نرندرا مودی، نخست وزیر هند یکشنبه در دیدار با نخست وزیر کانادا در حاشیه نشست گروه ۲۰ از برگزار شدن تظاهرات سیکهای ضد دولت هند در کانادا انتقاد کرد. هند در بیانیهای این سیکها را به جداییطلبی و تحریک خشونت علیه دیپلوماتهای هندی متهم کرده است.
جامعه سیکهای هند در کانادا از نفوذ سیاسی قابل ملاحظهای برخوردار است. دستکم دو سیاستمدار سیک هندیتبار در کابینه جستین ترودو سمتهای مهمی چون وزارت دفاع را به عهده داشتهاند.
دهلی از جمله هرجیت سینگ، وزیر دفاع پیشین کانادا را متهم کرده بود که از جنبش خالصتان حمایت کرده است، جنبشی که میخواهد ایالت عمدتاً سیکنشین پنجاب را از بدنه هند جدا کند.
حکومت هند در بیانیهای در باره دیدار مودی و ترودو گفت: «آنها جداییطلبی را ترویج میکنند، علیه دیپلوماتهای هندی دست به خشونت میزنند، به مکانهای دیپلوماتیک هند آسیب زده و شهروندان هند و عبادتگاههای شان در کانادا را تهدید میکنند.»
این گروه سیکها حدود سه ماه پیش در سالروز ترور نخست وزیر سابق هند به دست یک سیک افراطی در سال ۱۹۸۴ راهپیمایی به راه انداخت که در آن آدمک خونین اندرا گاندی به نمایش گذاشته شد. در این نمایش دیده میشود که او به دست دو جنگجوی سیک گلولهباران شده است.
در آن زمان، حکومت هند از این که کانادا اجازه برگزاری این راهپیمایی را داد، انتقاد کرده بود.
حضور پررنگ سیاسی سیکهای منتقد دولت هند در دولت و جامعه کانادا همیشه یکی از عوامل تنش در روابط کانادا و هند بوده است.
اندرا گاندی پس از آن به دست یک محافظ خود در سال ۱۹۸۴ ترور شد که به ارتش هند اجازه داد تا وارد معبد طلایی، عبادتگاه مقدس برای سیکهای هند، شود و جداییطلبان سیک را در یک عملیات خونین از آنجا بیرون کند.
به دنبال این حادثه درگیریهای خونین میان سیکها و هندوها درگرفت که دستکم ۳ هزار سیک در ظرف سه روز کشته شدند. فعالان سیک از این کشتار به عنوان نسلکشی در هند نام میبرند.
کانادا از تظاهرات فعالان سیک زیرنام آزادی بیان دفاع کرده است و به رغم فشارهای حکومت هند، احزاب سیاسی کانادا به خصوص حزب لیبرال به رهبری جستین ترودو، رابطه نزدیک با جامعه سیکهای کانادا در ولایتهای بریتش کلمبیا و آنتاریو دارند.
تا اکنون امریکا، فرانسه، اسرائیل، اسپانیا و چندین کشور و سازمان بینالمللی اعلام آمادگی کردهاند.
در همین حال، شماری از افراد در کشورهای گوناگون برای کمک به آسیبدیدگان شتافتهاند. از جمله یک تیم سهنفره رضاکار ایتالیایی به گروههای مشغول عملیات جستجو برای نجات گیرماندگان در زیر آوارها پیوسته است.
به گزارش سیانان، یک عضو این تیم گفته است: «ما رضاکاریم. حکومت ایتالیا ما را به طور رسمی به این جا نفرستاده است. بنابراین، ما مجبور نیستیم منتظر بنشینیم که حکومت مراکش به صورت رسمی از ایتالیا درخواست کمک کند.»
با این حال، تا اکنونی مشخص نیست که چه مقدار کمک به آسیبدیدگان رسیده است.
پیشتر سازمان ملل اعلام کرد که حکومت مراکش گفته که خودش را برای پاسخگویی به زلزله آماده میکند.
مقامهای این سازمان همچنین گفتهاند که برای ارائه کمکهای بشردوستانه و پزشکی و عملیات جستجو آماده اند، منتظرند تا حکومت مراکش انتخاب کند که به چه روشی کمکرسانی صورت گیرد.
رسانههای بینالمللی گزارش دادند که در شهرهایی که محلات مسکونی آسیب جدی دیده و مردم زیر آوار ماندهاند، عملیات نجات و جستجو به صورت گستردهای ادامه دارد.
ماموران نجات در مراکش گفتهاند که ممکن است شمار تلفات به سرعت افزایش یابد.
کسانی که در این رویداد خانههای خود را از دست دادهاند، برای سومین شب پیاپی در فضای باز شب را به صبح خواهند رساند.
سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی سازمان ملل، یونسکو، اعلام کرده که در این رویداد شماری از مهمترین بناهای تاریخی مراکش نابود شده یا به شدت آسیبدیده اند.
از جمله یک مسجد تاریخی که در سده دوازدهم ساخته شده بود و همچنین یک شهر تاریخی که در فهرست میراث جهانی یونسکو درج شده، آسیب دیده است.
این زمینلرزه به بزرگی ۶.۸ عصر روز جمعه مراکش را تکان داد و گفته شده که در شش دهه اخیر، این مرگبارترین زمینلرزه در این کشور بوده است.
