مناسبی پیدا کردند و بسیاری دیگر هنوز بیخانمان هستند که از کمکهای بشردوستانه نیز محروم شدهاند.
این سازمان تاکید کرده است که مقامات طالبان باید متعهد به تعهدات خود تحت قوانین بینالمللی از جمله در برابر اخراج اجباری باشند.
این شورا به مقامات طالبان پیشنهاد کرده است که با رعایت اصول و تعهداتی مانند تامین مسکن پس از تخلیه آوارگان، از اخراج اجباری جلوگیری شود.
بر مبنای اطلاعاتی که در اعلامیه این شورا آمده، حدود ۶.۶ میلیون آواره داخلی در افغانستان زندگی میکنند.
