براساس یک مطالعه جدید آلودگی هوا در اثر استفاده از سوختهای فسیلی سالانه موجب مرگ ٥ میلیون نفر در سراسر جهان میشود که نسبت به تخمینهای قبلی رقم بالاتری را نشان میدهد. بنا به این مطالعه انرژیهای پاک میتوانند جان افراد زیادی را نجات دهند.
این مطالعه توسط گروهی از دانشمندان بینالمللی انجام شده و روز پنجشنبه نهم قوس در روزنامه بیامجی منتشر شده است.
براساس این تحقیق، تعداد ٨.٣ میلیون مرگ در سراسر جهان به دلیل آلودگی هوا رخ داده است که ٦١ درصد این آمار، مرگ حدود ٥.١ میلیون نفر، در اثر آلودگی سوختهای فسیلی است.
با مدلسازی در این مطالعه مشخص شده است که آلودگی هوای ناشی از استفاده از سوختهای فسیلی در صنعت و تولید و برق در سال ٢٠١٩ عامل این تعداد تلفات شده است.
در این مطالعه آمده است که حذف تدریجی استفاده از سوختهای فسیلی میتواند میزان تلفات ناشی از آلودگی هوا را تا ٦١ درصد در جهان کاهش دهد.
این مطالعه همزمان با برگزاری بیست و هشتمین نشست تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد، ( کاپ ٢٨) در دبی منتشر شده است.
در این نشست کشورها درباره تغییرات اقلیمی بحث و گفتوگو میکنند.
بیستوهشتمین کنفرانس سازمان ملل متحد درباره تغییرات اقلیمی پنجشنبه، ۹ قوس در دوبی آغاز شد. سلطان بن احمد الجابر، وزیر صنعتوفنآوری پیشرفته و مدیرعامل ادنوک، شرکت ملی نفت ابوظبی و رئیس این دوره، کشورها و شرکتهای سوخت فسیلی را به همکاری برای دستیابی به اهداف این نشست فراخواند.
به گزارش خبرگزاری رویترز، دولتها در حال آماده شدن برای مذاکراتی فشرده در مورد حذف تدریجی استفاده از زغال سنگ، نفت و گاز هستند که منتشر کننده گاز دیاکسید کربن در جهان، بهعنوان منبع اصلی انتشار گازهای گلخانهای است.
این خبرگزاری نوشت که الجابر پس از ماهها انتقاد از انتصاب او به ریاست این کنفرانس، قصد داشت لحنی آشتیجویانه داشته باشد.
او در سخنان آغازین خود اذعان کرد اختلافاتی در متن مورد مذاکره در این نشست وجود دارد اما او از شرکتکنندگان خواست برای رسیدن به یک توافق، با یکدیگر همکاری کنند.
رئیس کنفرانس اقلیمی سازمان ملل گفت: «ضروری است که هیچ موضوعی از روی میز کنار گذاشته نشود. و بله! همانطور که گفتهام ما باید به دنبال راههایی باشیم و از توجه به نقش سوختهای فسیلی اطمینان حاصل کنیم.»
او از تصمیم کشورش برای «تعامل فعالانه» با شرکتهای سوخت فسیلی حمایت کرد و گفت که بسیاری از شرکتهای ملی نفت اهداف سیاست «کربن صفر» را برای سال ۲۰۵۰ اتخاذ کردهاند.
الجابر در ادامه گفت: «اما این کافی نیست و میدانم که آنها میتوانند کارهای بیشتری انجام دهند.»
رویترز نوشت با شروع کنفرانس اقلیمی سازمان ملل متحد، نمایندگان کشورها امیدوار بودند به یک توافق زودهنگام در زمینه تامین مالی صندوق بلایای مرتبط با تغییرات اقلیمی برسند.
ریاست کنفرانس شامگاه چهارشنبه پیشنهادی را به کشورها ارائه کرد تا رسما خطوط کلی صندوق جدید سازمان ملل برای کشورهای فقیر آسیبدیده از بلایای اقلیمی مانند سیل شدید یا خشکسالی مداوم را تصویب کنند.
رویترز نوشت که پیشرفت زودهنگام در زمینه تامین مالی صندوق بلایای مرتبط با تغییرات اقلیمی که کشورهای فقیر سالها خواستار آن بودهاند، میتواند به مصالحههای دیگر در طول این کنفرانس دو هفتهای کمک کند.
برخی دیپلوماتها اظهار امیدواری کردند که پیشنویس توافق در مورد راهاندازی این صندوق به سرعت تصویب شود.
این توافق در طول چندین ماه مذاکرات سخت با کشورهای ثروتمند و در حال توسعه شکل گرفت.
دیپلوماتهای اروپایی به رویترز گفتند تاسیس این صندوق به کشورهای ثروتمند اجازه میدهد تا تامین آن را آغاز کنند و انتظار میرود کشورهایی از جمله آلمان، دانمارک و هالند در چند روز آینده کمکهای خود را اعلام کنند.
اتحادیه اروپا متعهد شده «مشارکت قابل توجهی» داشته باشد اما میخواهد کشورهایی که اقتصادشان در دهههای اخیر شکوفا شده است، مانند چین و امارات متحده عربی، در آن مشارکت کنند.
ووپکه هوکسترا، کمیسر مسایل اقلیمی اتحادیه اروپا که میخواهد دامنه اهداکنندگان را فراتر از کشورهای همیشگی گسترش دهد، گفت: «هر که توانایی پرداخت دارد باید مشارکت کند زیرا این موضوع واقعیت سال جاری میلادی را منعکس میکند.»
عدنان امین، از برگزارکنندگان کنفرانس امسال، در ماه جاری به رویترز گفت که امیدوار است امریکا چند صد میلیون دالر برای صندوق بلایای اقلیمی در طول این رویداد اختصاص دهد و امارات متحده عربی نیز در این زمینه کمک کند.
یکی دیگر از هدفهای کنفرانس امسال، ارزیابی پیشرفت کشورها در دستیابی به اهداف آب و هوایی جهانی است که عمدتا بر مبنای توافق پاریس برای محدود کردن گرمایش زمین به زیر دو درجه سانتیگراد خواهد بود.
الیستر دارلینگ، وزیر خزانهداری پیشین بریتانیا، در ۷۰ سالگی درگذشت. او در حکومت بهرهبری گوردن براون از حزب کارگر، وزیر خزانهداری بود که دومین مقام ارشد پس از نخستوزیر است. آقای دارلینگ در سالهای ۱۹۸۷ تا ۲۰۱۵، نماینده پارلمان بریتانیا بود.
خانواده آقای دارلینگ از طریق وکیل خود خبر مرگ او را اعلام کردند. این سیاستمدار بریتانیایی، در اثر بیماری سرطان در شفاخانه درگذشته است.
هنری کیسینجر، وزیر امور خارجه سابق امریکا و برنده جایزه نوبل صلح که در ۱۰۰ سالگی درگذشت، نه تنها یک دیپلومات کهنهکار بود بلکه به دلیل ایفای نقش در بسیاری از تحولات جهانی و جهتدهی به دیپلوماسی واشنگتن به ویژه در منازعات بینالمللی، نماد سیاست خارجی کشورش به شمار میرفت.
کیسینجر که در ۲۷ مه ۱۹۲۳ در خانوادهای یهودیالاصل در شهر فورت، آلمان به دنیا آمد و در سال ۱۹۳۸ به همراه خانواده از آلمان تحت کنترول نازیها به ایالات متحده امریکا گریخت، همواره لهجه زادگاهش را حفظ کرد.
او در این زمینه با کنایه میگفت: «من به هیچ زبانی بدون لهجه صحبت نمیکنم.»
کیسینجر که در دولتهای ریچارد نیکسون و جرالد فورد، تاثیری ماندگار بر سیاست خارجی امریکا بر جا گذاشت، تجسم آنچه «رویای امریکایی» خوانده میشود، بود.
پدر کیسینجر یک مهاجر آلمانی بود که از آزار و شکنجه نازیها در اروپا فرار کرد و به فرزندش اجازه داد شکوه و شهرت بینالمللی را تجربه کند.
برخی از رسانهها و تحلیلگران در معرفی کیسینجر، او را به دلیل نقش داشتن در تحولات مهم و متعدد بینالمللی «آخرین دیپلومات بزرگ» توصیف کردهاند؛ از جنگ ویتنام و رابطه با چین تا منازعات خاورمیانه، و همچنین تنظیم روابط امریکا با کشورهای امریکای لاتین و گسترش نفوذ واشنگتن در این منطقه.
به همین دلیل، او شخصیتی بحثبرانگیز و حتی تفرقهانگیز بود که همواره هالهای از رمز و راز رفتار دیپلوماتیک او را احاطه کرده بود.
کیسینجر هم مشاور و هم وزیر در دولتهای ریچارد نیکسون و جرالد فورد بود و هم یکی از متفکران بزرگ سیاست خارجی و روابط بینالملل پس از جنگ جهانی دوم امریکا به شمار میرفت که بر شکل دادن جایگاه و نقش ایالات متحده در جهان برای چندین دهه تاثیر گذاشت.
کیسینجر در پانزده سالگی به همراه پدر و مادرش در امریکا ساکن شد و نام کوچکش از هاینز به هنری تغییر یافت. سپس روزها در یک کارخانه تولید برسهای اصلاح کار میکرد و شبها در صنف درس شرکت میکرد.
او قرار بود مانند پدرش حسابدار شود، اما در سال ۱۹۴۳، در میانه جنگ جهانی دوم که ایالات متحده در برابر آلمان نازی وارد عمل شد، زندگی او کاملاً تغییر کرد. او یکی از ۲۸۰۰ دانشآموزی بود که در یک برنامه ویژه در لشکر ۸۴ پیادهنظام ثبتنام کردند.
او به دلیل آشنایی با زبان آلمانی در سرویسهای اطلاعاتی امریکا به آلمان اعزام شد تا پس از جنگ در نازیزدایی کشور شرکت کند.
مربی او یک استاد دانشگاه و همچنین یک پناهنده آلمانی، فریتز کریمر بود که پس از پایان خدمتش به او توصیه کرد در هاروارد ثبتنام کند.
در سال ۱۹۵۰، به لطف پایاننامهای در مورد دیپلوماسی مترنیخ، صدراعظم امپراتوری اتریش مدرک خود را در علوم سیاسی با نمره ممتاز به دست آورد.
به عقیده تحلیلگران، دیپلوماسی مترنیخ بر دنیای ذهنی و سیاستهای کیسینجر بسیار تاثیر گذاشت. دیگر کسانی که آثارشان الهامبخش او شد، اتو فون بیسمارک صدراعظم آلمان و ریمون آرون فیلسوف سیاسی فرانسوی بود.
کیسینجر پس از اخذ دکترای علوم سیاسی تدریس در هاروارد را آغاز کرد و اولین اثر خود را به عنوان نظریهپرداز با نام «سلاحهای هستهای و سیاست خارجی» در سال ۱۹۵۷ نوشت.
از نظر او، چالش پیش روی ایالات متحده این است که نشان دهد «دموکراسی میتواند یقین اخلاقی را تعیین کند که بدون توسل به تعصب و همچنین ریسک کردن بدون تضمین موفقیت، عمل کند».
اما در سال ۱۹۶۴ در مبارزات ناموفق نلسون راکفلر، فرماندار ایالت نیویورک، برای انتخابات مقدماتی جمهوریخواهان در رقابت برای رسیدن به کاخ سفید شرکت کرد.
جنگ ویتنام نقطه عطف دیگری در کارنامه نیکسون بود. او در یک ماموریت میدانی در سال ۱۹۶۴، به نتایج بسیار بدبینانهای در مورد اهداف امریکاییها در این بخش از آسیا رسید.
در سال ۱۹۶۹ به عنوان مشاور امنیت ملی کاخ سفید در دوران ریاست جمهوری ریچارد نیکسون منصوب شد و سپس در سال ۱۹۷۳ به وزارت خارجه امریکا رسید؛ سمتی که تا جنوری ۱۹۷۷، پس از استعفای نیکسون در سال ۱۹۷۴ و تحت ریاست جمهوری جرالد فورد، حفظ کرد.
هنری کیسینجر معمار دو دستاورد بزرگ نیکسون بود: گشایش روابط امریکا با چین در چارچوب دیپلوماسی موسوم به «پینگ پانگ» و پایان جنگ ویتنام.
پس از توافقات پاریس در جنوری ۱۹۷۳، او جایزه صلح نوبل را همراه با مذاکرهکننده ویتنامی لو دوک توو دریافت کرد، اما دومی این جایزه را رد کرد زیرا «صلح تضمین نشده» بود.
اعطای نوبل صلح به کیسینجر انتقادهای زیادی را به دنبال داشت و برخی او را به طولانی کردن جنگ در ویتنام و به ویژه نقش داشتن در تصمیم بمباران گسترده در کامبوج متهم کردند.
هنری کیسینجر طراح سیاست تنشزدایی با اتحاد جماهیر شوروی و انعقاد اولین توافق برای محدود کردن سلاحهای هستهای دو قدرت جهانی بود.
پس از چهارمین جنگ اسرائیل و اعراب در سال ۱۹۷۳، موسوم به یوم کیپور، همچنان بهعنوان یک مذاکرهکننده خستگیناپذیر در رفتوآمد بین قاهره و اورشلیم عمل میکرد و موفق شد اولین توافق را بین اسرائیل و مصر به دست آورد.
اقدامات او اولین گام و اساس قرارداد کمپ دیوید ۱۹۷۸ شد و راه را برای توافق صلح بین دو کشور هموار کرد.
پس از کودتای ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳ در شیلی که طی آن سالوادور آلنده، رئیسجمهور منتخب این کشور و همچنین چندین هزار شیلیایی کشته شدند، وزیر خارجه وقت امریکا از جنرال کودتاگر، آگوستو پینوشه حمایت کرد.
هنری کیسینجر در دورهای درگذشت که جهان همچنان با بیثباتیهای فزاینده روبهروست؛ از جنگ در اوکراین و جنگ بین حماس و اسرائیل، تا بحران گرم شدن کره زمین و سایر مسائل بینالمللی.
او بدون شک استاد بزرگ «دیپلوماسی عملگرایانه» بود که به عقیده بسیاری از ناظران، امروز جانشینی در این مقام ندارد.
آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده در سومین سفر خود به اسرائیل پس از حمله حماس، روز پنجشنبه، نهم قوس با اسحاق هرتزوگ، رئیسجمهور این کشور دیدار کرد. آقای بلینکن در این دیدار خواهان تداوم آتشبس و وقفه بشردوستانه در جنگ شد.
او آتشبس موقت بین اسرائیل و گروه شبهنظامی حماس را نتیجهبخش توصیف کرد و گفت واشینگتن امیدوار است این روند ادامهدار شود.
آقای بلینکن تاکید کرد که دولت جو بایدن از روز نخست حمله حماس بر آزادی گروگانهای ربوده شده تمرکز داشته است.
او اظهار امیدواری کرد در جریان این سفر بتواند با دولت اسرائیل به «مذاکراتی عمیق» درباره مسیر پیشروی در موضوع غزه بپردازد.
آقای هرتزوگ نیز در این دیدار از کوشش بزرگ امریکا برای آزادی گروگانهای اسرائیلی قدردانی کرد و گفت هنوز ۱۵۰ اسیر دیگر نزد حماس هستند.
دانشمندان دریافتهاند که تزریق سلولهای چربی به پوست سر میتواند تاثیر مثبتی بر رشد مجدد مو داشته باشد. نتایج این مطالعات نشان میدهد که تزریق سلولهای چربی به پوست سر میتواند طاسی را متوقف کرده و حتی آنرا معکوس کند.
نشریه انگلیسی سان در گزارشی در روز هفتم قوس نوشت که در یک تحقیق انجام شده به وسیله دکتر آزاده گودرزی مشخص شده است که سلولهای چربی محرکهای رشد را آزاد میکنند، آسیب فولیکولها را کاهش میدهند و همچنین باعث ضخیمتر شدن و تقویت موها میشوند.
این تکنیک میتواند برای کمک به میلیونها مرد، «از جمله شاهزاده ویلیام که قبل از میانسالی از طاسی رنج میبرند»، استفاده شود.
این روش میتواند به بیماران زن و مرد و ... که موهایشان به دلایل پزشکی، مانند عوارض جانبی شیمی درمانی دچار ریزش شده است، کمک کند.
نشریه سان در ادامه نوشت در این روش که به وسیله محققان دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شده است، سلولهای چربی از شکم و پاهای ۲۰ بیمار مرد و زن به کمک ساکشن خارج شده و سپس حدود ۲۰ میلیلیتر آن زیر پوست سر تزریق شده است.
این تحقیقات نشان میدهند سلولهای چربی تورم و آسیب سلولی را در ناحیه تزریق شده کاهش میدهند و در مقابل به رشد مجدد رگهای خونی کمک میکنند.
این روند سلامت پوست سر را تقویت میکند و آن را بهبود میبخشد.
دکتر آزاده گودرزی، پژوهشگر این مطالعه گفت که سلولهای احیاکننده میتوانند فاکتورهای رشد مختلفی را تولید کنند و باعث رشد مجدد موها شوند: «این روش را میتوان درمانی جدید و بالقوه موثر برای ریزش مو و آلوپسی در نظر گرفت.»
گودرزی در ادامه خبر داد «تراکم و قطر» موی افرادی که در این مطالعات شرکت داشتهاند، بهبود یافته است.
این روش عوارض جانبی جزیی مانند کبودی، تورم و درد به همراه دارد.
مصرف استروئیدها و کاشت مو از روشهای رایج درمان ریزش مو هستند که میتوانند به برخی از بیماران در بهبود ریزش مو کمک کنند اما همیشه موثر نیستند و روشهای درمانی پرهزینه محسوب میشوند.
تزریق سلولهای چربی سالهاست در درمانهای زیبایی برای کمک به جوانتر شدن پوست استفاده میشود.
دکتر گودرزی در مقالهای در مجله کازمتیک درماتولوژی تاکید کرده است: «سلولهای بنیادی مشتق از چربی، سلولهای چند توانی هستند. چربی منبع غنی از سلولهای بنیادی است که بدن از آن برای ساختن بافت تازه استفاده میکند.»
او همزمان هشدار داد: «برای اطمینان از ایمنی این درمان، آزمایشهای بالینی بیشتری توصیه میشود.»
