دفتر معاون اقتصادی ریاست الوزرای طالبان چهارشنبه (۲۱ سرطان) در خبرنامهای نوشت که ملا برادر پروژه بازسازی شاهراه سالنگ را افتتاح کرده است. این دفتر گفته که این پروژه ترمیم ۸۰ کیلومتر از شاهراه، در ظرف دو سال بدست بخش خصوصی تکمیل خواهد شد.
طبق خبرنامه معاون رئیسالوزرای طالبان، ملا برادر هنگام افتتاح این پروژه گفته است که که بعد از کانال قوش تپه این دومین پروژه بزرگ ملی اقتصادی است که با تکمیل آن تسهیلات لازم جهت رفت و آمد از شمال به جنوب و در توسعه تجارت فراهم خواهد شد.
با این شاهراه علاوه بر ۹ ولایت شمالی کشور، چهار بندر بزرگ تجارتی به پایتخت کشور وصل میشود.
در خبرنامه طالبان از نام شرکت خصوصی که قرار است این پروژه به کمک آن تکمیل شود، یادی نشده است.
کابینه طالبان چگونگی بهرهبرداری از رودخانههای بزرگ افغانستان از جمله رودخانه هلمند و ارغنداب را بررسی میکند. طالبان هیئتی در این زمینه تعیین کرده بود و حالا به وزارت انرژی و آب دستور داده که با بررسی نتایج کار این هیئت، به کابینه گزارش دهد.
اداره امور طالبان روز چهارشنبه، ۲۱ سرطان، در خبرنامهای نوشت که سیوششمین نشست کابینه این گروه به ریاست مولوی عبدالکبیر، کفیل ریاستالوزرای این گروه برگزار شد.
کابینه طالبان در این نشست از وزارت انرژی و آب خود خواست که نتایج بررسی خود از رودخانههای افغانستان را برای تصمیمگیری به جلسه کابینه ارئه کند.
در خبرنامه اداره امور طالبان درباره چگونگی استفاده از آبهای رودخانههای بزرگ توضیحی داده نشده است.
در ماههای اخیر موضوع حقابه ایران از رودخانه هلمند تبدیل به تنش رسانهای میان طالبان و مقامهای جمهوری اسلامی ایران شده است. رئیسجمهور ایران پیشتر به طالبان هشدار داد که حقابه این کشور از رودخانه هلمند را تامین کند.
هرچند مقامهای طالبان گفتهاند که به قرارداد سال ۱۳۵۱ افغانستان و ایران درباره تعیین حقابه ایران از رودخانه هلمند متعهدند اما تاکید کردهاند که سطح آب به دلیل خشکسالی کاهش یافته است.
در پی این موضوع، ایران خواستار اعزام هیئت فنی به منطقه شد. هرچند طالبان گفتند به هیئت ایرانی اجازه بررسی تاسیسات آبی خود را نمیدهند، اما مقامهای جمهوری اسلامی ایران گفتند طالبان با سفر هیئت ایرانی موافقت کرده است.
ماه گذشته، حسن کاظمی قمی، نماینده و سرپرست سفارت ایران در کابل گفت که طالبان با راستیآزمایی کمآبی توسط کارشناسان ایرانی موافقت کردهاند.
در پی آتش زدن قرآن در سویدن، شورای حقوق بشر سازمان ملل روز چهارشنبه قطعنامه جنجالی درباره نفرت مذهبی را تصویب کرد. این قطعنامه سازمان ملل از دولتها خواسته که با بازبینی قوانین، موانع پیشگیری از ترویج نفرت دینی را بررسی کنند.
این قطعنامه زمانی جنجالبرانگیز شد که یک شهروند عراقی در سویدن، اخیرا و همزمان با برگزاری مراسم عید قربان، مقابل مسجدی در استکهلم قرآن را آتش زد.
این اقدام او با واکنشهای جدی کشورهای اسلامی روبهرو شد.
این قطعنامه را، که پاکستان به نمایندگی از ۵۷ کشور عضو سازمان همکاری اسلامی ارائه کرد، از دبیرکل سازمان ملل خواسته گزارشی درباره نفرت مذهبی منتشر کند و از دولتها هم خواسته که قوانین خود را بازبینی و موانع جلوگیری از ترویج نفرت دینی را بررسی کند.
در جلسه روز چهارشنبه شورای حقوق بشر، ۲۸ کشور به این قعطنامه رای موافق، ۱۲ کشور رای مخالف و هفت کشور رای ممتنع دادند.
پس از تصویب این قطعنامه، نمایندگان برخی کشورها دست زدند.
پس از رای گیری، خلیل هاشمی، نماینده پاکستان در سازمان ملل متحد در جنیوا، غرب را به نداشتن ارادهای برای جلوگیری از نفرت مذهبی متهم کرد.
او گفت: «مخالفت شماری از افراد حاضر در اتاق به دلیل عدم تمایل آنها به محکوم کردن هتک حرمت عمومی به قرآن کریم یا هر کتاب دینی دیگر است.»
مارک لیمون، مدیر گروه حقوق جهانی مستقر در جنیوا، گفت که نتیجه این رای گیری نشان داد که «غرب در شورای حقوق بشر در حال عقبنشینی کامل است».
او افزود: «آنها به طور فزایندهای حمایت و استدلال را از دست میدهند.»
رویترز گزارش داد که نتیجه این رأیگیری نشاندهنده «شکست بزرگ» برای کشورهای غربی در زمانی است که سازمان همکاری اسلامی نفوذ بیسابقهای در شورای حقوق بشر سازمان ملل دارد.
امریکا و اتحادیه اروپا بهشدت با این طرح مخالفت کردند و آن را در تضاد با اصول حقوق بشری و آزادی بیان خواندند.
این کشورها ضمن محکوم کردن سوزاندن قرآن، استدلال کردند که این اقدام سازمان همکاری اسلامی برای حفظ نمادهای مذهبی طراحی شده است.
خبرگزاری تسنیم، وابسته به سپاه پاسداران گزارش داد که بیش از ۵۰ درصد از طلبه و برخی از مدرسان مدرسه مکی در زاهدان خارجی و افغان هستند. این خبرگزاری نوشت در ماه های گذشته ۱۳۲ نفر از این طلبه پس از شناسایی از ایران اخراج شدند.
در ماه ثور، وزارت خارجه طالبان اعلام کرد که ۲۳ طلبه اهل سنت افغان از زندان زاهدان ایران آزاد و به نیمروز در افغانستان برگشتند.
تسنیم تاکید کرده که این افراد «شناسایی و در چهارچوب مقررات پس از نگهداری مقدماتی از کشور طرد و تحویل مقامات کشور ثالث شدهاند.»
این خبرگزاری ویدیوی اعتراف شماری از این طلبه و مسئولان این مسجد را پخش کرده است. هنوز روشن نیست که اعتراف آنها تحت چه شرایطی گرفته شده است.
پس از کشته شدن مهسا امینی به دست پولیس جمهوری اسلامی، استان سیستانوبلوچستان به کانون اعتراضات علیه جمهوری اسلامی تبدیل شد.
رژیم ایران برخی از جریانهای مذهبی متعلق به اهل سنت زاهدان را که از مولوی عبدالحمید، امام جمعه شهر زاهدان حمایت میکنند، در این اعتراضها دخیل میداند.
مولوی عبدالحمید در ماه های گذشته در خطبههای نماز جمعه پیوسته از جمهوری اسلامی انتقاد کرده است.
طبق گزارشها، جمهوری اسلامی برای مهار اعتراضات، فشارها بر مولوی عبدالحمید و مسئولان مسجد مکی را افزایش داده است.
خبرگزاری تسنیم گزارش داده که شمار «قابلتوجهی از اساتید و بعضاً مدیران مدرسه مکی دارای اسناد سجلی غیرقانونی و هویتهای جعلی هستند که طی سالیان متمادی داخل کشور حضور یافته و از مزایای گوناگون بهرهمند بودهاند.» تسنیم نوشته است که با وجود جعل اسناد، این افراد «با رأفت اسلامی» تحویل کشور مبدا شدند.
یکی از مسئولان مدرسه مکی در ویدیویی که خبرگزاری فارس منتشر کرده، میگوید که این مدرسه نزدیک به هزار طلبه دارد و نیم آن افغان هستند.
ایران یکی از مقاصد اصلی مهاجران افغانستان برای کار یا ادامه تحصیل محسوب میشود. هزاران طلبه شیعه و سنی افغانستان در حوزههای علمیه ایران از جمله در قم و زاهدان درس میخوانند.
رسانههای پاکستانی گزارش دادند که طارق رفیق از فرماندهان طالبان پاکستان و طراح بمبگذاری در تاسیسات چینی در نزدیکی سد داسوی پاکستان در «دره پیچ ولایت کنر» کشته شده است. در حمله انتحاری ۱۴ جولای ۲۰۲۱ دستکم ۱۳ نفر از جمله ۹ شهروند چین کشته شدند.
به گفته مقامات پاکستانی این حمله در افغانستان برنامهریزی و سازماندهی شده بود و بمبگذار انتحاری نیز از افغانستان به پاکستان آورده شده بود.
رسانههای پاکستانی، از جمله روزنامه «نیشن» روز چهارشنبه (۲۱ سرطان) خبر کشته شدن طارق رفیق را که به نام «بتون خاراب» هم شناخته میشد پخش کردند، ولی درباره چگونگی کشته شدن او توضیحی ندادند.
این رسانه محل کشته شدن این عضو تحریک طالبان پاکستان را «دره پیچ ولایت کنر» در شرق افغانستان دانسته، اما طالبان افغانستان هنوز در این مورد اظهار نظر نکرده است.
تحریک طالبان پاکستان بزرگترین گروه و عامل مرگبارترین حملات در پاکستان، یکی از حدود ۱۲ گروه شورشی در این کشور است که هزاران جنگجو از مناطق قبیلهای را برای حملات علیه دولت پاکستان بسیج میکند.
دولت پاکستان بارها از طالبان افغانستان خواسته است که به این گروه اجازه استفاده از خاک افغانستان برای سازماندهی حملات علیه پاکستان را ندهد.
طالبان این اتهامات را رد کرده است.
به گفته نهادهای امنیتی پاکستانی با به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان و به دنبال آن طرح آتشبس این کشور با تحریک طالبان پاکستان این گروه با قوت بیشتری انسجام نیروهایشان و سازماندهی حملات از خاک افغانستان پرداختهاند.
افزایش حملات گروههای ستیزهجو در مناطق مرزی بین دو کشور باعث شد تا طالبان افغانستان طبق توافقی با دولت پاکستان خانواده اعضای تحریک طالبان پاکستان را از مناطق شرقی هممرز با پاکستان به مناطق شمالی و غربی افغانستان منتقل کند.
براساس گزارشها طالبان برای این شهروندان پاکستان در شمال افغانستان زمین میدهد و دولت پاکستان نیز هزینه اسکان و کشاورزی به آنها را فراهم میکند.
بسیاری از منتقدان و مخالفان طالبان این تصمیم را در راستای تلاش گروه طالبان برای تغییر ترکیب قومی جمعیت شمال افغانستان هدف انتقاد قرار دادند.
دفتر والی طالبان در بلخ اعلام کرده که نماینده ویژه اوزبیکستان خواستار افزایش مبادلات تجاری با افغانستان شده است. براساس خبرنامه این دفتر، عصمتالله ایرگاشیف این موضوع را در دیدار با محمدیوسف وفا، والی طالبان در بلخ مطرح کرد.
دفتر والی طالبان در بلخ در خبرنامهای در صفحه توئیتر خود نوشت که دو طرف در این دیدار در مورد حل مشکلات تجاری بین دو کشور گفتوگو کردند.
براساس این خبرنامه، آقای ایرگاشیف گفت که کشورش خواهان افزایش مبادلات تجاری و گسترش روابط دوجانبه است و کشورش آماده کمک به توسعه اقتصاد افغانستان است.
دفتر والی طالبان افزوده که محمدیوسف وفا در این دیدار گفت که حکومت این گروه خواهان «روابط تجاری خوب» با تمام کشورهای منطقه است و هبتالله آخندزاده، رهبر این گروه کمیتهای برای حل مشکلات در این زمینه تعیین کرده است.
اگرچه کشورهای همسایه با حکومت طالبان رابطه دارند، اما تاکنون هیچ کشوری از جمله اوزبیکستان حکومت این گروه را به رسمیت نشناخته است.
بستن مکاتب و دانشگاهها به روی دختران، منع کار زنان افغان، نقض گسترده حقوق بشر، از مواردی هستند که جامعه بینالمللی آنها را در اداره طالبان قابل اعتراض دانسته است.
