مقامات هند و قزاقستان در چهارمین نشست همکاریهای بین دو کشور در شهر آستانه دیدار کردند. ویکرام میسری، معاون مشاور امنیت ملی هند و نورژان کجیاکبروف، معاون دبیر شورای امنیت قزاقستان، در این دیدار با تمرکز ویژه درباره وضعیت افغانستان گفتوگو کردند.
به گزارش پایگاه خبری هندی ویون، مبارزه با تروریسم، کنترول مواد مخدر، امنیت سایبری و همکاری دفاعی از جمله موضوعات کلیدی گفتوگوهای این نشست بود.
مقامات دو کشور در نشست روز پنجشنبه ( ۱۲ اسد) گفتند که تحولات اخیر در افغانستان چالش های امنیتی قابل توجهی را در منطقه ایجاد کرده است.
مقامات دو کشور با تمرکز بر اهمیت مبارزه با فعالیتهای تروریستی، درباره مقابله با تهدید تروریسم و افراطگرایی رایزنی کردند.
معاون والی طالبان در غزنی این دستور را در نامهای به تاریخ دوم اسد صادر کرده است.
در این مکتوب آمده است که فعالیتهای موسسات غیردولتی داخلی و خارجی در بخش معارف ولایت غزنی ممنوع شده است.
در نامه دیگری که به تاریخ نهم اسد سال جاری از سوی ریاست معارف غزنی به آمریتهای معارف ولسوالی اندر فرستاده شده، نوشته شده است که کلاسهای آموزشی سریع دختران این ولسوالی باید تعطیل شود.
خبرگزاری رویترز در ماه جوزا به نقل از منابع خود در صندوق کودکان ملل متحد گزارش داد که این سازمان در حال مذاکره با وزارت معارف درباره زمانبندی و عملی بودن واگذاری احتمالی برنامههای آموزشیاش به طالبان است.
یونیسف گفته که طالبان به سازمانهای بینالمللی دستور داده که پروژههای آموزشی خود را متوقف کنند.
منابع محلی میگویند که تنها هشت کلاس آموزش سریع دخترانه در مکتب قریه میرو در ولسوالی اندر ولایت غزنی فعال بود. در این کلاسها بین ۲۰ تا ۳۰ دختر بالای سن ۱۲ درس میخواندند.
با وجود تماس با مقامات محلی طالبان در غزنی، آنها از پاسخ در این مورد خودداری کردند.
منابع محلی میافزایند که این کلاسهای آموزشی سریع در زمان حکومت طالبان ساخته شده بود، اما پس از مدت کوتاهی تعطیل شدند.
صندوق کودکان سازمان ملل، یونیسف گفته است که در صورت توقف فعالیت سازمانهای بینالمللی در بخش آموزش، احتمالا بیش از ۵۰۰ هزار کودک از جمله ۳۰۰ هزار دختر، از آموزش محروم خواهند شد.
این چهار نفر در اواخر ماه جوزا نیز زمانی که برای پیگیری دعوای حقوقی با کوچیها به دفتر عبدالله سرحدی، والی طالبان در بامیان رفته بودند، بازداشت شده بودند.
بازداشت دوباره
روز پنجشنبه دوازدهم اسد، هیئتی از آمریت سرحدات، اقوام و قبایل طالبان در بامیان به روستای «پشته غرغری» ولسوالی پنجاب رفت و اعلام کرد که فیصله پارسال کمیسیون حل منازعات کوچیها و دهنشین باید عملی شود و زمین تحت دعوا باید به کوچیها واگذار شود.
براساس ویدیویی که از این نشست در اختیار افغانستان اینترنشنال قرار گرفته، ساکنان محل خطاب به هئیت طالبان میگویند که این کمیسیون پارسال بدون بازدید از ساحه، به گونه غیرعادلانه به نفع کوچیها فیصله کرد. آنها گفتند که تصمیم کمیسیون حل منازعات کوچیها و دهنشین را قبول ندارند.
بر اساس این ویدیو، یک باشنده محل که طرف دعوای زمین است خطاب به اعضای هیئت میگوید «زمین مورثی چند صد ساله مرا میخواهید تسلیم کوچیها کنید، از نظر اخلاقی و وجدانی این درست نیست.»
پس از اعتراض این باشنده محل، یک عضو طالبان در این نشست میگوید «من قاضی نیستم، من خبر دارم زمین از توست.»
این باشنده محل تاکید میکند که برای پیگیری این موضوع به والی طالبان در بامیان و به رهبری طالبان شکایت میکند.
منابع محلی میگویند پس از اعتراض ساکنان محل به فیصله طالبان، افراد این گروه چهار نفر شامل عوض دانش، علی حسین بخشی، محمد غلامی و انور محمدی را بازداشت و به فرماندهی امنیه ولسوالی پنجاب منتقل کردند.
منابع محلی گفتند پس از تسلط طالبان بر افغانستان، کوچیها ادعای مالکیت زمین در این روستا را مطرح کردند. به گفته این منابع، در پی ادعای کوچیها، کمیسیون حل منازعات کوچیها و دهنشین تشکیل شد و این کمیسیون سال گذشته این دعوای حقوقی را به نفع کوچیها فیصله کرد.
براساس ادعای ساکنان محل، آنها از زمینهای خود قباله شرعی دارند اما کوچیها هیچ سندی ارائه نکرده و تلاش میکنند این دعوا را با «زور و حمایت طالبان» تصرف کنند.
به گفته ساکنان محل که خود را مالکان زمین میدانند، کمیسیون حل منازعات کوچیها و دهنشین پارسال فیصله کرده است که آنها زمینها را تخلیه و اجاره زمین را به کوچیها پرداخت کند.
مقامهای محلی طالبان تاکنون در مورد بازداشت و دعوای حقوقی بین ساکنان محلی و کوچیها اظهار نظر نکردهاند.
«قتل یک باشنده محل به دست کوچیها»
از سوی دیگر، ساکنان محل میگویند که کوچیها در سال ۱۳۵۲ یک نفر از ساکنان روستای پشته غرغری به نام عوض بخش علی را «ربوده و سپس او را کشتهاند.»
بستگان عوض بخش علی میگویند کوچیها او را پس از اختطاف کشتهاند و جنازهاش را به آنها تحویل ندادهاند. آنها به افغانستان اینترنشنال گفتند که در سالهای اخیر بارها در این مورد به ارگانهای عدلی و قضایی حکومتهای پیشین افغانستان شکایت کردند اما به دلیل «فراری بودن کوچیها»، این موضوع پیگیری نشد.
آنها میگویند کوچی ها بدون آنکه در مورد این قتل به محکمه حاضر شوند و پاسخگو باشند و همچنین ادعای مالکیت زمین را از طریق دادگاه پیگیری کنند، سعی میکنند با حمایت طالبان زمینها تصرف کنند.
