منابع محلی به افغانستان اینترنشنال گفتند که طالبان، شهردار این گروه را در سرپل به اتهام فساد مالی و اداری دستگیر کرده است. گفته میشود که او در رابطه به «کانکریتریزی چند دوکان غیرقانونی در پارک سبز» رشوه دریافت کرده است.
منابع گفتند که والی طالبان در سرپل، شهردار را در ساختمان ولایت لتوکوب و بازداشت کرده است.
پیش از این افغانستان اینترنشنال در ماه جوزا گزارش داد که قاری وکیل مشهور به قاری معاذ، شاروال طالبان، مردم ناحیه اول مرکز سرپل را با تهدید وادار به آسفالت کوچههای شان کرده بود.
منابع گفتند که در کنار این، شهردار طالبان «۱۵۰ دکان را مسدود و هر خانه را به مبلغ ۶۰ هزار افغانی جریمه کرده است.»
طالبان تا هنوز در مورد دستگیری این مقام خود اظهارنظر نکرده است.
شهردار طالبان در سرپل در حالی به اتهام فساد مالی و اداری دستگیر میشود که این گروه پیوسته ادعا کرده است « فساد در دولت [طالبان] محو شده است.»
«جنبش روشنایی» نام یک جنبش اعتراضی بود که در اعتراض به تصمیم ۱۱ ثور ۱۳۹۵ کابینه وقت افغانستان برای تغییر مسیر خط انتقال نیروی برق ۵۰۰ کیلوولت از بامیان به گذرگاه سالنگ شکل گرفت. براثر انفجار در جریان تظاهرات این جنبش در روز دوم اسد ۱۳۹۵، دستکم ۸۶ نفر کشته و ۴۱۳ نفر زخمی شدند.
همایشی روز یکشنبه (اول سرطان) در شهر هامبورگ آلمان به همین مناسبت برگزار شد و در آن سخنرانان بر پاسداری از آرمانهای قربانیان این جنبش تاکید کردند. از جمله رضا قاسمی، رئیس کانون فرهنگی هزارههای هامبورگ، برگزارکننده این همایش، جنبش روشنایی را «نقطه عطفی در حرکت مدنی تاریخ افغانستان» خواند.
شماری از فعالان و اعضای این جنبش برای برگزاری یک رشته همایشهای توییتری در «اسپیس» توییتر هم برنامهریزی کردهاند.
داوود ناجی، از رهبران جنبش روشنایی در توییتر این جنبش را «عظیمترین حرکت مدنی تاریخ افغانستان» خوانده و افزوده «شهادت ۸۶ تن از بهترین فرزندانی که برای تحقق عدالت جان باختند، راه جدیدی را در مبارزات عدالتخواهانه آن سرزمین گشودند.»
اسد بودا در توییتی با تاکید بر اینکه «یگانه راهِ بیرونرفت از بنیادگرایی و خشونتهای قومی و فرقهای، حمایت از اعتراضهای خیابانی بود»، نوشته است که «تمامی کسانی که جنبشهای مردمی را سرکوب و تخریب کردند، قاتل شهر/خیاباناند و در آوردنِ طالب سهم دارند.»
سید طیب جواد، سفیر پیشین افغانستان در واشنگتن، لندن و مسکو در توییتر حمله مرگبار به تظاهرات جنبش روشنایی روز دوم اسد ۱۳۹۵ را «انفجار ددمنشنانه تروریستی» و قربانیان آن را قربانیان «انتحار، انفجار و دهشت» خوانده است.
جعفر مهدی، از سران وقت جنبش روشنایی، که در حال حاضر از اداره طالبان در کابل حمایت میکند، در توییتی نوشته است: «امروز با جمعي از دوستان با حضور بر سر گلزار شهداي جنبش روشنايي، ياد و خاطره ياران شهيدمان را گرامی داشتيم.» او عکسی هم از حضورش در گورستان قربانیان جنبش روشنایی پخش کرده است.
همچنین امینه امیری در توییتر حمله مرگبار به معترضان جنبش روشنایی را «قتل عام هزارهها» خوانده و امین آرمان، دیگر کاربر توییتر، انفجار دهمزنگ را حملهای در راستای «نسلکشی هزارهها» دانسته است.
عبدالحمید اعتمادی، استاد دانشگاه در صفحه توییترش نوشته است که حمله انتحاری به تظاهرات جنبش روشنایی تنها حمله به این جنبش نبود، بلکه پایان اعتراضات مدنی و آغاز «انحصارطلبی» در افغانستان بود.
گلچهره یفتلی در توییتر نوشته که انفجار دهمزنگ جان «صدها جان نخبه کشور را گرفت» و مایه «شرمساری» اشرف غنی، رئیسجمهور وقت و گروه طالبان است. او تاکید کرده که «نه میبخشیم و نه فراموش میکنیم».
هما هزاره با همرسانی صحنه حمله به تظاهرات جنبش روشنایی در میدان دهمزنگ در توییتر، نوشته که در این حمله نخبگان مردم هزاره به خاک خون کشیده شدند. همچنین ثریا هزاره در فیسبوک با همرسانی لحظه انفجار در میدان دهمزنگ، این حمله را «زخم ناسور» بر قامت مردم دانسته است.
اعتراضات جنبش روشنایی پس از انفجار دهمزنگ به تدریج فروکش کرد. سرانجام، سران این جنبش حاضر شدند که با رهبران حکومت وحدت ملی گفتوگو کنند، اما رهبران وقت حکومت حاضر نشدند خواستهای آنها را بپذیرند.
